Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Het hoofdpersonage in het boek, Oskar Schell, is een jongen die met veel verschillende dingen bezig is. Hij is een uitvinder, een sieradenontwerper, sieradenmaker en nog veel meer. Oskar heeft een hele goede band met zijn vader. Ze deden heel veel dingen samen en hadden altijd plezier. Op een dag komt hij thuis van school en ziet hij dat er verschillende berichtjes zijn ingesproken op het antwoordapparaat. Zijn vader laat in die berichtjes weten dat hij in orde is. Op dat moment in het boek kan je al weten dat het niet goed gaat aflopen met Oskar zijn vader aangezien je weet dat het verhaal over de aanslagen van 9/11 gaat. Na de begrafenis van zijn vader vindt Oskar een sleutel met een enveloppe. Op de enveloppe staat het woord “Black” geschreven. Oskar wilt achterhalen voor wat de sleutel dient en wat het woord “Black” betekend.
Jonathan Safran Foer slaagt erin om het boek op een leuke, speciale en hartverscheurende manier aan de man te brengen. In het begin is het wat moeilijk om te volgen aangezien je mee gaat met Oskar zijn gedachten en zijn wereld maar naargelang je verder leest in het boek kan je helemaal niet meer stoppen. Er komen veel flashbacks voor in het boek, wat het natuurlijk verwarrend kan maken, maar ook vernieuwend want je komt altijd iets nieuws te weten uit het verleden.
Het boek is een afwisseling van doorlopende tekst, foto’s en kleine zinnetjes. Ik vind de foto’s zeker niet overbodig aangezien ze je een beeld laten vormen tijdens het lezen. De foto’s voegen ook iets speciaal toe aan het boek en ik vond het altijd leuk om nieuwe foto’s of kleine tekstjes te ontdekken.
Foer slaagt er in om het verhaal rond 9/11 op een aparte manier te vertellen. Het gaat over een alledaags gezin dat opeens iemand verliest, iets dat dus bij iedereen kan voorkomen. Maar de dood van Oskar zijn vader zorgt dan weer voor andere belangrijke ontdekkingen. Iets negatief wordt dus altijd gekoppeld aan iets positief. Ondanks dat het een heel verdrietig verhaal is, kon ik toch ook wel lachen. Er komt zeker en vast een soort van subtiele humor in voor.
Ik raad iedereen aan om dit boek te lezen aangezien het een heel mooi verhaal is dat je raakt en ook nog eens op een leuke manier geschreven is. Het behoort zeker en vast tot 1 van mijn favoriete boeken!

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Veel ophef over dit boek, zowel positief als negatief. Ik zelf ben er neutraal aan begonnen. Ik zou de film binnen een week gaan zien en wilde graag eerst het boek gelezen hebben. Dat was makkelijker gezegd dat gedaan. Normaliter lees ik een boek vrij snel uit, maar met dit boek had ik soms wat moeite. Het is nogal druk en choatisch. Het leest niet ontspannen en sommige stukken heb ik zelfs snel doorgenomen om er vanaf te zijn. Die voegen niks toe aan het verhaal vind ik. Eerlijk gezegd, ik heb gisteren de film gezien en vind deze beter.

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Echt een page-turner, fantastisch geschreven met veel humor. Jammer dat door een aantal lezers het boek niet begrepen wordt! Heb de film gezien maar het boek is zoals zo vaak veel beter. Echt een aanrader voor een ieder de van goede boeken houdt!

De 9-jarige Oskar verliest zijn vader door de aanslagen op het WTC in NY. Tussen diens spullen vindt hij een enveloppe met de naam Black, in de enveloppe zit een sleutel. Oskar gaat op zoektocht naar alle Blacks in NY in de hoop het bijpassende slot te vinden. Dit doet hij niet alleen om de dood van zijn vader te kunnen verwerken (die altijd spannende ‘verkenningsexpedities’ met hem deed),maar misschien ook uit schuldgevoel. Waarom nam Oskar de telefoon niet op toen zijn vader vanuit de Twin Towers het antwoordapparaat thuis nog insprak? Foer sleept ons mee in de zoektocht van de hoogstintelligente Oskar, die uitvinder, francofiel, romanticus, verwoed schrijver van fanmail, archeoloog van Central Park, pacifist, groot ontdekkingsreiziger, en nog veel meer is. Als je de gedachtengang van Oskar leest voel je de impact die de gewelddadige dood van zijn vader op hem – als kind - heeft. Maar Foer relativeert behoorlijk en soms kun je niet anders dan (glim)lachen om de spitsvondigheid en de humor waarmee de 9-jarige Oskar zijn zoektocht voortzet. Alleen al met dit gegeven zou het al een prachtig boek zijn. Maar Foer biedt ons nog meer. In twee verschillende briefvormen lezen we ook over het persoonlijk leed van Oskar’s opa en oma. Trieste gebeurtenissen uit de Wereldoorlog II die ook op het leven van Oskar invloed zullen hebben. De verschillende verhalen maken het lezen niet altijd gemakkelijk, maar zijn van zo’n hoog niveau dat je door wilt lezen. De link die Foer legt met de Wereldoorlog II en de terroristische aanslagen van 9/11 is duidelijk: de verwerking van oorlogsleed is niet makkelijk en van alle tijden. Ook de bijzondere vormgeving maakt dit boek tot een topper. Diepe indruk maken de laatste 14 pagina’s, zijnde een fotoshoot van iemand die vanuit een van de Towers naar beneden springt. Als je de pagina’s door je vingers laat versnellen, zie je de beelden als een film aan je voorbijgaan. Voelden wij allen niet dat ons leven na 9/11 nooit meer hetzelfde zou zijn

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Een zeer boeiend, goed geschreven boek met een hoog gehalte aan puzzelstukjes. Gedurende het verhaal vallen deze stukjes meer en meer op hun plaats. Mogelijk hierdoor dat ik wel ongeveer 40 bladzijden nodig had om in het verhaal te komen. Maar ik ben blij dat ik doorgezet heb. Een creatieve schrijfstijl waarbij de afbeeldingen en vormgeving van de tekst een onderdeel van het verhaal zijn. Als je het verhaal goed leest, dan kun je deze plaatsen. Juist dit gegeven vind ik een meerwaarde van dit boek. Een aanrader!

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Het hoofdpersonage in het boek, Oskar Shell, is een jongen die met veel verschillende dingen bezig is. Hij is een uitvinder, een sieradenontwerper, sieradenmaker en nog veel meer. Oskar heeft een hele goede band met zijn vader. Ze deden heel veel dingen samen en hadden altijd plezier. Op een dag komt hij thuis van school en ziet hij dat er verschillende berichtjes zijn ingesproken op het antwoordapparaat. Zijn vader laat in die berichtjes weten dat hij in orde is. Op dat moment in het boek kan je al weten dat het niet goed gaat aflopen met Oskar zijn vader aangezien je weet dat het verhaal over de aanslagen van 9/11 gaat. Na de begrafenis van zijn vader vindt Oskar een sleutel met een enveloppe. Op de enveloppe staat het woord “Black” geschreven. Oskar wilt achterhalen voor wat de sleutel dient en wat het woord “Black” betekend.
Jonathan Safran Foer slaagt erin om het boek op een leuke, speciale en hartverscheurende manier aan de man te brengen. In het begin is het wat moeilijk om te volgen aangezien je mee gaat met Oskar zijn gedachten en zijn wereld maar naargelang je verder leest in het boek kan je helemaal niet meer stoppen. Er komen veel flashbacks voor in het boek, wat het natuurlijk verwarrend kan maken, maar ook vernieuwend want je komt altijd iets nieuws te weten uit het verleden.
Het boek is een afwisseling van doorlopende tekst, foto’s en kleine zinnetjes. Ik vind de foto’s zeker niet overbodig aangezien ze je een beeld laten vormen tijdens het lezen. De foto’s voegen ook iets speciaal toe aan het boek en ik vond het altijd leuk om nieuwe foto’s of kleine tekstjes te ontdekken.
Foer slaagt er in om het verhaal rond 9/11 op een aparte manier te vertellen. Het gaat over een alledaags gezin dat opeens iemand verliest, iets dat dus bij iedereen kan voorkomen. Maar de dood van Oskar zijn vader zorgt dan weer voor andere belangrijke ontdekkingen. Iets negatief wordt dus altijd gekoppeld aan iets positief. Ondanks dat het een heel verdrietig verhaal is, kon ik toch ook wel lachen. Er komt zeker en vast een soort van subtiele humor in voor.
Ik raad iedereen aan om dit boek te lezen aangezien het een heel mooi verhaal is dat je raakt en ook nog eens op een leuke manier geschreven is. Het behoort zeker en vast tot 1 van mijn favoriete boeken!

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Wat een inlevingsvermogen heeft deze auteur. Hij beschrijft heel erg goed het gevoel van een jongen die zijn vader verliest. En hoe er in ieders leven verliezen zijn. Soms zo groot dat je eigenlijk niet verder kunt en wilt leven. En hoe er achter iedere voordeur zich verhalen afspelen. We weten niet alles.
Een gedurfd en vernieuwend boek. Om te huilen zo mooi.

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Meeslepend verhaal. Ontroerend, maar door de humor goed in balans. Een van de mooiste boeken die ik heb gelezen.

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Het hele boek staat in teken van de dood van Oskar ’s vader. Op negenjarige leeftijd verloor Oskar zijn vader in de aanslag op elf september op de WTC-torens. Vanaf toen stortte zijn hele wereld in, angst en verdriet waren de enige gevoelens die hij nog kende. Op die manier vond hij toevallig een mysterieuze sleutel die op geen enkel slot in huis paste. Hij ging op zoek. De mensen die hij leerde kennen, wisten niks te vertellen over het slot totdat hij die ene persoon ontmoette… Hij leerde op zijn zoektocht een oude man kennen die niet meer kon spreken. Het was zijn grootvader die teruggekomen was voor hem Oskar en zijn grootmoeder Anna. Hij wou weten op welke manier zijn vader dood was gegaan. Was hij door het raam gesprongen? Zat hij onder het neervallende plafond gekneld? Hij kon alleen maar raden en hopen dat hij geen pijn had geleden maar hij kon die gedachte maar niet loslaten. Totdat de oude man op een idee kwam. Hij besloot het graf van Oskar ’s vader op te graven en die te vullen met brieven van hem naar zijn vrouw die hij had achtergelaten. Toen besefte Oskar wie hij echt was…

Ik wil het even hebben over de personages. Oskar, het hoofdpersonage, is een zeer emotionele jongen. Er is maar één zaak dat hem interesseert en dat is zijn vader. Hij zou alles willen weten over de laatste uren van zijn vader. Welke kledij droeg hij? Wat waren zijn laatste woorden voor hij stierf? Oskar is een typisch voorbeeld van een flat character tot op het punt dat hij zijn grootvader ontmoette. Vanaf toen begon hij zaken te vertellen die hij normaal tegen niemand anders zou zeggen, zelfs niet tegen zijn eigen moeder. Omdat hij voelde dat die oude man een soort van band met hem had die hij met niemand anders had. De oude man speelt als het ware de rol als verlosser van Oskar ’s verdriet. Hij is voor Oskar als zijn ‘vader’.

Wat ik wel zeer eigenaardig vind, is die sleutel en dat slot. Het ganse verhaal staat in teken van de sleutel. Op een dag vindt Oskar dan de persoon ik kwestie van wie het slot is en daar blijft het ook bij. Het slot heeft helemaal niks te maken met dood van zijn vader maar we komen ook niet te weten waarvoor het slot dient. De zoektocht naar het slot is dus eigenlijk maar een bijzaak voor de schrijver en voor Oskar. Want alles staat in het teken om het verdriet van het verlies van zijn vader te verwerken.
Je kan het origineel, slecht of goed vinden maar wat ook opvallend is , is dat er soms een bijzondere schrijfwijze wordt toegepast. Op een gegeven moment in het boek worden de woorden uit elkaar geplaatst wel tot drie bladzijden lang. Wat later worden er woorden met rode inkt omcirkeld of soms staan de zinnen zo dicht op elkaar dat je ze niet kan lezen. Ook waren er een paar pagina’s die helemaal zwart geblakerd waren, waarom weet ik niet. Je kan dus moeilijk zeggen dat de auteur niet heeft nagedacht om het boek in een originele vorm uit te brengen.

Ikzelf weet niet goed of ik het boek aan zou raden aan anderen. Toen ik in het boek begon te lezen, vond ik het een zeer leuk en aangrijpend verhaal door de dood van zijn vader. Maar na een tijdje begon het een beetje te langdradig te worden. Het is zoals een golf. De spanning wordt opgebouwd en wat later trekt ze weer weg, en zo gaat het maar door. Als je een fan bent van waargebeurde feiten in een verhaal en van veel emotionele gevoelens die opgewekt worden in een boek, is dit wel een aanrader maar je zal je er wel moeten doorworstelen soms.

Wanneer ik een paar reacties doorneem, lees ik bij een bepaalde reactie dat het boek saai en langdradig is, en dat het hem eigenlijk totaal niet boeit. Oké, ik sluit mij aan bij het feit dat het boek soms te langdradig is maar saai? Neen, het is juist medelevend en aantrekkelijk door de gebeurtenissen die Oskar meemaakt. Dat het hem totaal niet boeit, vind ik er toch persoonlijk overgaan. Het boek is tenslotte bekroond met diverse prijzen en verfilmd dus slecht kan je dit boek zeker niet noemen!

Geschreven bij Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

Ik vindt dat het boek op een zeer mooie maar ontroerende manier geschreven is. Het onderwerp is zeer tragisch maar toch is het boek niet deprimerend en het geeft je zeker geen slecht gevoel. Het boek sleept je wel mee en daarom raakte het verhaal mij wel op vele vlakken. Je wil dit boek in ruk uitlezen. Ik had niet veel tijd nodig om het boek te lezen en het was zeker geen opdracht voor mij. Het boek leest makkelijk door de luchtige stijl. Maar het boek is naar mijn mening zeker niet kinderlijk of droog wat ik wel in vele recensies lees. De veel illustraties en andere visuele aanduidingen in het boek zijn zeker een meerwaarde. Ook hieruit kan je veel bijkomende betekenissen van het verhaal uit afleiden.
Ik las ook in een andere recensie dat het soms moeilijk is om te onderscheiden welk personage er aan het woord is. Dit vind ik absoluut niet. ik kan zeer eenvoudig uitmaken welk personage het woord voerde ook mede dankzij de illustraties. Het is een verrassend boek. Zeer meeslepend, realistisch en tegelijk ook fantasierijk en speels.