Dionysos, de vegetatiegod

Ik lees vandaag het boek uit. Het was een interessant boek, en ik kan nu zeker het een en ander over Dionysos vertellen, wat ik voor het lezen niet kon. Ik snap zijn functies, en dat hij heel dicht bij het leven en de vegetatie zelf stond. Later werd hij pas God van de wijn. Het beste hoofdstuk vond ik het laatste, waarin de verschillende zienswijzen op Dionysos in de late middeleeuwen en de Renaissance werden uitgelegd, en hoe hij in een christelijke context werd geplaatst. Toch stammen de vergelijkingen tussen Christus en Dionysos niet louter uit die tijd volgens mij, maar daar gaan de auteurs verder niet op in. Ik heb weinig gelezen over zijn rol als offergod, slechts zijdelings wordt beschreven dat de God sterft als de druiven worden geoogst, en hij wedergeboren wordt in de wijn. De betekenis hiervan, en de impact op de samenleving wordt niet echt besproken. Wat ik wel een groot pluspunt vind is de uitleg van de rol van de tragedies, en de gebeurtenissen en rituelen tijdens de Griekse feesten ter ere van hem. Een leuke aanvulling was een kalender geweest van de Griekse feestdagen om het inzichtelijker te maken wanneer en in welke functie Dionysos een rol speelde. Al lezend is het een opsomming van veel feiten en jaartallen, wat het ietwat droog maakt. Wat het boek nog interessanter zou kunnen maken is de persoonlijke beleving en uitleg van de auteurs, juist vanwege hun eigen Wicca-achtergrond. Ook een aanvulling van rituelen die je zelf uit kan voeren om je te verbinden met Dionysos was leuk geweest. Het voelt dus eigenlijk niet helemaal compleet.

Het gevoel wat achterblijft na het lezen, is dat het een introductie is op Dionysos. Het boek is ook geen 144 pagina's, zoals op de site van bol.com staat, maar telt slechts ruim 85 pagina's met weliswaar twee kolommen op elke pagina, maar ook heel veel foto's. De uitvoering van het boek is prachtig, de foto's een aanvulling, maar inhoudelijk voor mijn gevoel niet compleet.

Joke en Ko Lankester werpen in hun nieuwste boek hun licht op Dionysos. Grondig onderzoek heeft in dit boek geleid tot een compleet nieuw beeld van een god die bij de meesten vooral bekend stond als lallende wijngod. Hoewel deze auteurs vooral bekend zijn van hun goed onderbouwde boeken over Wicca lijkt dit boek daar in eerste instantie weinig mee van doen te hebben. Maar de boeken met rituelen en spreuken kennen we nu wel. Nu Wicca volwassen wordt, groeit de behoefte aan verdieping en achtergronden. Wie weet waar de auteurs vandaan komen herkent onmiddellijk hoe Dionysos daarin naadloos aansluit. Dit boek voorziet wat mij betreft in een nieuwe behoefte.
Het verhaal is helder, geïllustreerd met mooie foto's en het verhaal is degelijk en goed onderbouwd. Laat het maar aan de Lankesters over om dit thema wetenschappelijk te benaderen. Tegelijk ligt daarin een potentieel minpunt: voor wie dat niet gewend is, leest het boek misschien wat academisch.
Zelf vond ik dat eigenlijk wel fijn.

Goed boek, het onderzoek naar de god manifesteert zich zeker.