Duivels spel

Duivels spel is een spannend, verrassend, intrigerend en huiveringwekkend verhaal. Hier en daar worden Vlaamse woorden gebruikt, maar dit is totaal niet storend en lees je er gemakkelijk overheen. Hoewel sommige scenes voorspelbaar waren door de fragmenten uit het verleden, zitten er toch nog wendingen in die het verhaal een hele andere kant opstuurt! --> Vanaf 17 december is de hele recensie te lezen op mijn blog: https://www.elinebooks.com/

In het begin was het even overweldigend met alle personages en de sprong naar TOEN.
Wel goed dat het telkens zo aangegeven werd.
Naarmate het verhaal vorderde werd ik echt gegrepen door de onderliggende spanning.
Ik begon zelf een vermoeden te hebben maar....
Verkeerd!
Wat een spannend plot.
Gewoonweg schitterend.
Zo heb ik het graag spannend en verrassend tot het einde.

Duivels spel verhaalt vanuit het perspectief van Lynsey, in de eerste persoon. Lynsey en Noah zijn al een tijdje samen. Lynsey heeft nogal wat energie en maakt vele, lange wandelingen met haar bordercollie Max. De ouders van Lynsey zijn altijd aan het werk en ze is grotendeels opgevoed door haar oudere zus Sophie. Noah is echt een rustpunt in Lynsey haar leven en als hij dan plots verdwenen is, is ze volledig van slag. Ze kan zich namelijk niet voorstellen dat hij haar zomaar in de steek heeft gelaten. Ze is vastbesloten erachter te komen waar hij is en tijdens het zoeken naar Noah komt Lynsey in aanraking met oude vrienden van hem en met het spel geocaching.

Het verhaal speelt zich af van dinsdag tot en met zondag, maar tussendoor wordt er regelmatig geswitched naar ‘TOEN’. Doordat er met namen gespeeld wordt, is er soms wat verwarring en twijfel over wie wie is. Maar dit geeft ook een fijne, onderhuidse spanning omdat je als lezer graag wil ontdekken hoe het zit met de spelers in dit boek en met de spelers in het spel dat er gespeeld wordt. Verbruggen heeft het steeds meer populair wordende geocaching als onderwerp voor Duivels spel gebruikt. Een spel dat veel door jongeren wordt gespeeld, maar wat de auteur hier voornamelijk laat zien is hoe een spel uit de hand kan lopen. Dat er steeds weer grenzen opgezocht worden en overschreden waardoor een spel gevaarlijk kan worden.

“Hij snelde naar het lichaam dat half in het water, half op de kant lag met het gezicht naar beneden. Waarschijnlijk had hij het gat in de brug gemaakt en was hij met zijn hoofd tegen de rivierkeien gekomen.”

In Doodverklaard handelde het ook over het afwijken van de regels, grenzen opzoeken en wat voor gevolgen dit kan hebben. Nu heeft Verbruggen dit in een andere setting gezet en weet ze wederom een realistisch verhaal neer te zetten. Alleen is door het spelen met de namen is de verwarring soms iets te groot waardoor het lastig is om het verhaal goed te blijven volgen. Neemt niet weg dat er hierdoor ook wel een hogere spanningsboog wordt behaald.

Duivels spel heeft misschien Doodverklaard niet helemaal kunnen evenaren, maar Verbruggen heeft wel weer een uitermate spannende jeugdthriller geschreven. En ondanks dat net als in het vorige boek typische Vlaamse woorden (moest er eentje opzoeken) en uitdrukkingen gebruikt worden heeft dit geen invloed op het tempo en de leesbaarheid.

Duivels spel is een jeugdthriller met een interessant onderwerp, aanspreekbare thema’s en is perfect voor een aantal zenuwslopende leesuurtjes.

een echte pageturner! Je wordt als het ware in het boek gezogen en het laat je niet meer los tot de laatste zin! Ik heb het boek in 2 dagen gelezen en kan niet wachten op het 3de boek van deze jonge Vlaamse schrijfster. Voor wie haar debuutroman "doodverklaard" nog niet zou gelezen hebben raad ik aan het onmiddellijk te bestellen! Met de coronacrisis ben je verzekerd van een paar spannende dagen binnenshuis.
Niet enkel geschikt voor young adults, want ikzelf ben 61 :)
Shirley Van Acker

Correct en proper afgeleverd

Het heeft even geduurd voor Inge Verbruggen een tweede ya thriller had geschreven, maar dan zet ze ook wel even een geweldig spannende ya neer.

De cover is heel aantrekkelijk en uitgeverij Clavis heeft er een mooie hardcover van gemaakt. Je ziet een bos en in de bomen verstopt een jongen en een meisje. Op de voorgrond een jongen met een rugzak, die het bos in gaat. Voor mij een boek wat ik meteen zou oppakken. Verder weet ik dat het over geocache gaat, een spel wat populair is onder jong en oud en over de hele wereld wordt gespeeld.

Een spel waarbij je via coördinaten een cache moet vinden met daarin een logboekje en soms een tracker, een fysiek spelonderdeel, die je mee kunt nemen en in een andere cache kunt stoppen.

Het boek is geschreven in twee tijden. Het heden, vertelt in de ik vorm door de hoofdpersonage Lynsey en het verleden, waarin het verhaal verteld wordt over vier geocache vrienden. Het verhaal begint met een proloog waar je al meteen kippenvel van krijgt. Wat hebben deze twee verhalen met elkaar te maken, tijdens het lezen kom je hier langzaamaan achter.

Boven de hoofdstukken in het heden, staan weekdagen en de hoofdstukken uit het verleden worden aangegeven met de titel TOEN en een tekeningetje van een geocache wereldbol.

Het verhaal begint met Noah, Lynsey en hond Max. Max is de hond van Lyndsey en samen lopen en spelen ze heel wat af, om de energie die beide hebben te laten verdwijnen. De vriend van Lynsey, Noah is in staat zijn vriendin met haar ADHD rustiger te laten worden, door haar te laten focussen op andere “belangrijke” zaken. Tenminste, wat is er nou zo belangrijk aan het goed opruimen van een spelletje scrabble.

‘Let erop dat alle blokjes compleet zijn Lynsey’, maant hij. ‘Een spel dat niet compleet is, is waardeloos.’

Wanneer van de één op de andere dag Noah verdwijnt, gaat Lynsey op onderzoek uit. Noah zou nooit zomaar zonder iets te zeggen uit Lynsey haar leven verdwijnen, niets wees hier op. Of toch! Samen met hond Max probeert ze kleine hints, die ze denkt van Noah te hebben gekregen op te zoeken. Ze krijgt haar zus zover haar te helpen. Maar met gevaar voor eigen leven, maar ook die van haar zus en hond, probeert ze te achterhalen waarom Noah is verdwenen en wat hield hij voor haar verborgen.

De verleden tijd gaat over vier vrienden, tenminste vrienden, ze gaan één keer in de week met elkaar geocachen en verder zien ze elkaar niet. Maar sommige van de vrienden willen het geocachen naar een hoger level brengen en ze besluiten om zelf dingen te gaan verstoppen. Maar de levels gaan steeds hoger en worden zelfs gevaarlijk.

Een ya waar je goed je hoofd bij moet houden, want wie is nu eigenlijk wie in het spel.

Inge Verbruggen zet met dit Duivels Spel een spannende, gevaarlijke, huiveringwekkende, zeer goed geschreven ya neer met veel plotwendingen en een emotioneel einde. Voor de jeugd die van spanning en sensatie houdt.

Voordeel: spannend. Nadeel: moeilijk/Ingewikkeld.