Doodsangst

Doodsangst van George Knottnerus is een zeer pakkende thriller. Een spannend plot wat mij meteen vanaf Hoofdstuk 1 in zijn greep had. De verhaallijn kenmerkt zich door diverse originele gebeurtenissen die zich in rap tempo achtereenvolgend afspelen. Het was echt moeilijk om het boek weg te leggen. Door de schrijfstijl van George Knottnerus, voel je je als lezer al snel persoonlijk betrokken bij de hoofdpersonages en kun je je makkelijk met het verhaal identificeren. De spanning wordt knap opgebouwd tot de pakkende ontknoping.
Erg knap ook van de schrijver dat hij zo realistisch mogelijk schrijft. Bijvoorbeeld gebieden uit de Eiffel worden levendig en realistisch beschreven. Ik vind George Knottnerus een geweldige schrijver en dit boek een meesterwerk.

Tjerk de Vries was werkzaam als bedrijfsjurist, maar heeft zich door reorganisatie gedwongen terug moeten trekken. Het definitieve ontslag wachtte hij echter niet af, want hij besloot zelf ontslag te nemen van een flexpensioen gebruik te maken. Toch voelt hij zich geloosd en gedumpt als een stuk vuil, terwijl hij zich op zijn zestigste nog vitaal genoeg voelde om nog een aantal jaar door te werken. Om wat extra inkomsten te genereren besluit hij om een baantje als postbezorger aan te nemen.
Zijn van oorsprong Franse vrouw Eugenie is werkzaam als docent Frans, maar heeft nog voldoende snipperdagen om er samen met hem op uit te trekken en ze genieten samen van wandelen en fietsen in Drente.
Daar laat Tjerk zijn oog vallen op een vroeg negentiende-eeuws boerderijtje en hij besluit zonder overleg met
Een ziekenhuisbezoek gooit echter danig roet in het eten. De niet agressieve zwelling in zijn oksel blijkt zich toch ontwikkeld te hebben tot lymfeklierkanker en de oncoloog vraagt of het echtpaar voor een gesprek langs zou willen komen.
Hij besluit om zijn zoon Gideon, schoondochter Vera, de kleinkinderen Donna en Zeta en Vera's tweelingzus Reva met haar partner Xavier mee te nemen naar een pannenkoekenrestaurant om daar de slechte tijding te brengen.
Echter.........zover zal het niet komen, want ineens lijkt de vijfjarige Donna verdwenen te zijn.
Uit onverwachte hoek krijgt Tjerk hulp en tips over wat een ontvoering zou kunnen zijn en, samen met Vera, belandt hij in een razende rollercoaster wanneer ze de aanwijzingen volgen die hen naar de vermoedelijke verblijfplaats van Donna leiden. Door omstandigheden zijn Tjerk en Vera niet meer bereikbaar en het lukt rechercheur Orlando Coruna maar niet om het tweetal in te halen. Ze rijden via Duitsland naar België, om uiteindelijk uit te komen bij de havens van Antwerpen. Eenmaal daar begint de tijd op veel vlakken ernstig te dringen.
Pas op het einde krijgt de politie vat op de zaak en kunnen ze handelen.
Wat heeft de insluiper in het huis van Vera en Gideon met de gebeurtenissen te maken? Wie is toch Anna, die in Antwerpen opduikt? Het lijkt allemaal geen toevallige samenloop van omstandigheden te zijn. En het boerderijtje, zal dat er nog van komen?
Vanaf de allereerste bladzijde valt de lezer direct midden in het verhaal en het sleept je mee in alle gebeurtenissen. Knottnerus weet de personages goed uit te diepen en zó neer te zetten dat ze daadwerkelijk tot leven komen. De dialogen komen heel vanzelfsprekend over.
De auteur heeft een zeer natuurlijke en soepele manier van schrijven, die vlot is en zich aanpast aan de beschreven omstandigheden en gebeurtenissen. Het ene moment zijn het staccato-zinnen en tijdens andere passages meer informatief en verhalend. Er worden

Ik heb "Doodsangst" de afgelopen dagen in rap tempo uitgelezen!
Het leest zoals het speelt: in actietempo!
(Bijna alsof je bezig bent je wijk te halen binnen de kale basistijden! )
Dat gaat van plotwending naar plotwending en hoe verrassend vaak ook, nergens wordt het ongeloofwaardig. Soms gruwelijk, soms ontroerend, en door alles heen plaats voor een lach.
Het postbezorgwereldje wordt leuk beschreven.
Het eindigt met een heuse cliffhanger!!!! Doorschrijven, heer Knottnerus!!! Ik ben er in 2018 weer bij!
Bedankt voor deze leuke leesmomenten!