Een huid van rijstpapier

ik kan eindelijk mijn boek naast me neer leggen.
Ondanks dat ik Yves en zijn gezin persoonlijk ken,
betrapte ik me vaker tijdens het lezen erop dat ik me afvroeg : gaat deze kanjer het wel redden ?
ik heb slechts twee dagen over dit boek gedaan, en dat kwam omdat ik met tegen zin het boek af en toe moest neerleggen voor de dagelijkse gang van zaken.
als ik dit niet had gehad dan had ik hem in een ruk uitgelezen.
het verhaal is zo mooi, krachtig en duidelijk geschreven.
het was alsof ik samen met de schrijfster op de bank zat en ze me alles aan het vertellen was.
het voelde soms gewoon alsof je erbij was.
alle onmacht en emoties die komen kijken bij een langdurig ziek (chronisch ziek) kind waren heel herkenbaar. (al is het bij iedereen anders, ook qua verloop van het ziekte proces).
maar al met al is dit voor mij een echte must have !
wat een kracht heeft deze kanjer en niet te vergeten zijn ouders, broer en familie !
ik heb diep respect voor hun allemaal.

Het eerste woord wat continue in me opkomt bij het lezen van het boek is 'ongelofelijk'.
Wat een gezin doormaakt bij dit ziektebeeld en waarom ze er maar niet achter komen wat er allemaal in dat kleine kindje aan de hand is.
De positiviteit wat Yves heeft maar ook de rest van het gezin is lovend te noemen.

Wat een verhaal, zeer indrukwekkend. Het boek met open mond gelezen.
Heel bijzonder hoe deze moeder haar ervaringen op papier heeft kunnen zetten, zo oprecht en zo eerlijk.
Het verhaal is heel meeslepend en laat je weer eens beseffen om stil te staan bij het leven, wat is nou écht belangrijk...

We hebben 'Een huid van rijstpapier' in hele korte tijd uitgelezen. Ook al ben ikzelf niet zo'n lezer, dit boek wist mijn aandacht van begin tot het einde vast te houden. Ondanks dat we de hoofdrolspelers kennen, kwam tijdens het lezen regelmatig de vraag bij ons op hoe dit zou aflopen. Dit toont alleen maar hoe goed het verhaal is weergegeven.
Wat een bewondering krijg je voor dit gezin door het lezen van dit boek. Respect hoe ze met deze situatie omgaan. Hier kunnen veel mensen iets van leren. Daarom is het een aanrader voor iedereen om te lezen. Door dit boek leer je uit elke negatieve gebeurtenis weer iets positiefs te halen! Chapeau!

Een bijzonder pakkend geschreven verhaal over een heel bijzonder mooi kind. Hoe tegenslagen en wanhoop overwonnen worden en hoe het gezegde pluk de dag inhoud krijgt. Een levensles zeker voor mensen zoals ik waarvoor gezondheid zo vanzelfsprekend lijken te zijn.

Ik heb het boek, met telkens even verplicht wegleggen voor mezelf, uit. Zonde dat ik nu al klaar ben.
Maar een mooi boek dat zeker! Knap hoe mensen dat toch voor mekaar krijgen om een boek te schrijven.
En heel knap hoe jullie als gezin hier mee om gaan, ondanks de hele vele ziekenhuisbezoeken en de hoeveelheid artsen die je te woord hebt moeten staan.
Na het lezen van het boek sta je weer even stil bij de ziektes die er helaas bestaan en hoe je ermee om moet gaan terwijk dit voor de buitenwereld grotendeels niet zichtbaar is.
Heel mooi meeslepend verhaal.

Mooi en integer verhaal, recht uit het hart geschreven.
Als moeder en zorgprofessional zijn veel van de beschreven gebeurtenissen in het nog zo jonge leven van Yves herkenbaar en invoelbaar. Echter zeer waardevol en inspirerend om te lezen hoe veel kracht je kunt putten uit de levenservaringen die op het pad komen van dit gezin en hoe de mensen, hoe klein het gebaar soms ook lijkt, daarin het verschil kunnen maken.
Kortom een aanbeveling voor iedereen die zorg draagt voor (chronisch) zieke kinderen!

Je word meegezogen in het leven van een gezin met een enorme wilskracht, doorzettingsvermogen en onvoorwaardelijke liefde voor elkander.

Wat een gezin moet doorstaan. Wat dit teweeg brengt bij iedereen in het gezin is niet te bevatten.
Je leest het verhaal vol verwondering. Hoeveel kan een mens hebben vraag je jezelf af. En hoe is het mogelijk dat dit gezin er zo sterk in staat. Hoeveel ups en downs en dat dan toch de humor blijft bestaan.
Het geeft me een gevoel van besef...besef dat niet alles vanzelfsprekend blijkt!

Het boek “Een huid van rijstpapier” niet in een stuk uitgelezen. Moest af en toe het boek even wegleggen om het verhaal een plek te geven. Het kwam keihard bij mij binnen. Wat mooi en integer geschreven. Erg indrukwekkend. En wat heeft het gezin allemaal mee moeten maken (en nog). Wat een geweldig gezin en wat doen ze het goed ondanks alle tegenslagen.
Ik heb het gezin begeleid op een Super Opkikkerdag van de Stichting Opkikker. Het viel mij toen al op hoe positief het gezin was en hoe geweldig Yves was.