Gevangen geboren het leven van Renée

Samen met Renée schreef Ann Driessen ‘Gevangen geboren’. Renée is geïnterneerd en het is reeds lange tijd haar droom om een boek te publiceren over haar leven, je zou dus kunnen stellen dat dit boek een soort van autobiografie is. Met de hulp van Agnes Steenssens van de organisatie ‘Without Walls’ kwam Renée in contact met Ann Driessen en vroeg haar mee te helpen aan dit boek. Ann Driessen was dertig jaar lang freelance journaliste en schrijft nu ook boeken. Haar vorig boek ‘Oorlog in mijn hoofd. Het waargebeurde verhaal van Karen’ schreef zij samen met Karen een psychiatrische patiënte, vandaar dat zij de aangewezen persoon leek om samen met Renée ‘Gevangen geboren’ te schrijven.

Het boek bestaat uit meerdere korte hoofdstukken, vanuit het perspectief van Renée. We zien dus alles zoals Renée het heeft beleefd en hoe zij is gekomen tot waar zij nu is: geïnterneerd. Het is een schrijnend verhaal met een opsomming van mishandelingen, verkrachtingen, opnames in verscheidene jeugdinstellingen, … wat resulteert in agressief gedrag, onhandelbaarheid, stalking, … waardoor Renée geïnterneerd moest worden. Ik spreek hier over ‘opsomming’ want dit is ook zo, Renée geeft niet veel meer prijs dan de feiten, ze heeft het zelden over hoe zij zich daarbij voelde, of waarom ze bepaalde acties deed die leidden tot haar internering.
Hier mis ik persoonlijk een diepere inbreng van Ann als journaliste, zij had hier wat verder kunnen op ingaan. Renée vragen kunnen stellen en indien Renée er niet wou op ingaan dit ook aangeven dat het te gevoelig ligt voor haar. Nu is het echter enkel maar een opsomming van feiten, hoe Renée zich voelde en waarom ze bepaalde handelingen deed, wordt te weinig in het licht gesteld.

De schrijfwijze is simpel, zonder veel franje en beeldspraak, de gebeurtenissen worden opgesomd en zijn wat ze zijn, zonder veel diepgang. Als lezer merk je dat het Renée is die bijna alles zelf heeft geschreven en dien je hier zeker rekening mee te houden. Interessant is hier hoe Renée ook haar fouten toegeeft die ze heeft gemaakt. En hoe ze haar dankbaarheid uit aan diegenen die haar helpen en hebben geholpen.
Ann verduidelijkt het verhaal van Renée door telkens in grijze kaders tussen het verhaal door extra informatie te geven over wat bepaalde termen betekenen. Dit is zeer handig, want als lezer ben je niet altijd vertrouwd met de omgeving van Renée en de vele instellingen waar zij heeft verbleven.

Alle namen, zowel eigennamen als plaatsnamen kregen een pseudoniem, wat soms niet zo consequent was. Het geheel komt daardoor rommelig over. Wat toch wel spijtig is, want het verhaal van Renée is eentje om gelezen te worden. Volgens mij had er meer kunnen gedaan worden met Renées verhaal, zodat de afwerking beter was geweest, er meer diepgang in zou zitten en het verhaal minder rommelig.
Want het thema en de kritische blik naar het Belgische gerechtssysteem is toch iets om even bij stil te staan en over na te denken. Dat zulke toestanden nog bestaan in onze huidige moderne samenleving is schrijnend. Renée verdient het om gehoord te worden.

Sterren geven is hier nogal lastig. Het verhaal zelf zou van mij zeker een 4.5 sterren krijgen, maar ik mis iets in de afwerking, het is wat rommelig en zonder voldoende diepgang. Er had meer kunnen gedaan worden met het verhaal van Renée. Daarom krijgt het boek van mij een 3 sterren.

Een waargebeurd verhaal over een wereld waar weinigen een idee van hebben. Zelf werk ik in deze sector en vind ik vele dingen erg herkenbaar. Vind het zeker een aanrader voor al degene die als zorgverlener werken en zo kunnen leren van deze kant van het verhaal. Hier kunnen veel mensen wat van leren en hun vooroordelen over geïnterneerden aan de kant schuiven... Het is geen boek dat je zomaar leest als ontspanning, maar een boek dat je meesleept en laat nadenken over vele facetten in de zorgverlening!

Meeslepend verhaal