Eigen wegen

Geschreven bij Eigen wegen

Weer een mooi boek van Lynn Austin. Het verhaal heeft 4 verhaallijnen die vloeiend in elkaar overlopen en binnen een paar hoofdstukken samengevoegd worden. Het leest erg lekker weg en je kunt het verhaal goed volgen. Sterker nog, je wordt binnen een paar bladzijden meegetrokken in de levens van 4 vrouwen ten tijde van de tweede wereldoorlog in Amerika. Een aanrader!

Geschreven bij Eigen Wegen

Een mooi boek, dat de andere kant van de oorlog laat zien, de thuisblijvers die werken en in spanning wachten op bericht van geliefden aan het front. Een bijzondere vriendschap tussen 4 vrouwen, ontstaat in een fabriek waar ze schepen maken voor de oorlog. Deze 4 vrouwen kunnen veel van elkaar leren. En u ook;)
Een absolute aanrader, want het is niet saai. Verschillende thema's komen aan bod; oorlog, vriendschap, opkomen voor je eigen mening, liefde, vergeving.
Lynn Austin is er altijd al goed in geweest verschillende personen goed neer te zetten, maar de karakters in dit boek zijn écht, je ziet ze voor je, alsof jij als de 5e vriendin met ze mee loopt... Heel knap.
Echt een goed boek!!

Oorlog, traditionele rolpatronen, liefde, religie en rassendiscriminatie zijn de elementen die centraal staan in de roman 'Eigen wegen' van Lynn Austin. Het verhaal speelt zich af ten tijde van de Tweede Wereldoorlog en vindt plaats in het plaatsje Michigan. Wanneer de vier hoofdpersonen afzonderlijk van elkaar over de aanval op Pearl Harbor horen, ervaart elk van hun de drang te hulp te schieten. Mannen worden uitgezonden om mee te strijden aan het front, met als gevolg dat er bij Seneca-scheepswerf, waar aan oorlogsschepen gebouwd wordt, vacatures vrijkomen. De vier vrouwen komen uiteindelijk in dezelfde ploeg terecht en krijgen de taak de elektriciteitsbedrading van de schepen te verzorgen.

Lynn Austin weet in haar roman de dagelijkse toestanden aan het thuisfront in de jaren veertig goed aan het licht te brengen. Zo spelen traditionele rolpatronen een centrale rol, de heersende gedachte was indertijd dat mannen kostwinner waren en vrouwen hun tijd besteedden in het huishouden, daarnaast hoorde de vrouw gehoorzaam te zijn aan de man en werden ze ook wel geassocieerd met het ‘zwak geslacht’. Dat Virginia, Helen, Rosa en Jean toch van deze regel afwijken, leidt tot kritieken door o.a. de dominante echtgenoot of schoonvader en de mannelijke krachten op de scheepswerf. Het zijn echter niet alleen de vrouwen die ondergeschikt zijn in de periode waarin het boek zich afspeelt. Austin weet namelijk ook de rassendiscriminatie naar voor te brengen. Ondanks de wet tegen discriminatie op grond van ras, ingevoerd door president Roosevelt, komen de vrouwen er op het werk oog in oog mee te staan en gaan ze tot het uiterste om hier iets aan te doen.

In het boek krijgt de lezer telkens te maken met het persoonlijke verhaal van elk van de vrouwen, doordat met ieder hoofdstuk de personages afgewisseld worden. Virginia, Helen, Rosa en Jean hebben dan ook elk hun eigen beweegreden om een baan als elektricien aan te nemen bij de Seneca-scheepswerf. Zo verlangt Virginia naar erkenning van haar werk en wil ze meer dan alleen een leven als huisvrouw en moeder van twee kinderen. Helen wil niet langer als invalleerkracht aangesteld worden, daarnaast is de scheepswerf het ideale middel om eenzaamheid tegen te gaan. Rosa is sinds anderhalve maand getrouwd en na de overplaatsing, als hospitaalsoldaat, van haar man, Dirk, wil ze ontvluchten van de strenge regeltjes die binnen het huis van haar schoonouders heersen. Wanneer Jeans tweelingbroer, Johnny, besluit aan het front te gaan vechten, wil ook zij haar steentje bijdragen en zich bewijzen in de mannenwereld.

Ondanks dat de personages in het boek afgewisseld worden, werd het verhaal op sommige punten ietwat langdradig en leken bepaalde elementen telkens terug te keren. Heel veel actie is er in eerste instantie dan ook niet, er wordt vooral beschreven hoe het werk in de fabriek de vrouwen afgaat. Vanaf deel drie (hoofdstuk 33) weet Austin de aandacht echter weer te trekken. Het verhaal wordt levendiger doordat er opeens meerdere gebeurtenissen achter elkaar plaatsvinden. Ook wordt in het laatste deel steeds meer over het verleden van Helen prijsgegeven. En ondanks dat bepaalde verhaallijnen voorspelbaar zijn, weet Austin de aandacht van de lezer er toch tot het laatste moment bij te houden.

Geschreven bij Eigen wegen

Het is een heerlijk boek om te lezen, goed geschreven en een goed verhaal dat boeit. Het is geen hoogstaande literatuur maar zeker een 7waard

Geschreven bij Eigen wegen

Eigen wegen van Lynn Austen gaat over vier totaal van elkaar verschillende vrouwen, die elkaar vinden in de oorlogsindustrie nadat de VS door de aanval op Pearl Harbour de tweede wereldoorlog in getrokken werd. Je krijgt een goede indruk van het bekrompen, Christelijke en door mannen gedomineerde milieu waarbinnen de vrouwen door de oorlog de kans krijgen om in hun eigen kracht te komen staan. Er groeit een hechte, warme vriendschap tussen de vrouwen onderling en samen staan ze voor respect, liefde en harmonie als tegenwicht voor ongelijkheid en conflicterende belangen.

Geschreven bij Eigen wegen

Prettige ,pretentieloze vakantie
Lectuur

een heerlijk boek, echt om alles even te vergeten, ik werd er helemaal in meegetrokken
zeker een aanrader

Geschreven bij Eigen wegen

Het grootste probleem met dit boek is dat het een reli-roman blijkt te zijn zonder dat dit uit de tekst op de achterkant blijkt. Ik voelde me nogal bedrogen, als ik dat had geweten had ik het nooit gelezen.
Het verhaal is wat saai maar niet bedroevend slecht. Erg jammer dat het plot vooral om het religieuze thema bleek te draaien. Daarnaast is de vertaling in sommige stukken ronduit belabberd.
Ik zou het niet aanraden, behalve als de religieuze kant je aanspreekt.