Echo

Een boek dat ik in een paar uurtjes uitlas en mij volkomen onder de huid ging zitten.
De titel en onderschrift zijn erg goed gekozen, want nadat ik het boek las werd dat duidelijk.
Bizarre gebeurtenissen in dit fictieve verhaal maar niet ongeloofwaardig als je soms de verhalen in de krant leest.
ik las zelfs nog gruwelijker verhalen.
De auteur wilde daarom ook dit boek schrijven en dat zal haar niet makkelijk af zijn gegaan wanneer je als lezer al moeite hebt om het allemaal te kunnen begrijpen wat een ouder hun kind(eren) kunnen aandoen.
Geen boek voor tere zieltjes maar ontzettend goed geschreven en daarom 5***** van mij.

Oneliner: Echo, een gruwel van een horror maar een regelrechte pageturner.
Quote: Hoofdstuk 1 blz. 7.
"Diep in haar hart wist Sara wel dat Moeder geen normale moeder was. Ze voelde een steek in haar binnenste wanneer ze andere kinderen over straat zag lopen met hun moeders, die naar hen lachten en over hun haren aaiden. Sara mocht niet naar Buiten, want Moeder schaamde zich voor haar. Niemand mocht weten dat ze bestond".

Wat kan ik zeggen over een boek met een gruwelijk en zeer schokkend thema zoals kindermishandeling cq misbruik in alle- ranzige, vernederende en hartverscheurende- vormen. Naar schatting worden er in Nederland jaarlijks bijna 119.000 kinderen- tussen de 0 en 18 jaar- mishandeld. Ik schrik daar enorm van!
Echo is een bedacht plot, maar als ik me bedenk dat deze tranentrekkende handelingen daadwerkelijk wereldwijd voorkomen, ja, dan breekt mijn hart. Ik heb dit boek met een geheel ander gevoel gelezen dan elk ander boek met een willekeurig thema. Ik wil er niet aan denken dat de Sara uit dit boek jouw of mijn buurmeisje zou kunnen zijn of misschien is ze wel jouw kleinkind of het stille kind uit je klas, zonder dat wij het weten, alhoewel..( note: ik kan me niet voorstellen dat er IRL gezinnen zijn waarin er kinderen aan soortgelijke mishandelingen blootgesteld worden als de kinderen in dit boek. Onmogelijk! ) Vaak heb ik het boek even terzijde gelegd, niet omdat het me niet pakte (echt wel!) maar om even afstand te nemen van de 24/7 horror terreur waarin Sara -en later haar kinderen-groot gebracht werd(en).

De demonische moeder schept er een duivels genoegen is om haar kind te vernederen, mishandelen en van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en zonder eten keihard te laten werken, de kruimeltjes die haar moeder soms laat liggen is haar avondeten. Nadat er iets afschuwelijks gebeurd wordt Sara in de kelder opgesloten, natuurlijk zonder eten met alleen een beetje water in de regenton. Ze is aan zichzelf overgeleverd, maar is niet helemaal alleen...Lees en huiver!
Sara zweert bij zichzelf om later geen kopie van haar duivelse moeder te worden maar gaat haar dit lukken?

Dit boek heeft veel spannende elementen maar ook hele verdrietige waarbij ik het echt niet droog hield. Het is boeiend tot aan de laatste bladzijde maar het zal je nu wel duidelijk zijn dat Echo géén goodfeeling is, wél een aanrader!
Sonja leest&schrijft

"Misschien zou Moeder eindelijk gelukkig worden als zij er niet meer was." ~ p10.

Nee, gewoon nee. Ik kan echt heel veel hebben, kijk met plezier naar Trauma Centrum, open hart operaties, alle delen van Saw en lees met liefde de boeken van Karin Slaughter. Maar één ding is voor mij in boeken een absolute no go: van kinderen blijf je af! Ik heb het boek echt meerdere malen willen wegleggen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dit een slecht boek is, alles behalve! Er zitten een krachtige, goede schrijfstijl in het verhaal en de auteur weet zeker je aandacht vast te houden. Maar om zo in detail de mishandeling en misbruik te lezen van een jong meisje, nee dat is niks voor mij... En als je denkt dat het eerste hoofdstuk erg is, kan je beter maar gelijk stoppen met lezen!

"Smerig, duivels rotkind. Je bent niets waard. Niets!" ~ p45.

Het boek verteld het verhaal van Sara, die woont bij haar demonische moeder. Een moeder die je het liefst na 3 pagina's al een pistool tegen haar kop wilt zetten. En alsof het leven bij haar moeder nog niet erg genoeg is, is dat slechts het begin van het levensverhaal van Sara. Om niet te veel te verklappen zal ik hier verder niet op ingaan, omdat hier ook verder niks van op de flaptekst terug te vinden is. Een toevoeging aan het verhaal is dat het perspectief af en toe wisselt, waardoor je inzicht krijgt in het handelen van anderen. Een nadeel daarentegen vind ik dat dit niet erg consequent lijkt te gebeuren. Totdat er uiteindelijk van hoofdpersoon gewisseld wordt, ook dit vond ik erg jammer, omdat je daardoor de gedachte gang van Sara kwijt raakt, en mij het eigenlijk juist in de lijn van het verhaal interessant had geleken bij dit personage te blijven. Juist om haar gedachte gang te kunnen volgen en begrijpen, had het mooi geweest als er een mooie balans tussen de wisselen perpectieven was geweest.

"Ze reden en reden en nog steeds hield de Wereld niet op. Ze besefte nu dat hij helemaal niet 'best groot' was, zoals ze eerst had gedacht, maar gigantisch." ~ p127.

Ondanks dat dit echt niet mijn soort boek is, kan ik de kwaliteit ervan absoluut wel zien. Het verhaal zit goed in elkaar, en is er goed over alles nagedacht. Hij krijgt van mij 3☆

Het verhaal grijpt je en laat je niet meer los. Wat Sara meemaakt, is realistisch geschreven. Ik wilde weten wat er allemaal ging gebeuren en heb het boek ook snel gelezen. Het is een aanrader!

Ik volg Tamara al vanaf het begin van haar schrijfcarriére en heb bijna alles gelezen.
Echo overtreft alles! Ik werd meteen de wereld van Sara en haar moeder ingesleurd en kon niet meer stoppen met lezen. Ze weet de situaties te schetsen met woorden, alsof je erbij bent. Een wereld van misbruik, mishandeling en vernedering en verwaarlozing waar je niet blij van wordt, maar waar een boodschap in zit.
Ik kan niet zeggen dat ik heb genoten van dit verhaal, maar ik kan wel zeggen dat ik het erg goed geschreven vindt. Er zit een goed verloop in, ik vind het goed opgebouwd.. ze voert de spanning zo op, dat je verder wilt lezen. Het boek raakte mij ontzettend. Ik vind het een aanrader! Een horror verhaal, een voorbeeld voor hoe het niet moet! Ik zeg: lezen dit boek.. hoort zegt het voort.

Al vanaf het begin wordt het duidelijk wat hier aan de hand is. Als lezer stel je jezelf vragen, die later in het boek worden beantwoord. Je kan het boek simpelweg niet wegleggen. Het is een spannend boek, makkelijk geschreven en de personages zijn zodanig uitgediept dat je het gewoon niet kunt wegleggen.

Conclusie
Tamara Geraeds (1981) schrijft al sinds haar vroege jeugd. Tot op heden was ze bekend als schrijfster van fantasyboeken voor kinderen. Tevens heeft ze een aantal gedichten op haar naam staan. Met “Echo” zet ze haar eerste stappen in de wereld van boeken voor volwassenen. Niet alleen haar doelgroep is veranderd ook het genre is een ander geworden. “Echo” is een thriller geworden.
“Echo” heeft ze in twee delen verdeeld. Deel 1 begint met een prikkelend Chinees gezegde “A bad word whispered will echo a hundred miles”. De fantasie wordt daarmee direct geprikkeld. Welk woord heeft in dit boek enorme gevolgen? Op de eerste pagina wordt al snel duidelijk dat het woord “moeder” een speciale betekenis heeft, omdat ze het steevast schrijft als Moeder, ongeacht de plek in de zin. Aan de hand van haar dochter Sara kom je al snel te weten waarom Moeder op die manier benadrukt wordt. Tamara Geraeds weet namelijk een Moeder te creëren die rechtstreeks uit de hel lijkt te komen. De nachtmerrie van elk kind, maar voor de buitenwereld een godvrezende en behulpzame vrouw. Ze weet haar zo goed neer te zetten dat je als lezer loopt te rillen van onaangenaamheid. Sowieso zet ze de personages goed neer. Sara weet ze zo neer te zetten dat ze zowel onderdrukt als enorm sterk is. Naïef en slim tegelijkertijd. De beelden van meisjes uit het nieuws, zoals een Natascha Kampusch, komen vrijwel direct op jouw netvlies. Met de daarbij behorende heftige emoties. Meerdere malen vol walging scènes gelezen. Zo duidelijk beschreven en toch ook zo passend bij de karakters. Er zijn momenten geweest dat je als lezer het uit wilde schreeuwen, omdat Sara zo naïef handelde. Het knappe ervan is dat de naïviteit op die momenten helemaal strookte met de ontwikkeling van Sara. Net als Moeder constant met een hoofdletter wordt geschreven, wordt namelijk ook Buiten gedurende het hele boek met een hoofdletter geschreven. De wereldvreemdheid van Sara wordt hiermee sterk benadrukt. Tamara Geraeds weet vanaf pagina 1 tot en met de laatste pagina haar personages geloofwaardig, sterk en driedimensionaal neer te zetten. Niet alleen de personages, maar ook de met name onderhuidse spanning weet ze gedurende het hele boek vast te houden. De beschrijvingen, de acties en de onverwachte wendingen dragen hier zeker aan bij. De twists zijn nergens over de top, de ontwikkeling van het verhaal is even heftig als geloofwaardig. Gedurende het boek voelt alles goed doordacht aan. Alleen zijn er twee dingen die mij constant hebben beziggehouden. Het eerste is het vollopen van de regenton in deel 1. Gezien de locatie van de regenton is het vollopen door de regen vreemd. Daarnaast is het enigszins ongeloofwaardig als de schrijfster een van de kinderen laat verbranden door frituurvet. De aard van de verwonding zou in werkelijkheid veel ernstigere gevolgen hebben dan er in het boek beschreven wordt, want koelen met een natte doek zal hier niet voldoende zijn. Navraag gedaan bij een vrijwillige brandweerman met EHBO-diploma.
“Echo” is een heel goed geslaagd thrillerdebuut. De titel is goed gekozen en de quote van Victor Hugo waar ze deel 2 mee begint is erg treffend voor de plot “What is history? An echo of the past in the future; a reflex from the future on the past”.

Beoordeling
“Echo” krijgt van mij 4 *

Ik heb het in één keer uitgelezen, geweldig verhaal!

Een aangrijpend verhaal van treurnis, liefdeloosheid en invloed van de kindertijd op je leven later. In een keer uitgelezen.

Geschreven bij Echo

Dit boek gekocht en zonder verwachting beginnen lezen, niet echt mijn soort boek omdat ik houd van detective, met moorden oplossen en zo, in een stuk naar bladzijde zeventig gelezen en tegen mijn zin het boek weggelegd, zo erg, in plaats van tv savonet verder gelezen en na middernacht het boek uitgelezen, zo goed geschreven, blijft echt aan de ribben hangen, erg dat ik dit wou uitlezen, maar o zo goed, bedankt