Emma's Baby

Ondanks dat het een boeiend thema is, vond ik het toch vaak langdradig. Door de vele emoties van de moeder leef je enorm met het personage mee en wil je natuurlijk weten of ze haar zoontje terug zal vinden, maar af en toe verloor ik toch mijn aandacht.

...krijg je bij het lezen van dit boek.
Emma, een jonge alleenstaande moeder, verliest even haar kind uit het oog, een vriendelijke dame ontfermt zich over het jongetje tot Emma er weer is, en even later is diezelfde vriendelijke dame er met je kind vandoor! Doordat Emma zich pas nog bij de huisarts liet ontvallen dat het haar soms allemaal te veel is, gelooft de politie haar niet, en wordt ze zelf bijna verdacht haar zoontje iets te hebben aangedaan.
Vlot geschreven, zelden een boek gelezen waarbij je je vanaf de eerste bladzijde zó verbonden voelt met het hoodpersonage. De ontknoping valt een beetje tegen, tikje melig, maar dat neemt niet weg dat dit toch één van de betere psychologische thrillers is die ik al gelezen heb. Het karakter van Emma wordt goed neergezet, mét haar kleine kantjes, maar vooral met een gigantisch moederinstinct en moederliefde.

Ik vond het verhaal een beetje traag op gang komen, halverwege werd het boeiender en dus spannender om te lezen. Een echte thriller vind ik het niet. Sommige punten waren slordig uitgewerkt en sommige dingen werden helemaal niet uitgewerkt, waaraan ik me ergerde. Het plot vond ik wel heel ontroerend om te lezen maar dit is geen boek dat me lang bij zal blijven.

Het komt niet vaak voor, maar dit boek heb ik met moeite uitgelezen. Hoewel het onderwerp mij best aansprak, boeide het verhaal nauwelijks. De volle bladspiegel maakte het er ook niet makkelijker op. Er wordt een sombere, deprimerende leef- en woonsfeer geschetst, waarin Emma zich maar moeilijk staande weet te houden. Ze is eenzaam en arm en kan het leven met haar zoontje niet zo goed aan, ervaart het moederschap meer als een last dat o.a. haar sociale contacten belemmert, dan dat ze van het kind kan genieten. Totdat hij ontvoerd wordt en Emma zich steeds sterker realiseert hoeveel hij voor haar betekent. Het motief van Antonia, de vrouw die Emma's baby ontvoert, is tamelijk voorspelbaar. Wanneer Emma uiteindelijk haar zoon terug heeft, wordt het leven op diverse punten (o.a. huisvesting, sociale contacten) beter voor hen. Wat ik wel aardig vond is dat de gemoedstoestand van Emma tot uitdrukking komt in de manier waarop zij een beeld in het consulaat ziet. Aanvankelijk wanhopig beschrijft zij het beeld heel anders dan later, wanneer zij hoopvol is over het weerzien met haar zoontje.

dit boek verteld het verhaal van jonge moeder Emma en haar baby Ritchie. Wanneer op een dag Ritchie wordt meegenomen door een onbekende vrouw belandt Emma in een ware hel.

Mooi verhaal. Ik heb zelf een baby van 8 maanden en daardoor kun je je emma's gevoel en angst goed voorstellen.
Af en toe wel wat voorspelbaar. Maar al met al een goed verhaal.