Godendrank

De bibliografie van Ilja Gort is inmiddels al tamelijk omvangrijk, en dat terwijl hij ook vele andere bezigheden heeft. Niet in de laatste plaats die van bedenker en maker van leuke ontspannen(de) tv-programma’s over culinaire cultuur in onder meer Italië en Spanje in betere tijden. En natuurlijk is Ilja ook samen met zoon Klaas wijnboer in Frankrijk met zijn eigen Chateau La Tulipe in de buurt van Bordeaux.
Voorheen vielen “De vrouwenslagerij”, “De geluksvogel”, “Chateau fatale”, “De vulkaan” en “De druivenfluisteraar” al zeer in de smaak.

Deze maand (april 2020) verscheen het nieuwe boek van Gort, een lichte roman met als titel “Godendrank” en als ondertitel “Een wijnboer kiest voor de misdaad”. Het is een humoristisch verhaal met autobiografische vleugjes.
De in Amsterdam wonende Abel Jongbloed vat het plan op met zijn geliefde Angela te emigreren naar Zuid-Frankrijk om daar een wijnboerderij over te nemen en te gaan exploiteren. Hun volwassen dochters Ezra en Lara zullen in Nederland blijven.
Na een amusante zoektocht naar een geschikt object met een plaatselijke makelaar met aparte en irritante gewoontes lukt het Abel na vele bezichtigingen de ogenschijnlijk ideale wijnboerderij te vinden in de Chaude, een deel van de Languedoc. Maar schijn bedriegt…

Grote teleurstellingen stapelen zich op, maar Abel is een zeer positief ingesteld man die bij elke tegenslag een nieuwe kans bedenkt. Hij is echter ook nogal naïef, en mag zich gelukkig prijzen met Angela aan zijn zijde. Zij denkt bij elk idee van Abel steeds een stap verder en redt hen daarmee meermalen van faliekante mislukkingen. Maar het komt niet altijd weer op zijn pootjes terecht ...
De relatie met hun plaatsgenoten komt tergend moeizaam op gang, doch burgemeester Jean-Claude is hen zeer behulpzaam om handige contacten te leggen.
Als Abel –geheel in de stijl van de streek Chaude- bij een bijzondere dame een zwaar geweer genaamd berendoder heeft aangeschaft, gebeurt dit:

“De deur ging open. In een reflex kromde zijn vinger en in een geweldige explosie verdween een stuk van het plafond boven het hoofd van Angela en ze werd bedolven onder een wolk wit stof en brokken gips. Abel sloeg door de terugslag van de berendoder bijna achterover het raam uit. Angela stond stijf van schrik, bedekt met wit kalkpoeder, als een levend standbeeld in de deuropening. “Ik ben terug”, zei ze verbaasd.”

Het dubieuze vriendje Darryl van dochter Lara brengt financiële redding in de nood maar ook vele problemen. Het slot van het verhaal is knallend.

Ilja Gort heeft een sterk ontwikkeld gevoel voor humor. Dat brengt hij in ruime mate over het voetlicht in veel van zijn boeken. Zo ook hier, “Godendrank” is een heerlijke aaneenschakeling van amusante gebeurtenissen met af en toe een lichte serieuze ondertoon. Gort heeft een soepele en lichtvoetige schrijfstijl. Hij gebruikt met regelmaat originele vaak komische uitdrukkingen die het lezen van het boek tot een feestje maken. De tegenpolen Abel en Angela worden fraai neergezet en hun dochters zijn levensecht.

De niet zelden norse Franse plaatsgenoten zijn grappig karikaturaal en roepen een echte Franse plattelandssfeer op. Het verhaal is goed gecomponeerd en vooral grappig. Een groot compliment is er voor de eindredactie die een weinig vertoonde prestatie neerzet!

“Godendrank” is een heerlijk boek dat de lezer vaak laat glimlachen én schaterlachen. Dat is altijd een gelukzalig gevoel, en dat is het dubbel en dwars in de huidige barre coronatijd. Het is dan ook een echte aanrader!
Het boek is in zijn genre zeer goed en verdient vier stralende sterren.

Geschreven bij Godendrank

Het verhaal is zo leuk geschreven dat je het hele boek in een keer uit wilt lezen. Om dat uit te stellen legde ik het af en toe weg, maar ik merkte dat ik ik steeds zocht naar momenten om het weer te pakken.
Ik wilde het uitlezen, maar tegelijk ook niet en er lekker lang over doen. Dat is me niet gelukt. Heerlijk boek.

Geschreven bij Godendrank

Wat kan ik toch genieten van de schrijfstijl en de humor van Ilja Gort. Ook met zijn nieuwste boek Godendrank zorgt hij er regelmatig voor dat ik met een grote glimlach op mijn gezicht heb zitten lezen. In Godendrank put hij uit zijn eigen ervaring als wijnboer. Hoofdpersoon Abel is een beetje blijven hangen in de flower power tijd. Hij heeft een platenwinkel in de Amsterdamse Jordaan, rookt graag een joint en geniet van het leven. Hij is gelukkig getrouwd met Angela, die een stuk nuchterder in het leven staat en zo een mooi tegenwicht is voor de dromerige Abel. Hun twee dochters zijn het huis uit en Abel vindt de tijd rijp om nu eindelijk zijn droom om een biologische wijnboerderij in Zuid Frankrijk te beginnen waar te maken.

Je krijgt het gevoel alsof je midden in een aflevering van 'Ik vertrek' terecht bent gekomen. Abel spreekt slecht Frans, heeft weinig kennis van de wijnbouw en echt goed nagedacht over zijn plannen heeft hij niet. Je ziet al van verre aankomen dat deze droom in duigen gaat vallen. Gelukkig heeft hij Angela die de financiën goed in de gaten houdt. Je volgt het leven van Abel als beginnende wijnboer en maakt kennis met de dorpsgenoten, leeft mee met de tegenslagen, die natuurlijk onvermijdelijk zijn. Voor zijn kleurrijke personages en hun manier van leven heeft hij dankbaar gebruik kunnen maken van mensen die hij tijdens het maken van zijn televisieprogramma zelf heeft ontmoet. Het is een mooi stelletje bij elkaar: nors, maar toch met het hart op de juiste plek als de nood aan de man komt, maar helemaal zuiver op de graat zijn ze geen van allen. Ook zijn er leuke verwijzingen naar bestaande personen zoals wijnschrijver Hubart Bijlsma waar je natuurlijk direct Harald Hamersma in herkent en rapper Bonny Dex alias Ronnie Flex.

Ondanks dat het verhaal een beetje door kabbelt, blijft het bijzonder prettig lezen door de humor die de beeldende schrijfstijl van Gort kenmerkt. Het is genieten geblazen met zinnen als deze: “Abel had het gevoel alsof hij een slok uit een blik verfafbijt had genomen. Het brouwsel zakte als een lavastroom naar beneden en zwaaide blaartrekkend af richting slokdarm.” Dan weet je direct wat voor bocht hij te drinken krijgt.

Helaas is de kwaliteit van zijn eigen wijn van ongeveer dezelfde kwaliteit. Hij besluit een deel van zijn wijnranken te ruimen en in plaats daarvan wiet te telen. Door de wietolie toe te voegen wil hij zijn wijn transformeren tot Godendrank, waarmee direct de titel verklaart is. Dat hij hierdoor de aandacht trekt van minder gezellige types ligt voor de hand. Het resulteert in een eindfinale vol wild west taferelen met een hoofdrol voor de hoogbejaarde Fifi die met haar wapenarsenaal en scherpe oog de show steelt.

Iedereen die in Frankrijk is geweest zal de sfeer herkennen die Ilja Gort, weliswaar met een grote knipoog, in Godendrank neerzet. Al met al een heerlijk boek waarmee je tijdens de lockdown toch een beetje in Franse sferen vertoeft. Trek er een fles Slurp bij open om de ‘Ilja Gort ervaring’ compleet te maken. Je zult er zeker geen spijt van krijgen!

Wat een geweldige hoofdpersoon heeft Ilja weer bedacht met Abel, een ouwe Amsterdamse rocker met lange haren die de ene joint na de andere rookt, zijn vrouw ‘Poekie’ noemt en óveral een oplossing voor heeft (maar of die ideeën nou echt zo briljant zijn??). Waar in De druivenfluisteraar truffelvarken Bellefleur de show stal, is dat in dit boek de bejaarde Fifi, een heel schattig oud dametje…
En dan de sfeer in het verhaal! De omgeving en de personages komen in geur en kleur tot leven, ik kon alles helemaal voor me zien. Geweldig!!

Wat een verrukkelijk boek weer! Ik heb met een grote grijns op mijn gezicht zitten lezen (in één ruk uit) en zo onwijs zitten genieten!

Abel komt tot het besluit dat de tijd aangebroken is om zijn droom achterna te gaan: Nederland verlaten en verhuizen naar Frankrijk om daar biologische wijn te maken. Samen met een irritante makelaar deed Abel prospectie en stootte in de Provence, net buiten het lieflijke dorpje Soissant-sur-Céze, op wijndomein Mas des Anges met een wijngaard van zes hectare. Het was liefde op het eerste gezicht.

Hals over kop verhuizen Abel en zijn vrouwtje Angela naar hun nieuwe stek. Groot is hun verbazing wanneer ze bij aankomst merken dat het hele gebouw werd ontdaan van meubilair en ornamenten. Abel haalt verhaal bij de makelaar, maar daar blijkt dat in de kleine lettertjes staat dat de inboedel niet bij de koop hoorde! Later komt Abel tot de ontdekking dat het wijndomein evenmin in de Provence, maar wel in de Languedoc ligt, meer bepaald in de Chaude. Abel heeft zich duidelijk laten ringeloren.

Maar dat kan de pret niet bederven…Abel gaat er vol goede moed tegenaan.
Al vlug maken ze kennis met Jean-Claude Bobal, de burgemeester van hun dorpje, die hen wat wegwijs maakt en Abel introduceert bij de andere lokale wijnboeren. Abel komt snel tot de ontdekking dat wijn maken toch niet zo evident is als het lijkt en dat hij ook moet optornen tegen de plaatselijke gebruiken en gewoonten en tevens een deel van zijn wijn contractueel moet verkopen aan de cave coopérative.

De ene tegenslag volgt op de andere. Abel besluit, na kennismaking met Darryl, het flamboyante vriendje van zijn dochter Lara, het roer volledig om te gooien en laat zich in met dubieuze praktijken. De start van zijn financiële redding, maar tevens haalt hij zich een hoop problemen op de nek en start een rollercoaster aan gebeurtenissen die uitmonden in een weergaloze plot.

Ilja Gort heeft opnieuw het beste van zichzelf gegeven. De ingrediënten van dit boek zijn humor, wijn, wijnkennis, gastronomie en een prachtige toeristische promotie voor een mooie Zuid-Franse (wijn)streek. Ilja Gort weet je van begin af aan te boeien. Hij heeft een mooie, vlotte, eenvoudige, pakkende, beeldende en beschrijvende schrijfstijl.

Als geen ander weet hij de sfeer van een typisch Frans plattelandsdorpje op te roepen en neer te schrijven. Hij heeft de kunde je als lezer erg nauw betrokken te laten voelen bij het levensechte verhaal. Alle neergezette personages hebben hun specifieke rol in het verhaal. De karakteristieken van een norse bevolkingsgroep worden recht-toe-recht-aan beschreven.

Niettegenstaande dat de collega-wijnboeren geen pottenkijkers dulden, blijkt de solidariteit bij tegenslagen toch heel erg groot.
Godendrank is een van de beste boeken die Ilja Gort schreef. Het is een plezierig, bijwijlen een hilarisch boek waar je als lezer vaak bij zit te glimlachen, te lachen en waarvan je volop zult genieten.

Tussen de regels door kon ik lezen dat Ilja Gort waarschuwt om zomaar hals over kop te verhuizen naar een land, waarvan je de gewoontes, de gebruiken en de taal niet kent. Bezint goed eer ge begint.

Maar laat dat het leesplezier niet in de weg staan. Dit boek is een aanrader en waardeer ik voor zijn eenvoud, de fijne humor en voor het boeiende verhaal heel erg graag met vier sterren.

Meer leuke recensies op www.indeboekenkast.com

Geschreven bij Godendrank

Wat een heerlijk boek!
Waarschuwing: als je begint met lezen dan wil je niet meer stoppen. Heerlijke schrijfstijl, geweldige woordkeuzes en een verhaal waar je helemaal ingeslurpt wordt! Gegarandeerd succes wanneer je dit boek als kado meeneemt, weer eens wat anders (en duurzamer) dan een bos bloemen!
Absolute aanrader.

Ilja schrijft met humor en vlot

Leuk boek. De Franse sfeer is mooi beschreven. Boek leest lekker weg.

Leest lekker weg en doet me denken aan dik twintig jaar geleden, toen wij ook opeens het France-virus kregen, avontuur!

Geschreven bij Godendrank

Wijnboer in Frankrijk. Al meer dan twintig jaar heeft Ilja Gort een wijnkasteel in de buurt van Bordeaux. Daarvoor hield hij zich bezig met muziek en was hij drummer bij onder andere de Haagse band After Tea. Naast wijn en muziek is schrijven een van zijn andere liefhebberijen. In 2004 verscheen zijn eerste boek Leven als Gort in Frankrijk en in 2008 kwam zijn debuutroman Het Merlot mysterie uit. Zijn jongste roman is Godendrank en werd in april 2020 uitgegeven. Behalve romans, thrillers en non-fictie schrijft hij ook kinderboeken.

Abel Jongbloed is eigenaar van cd- en platenwinkel en heeft het naar zijn zin. Toch wil hij meer, hij heeft zijn zinnen gezet op een Frans wijnkasteel. Na lang zoeken heeft hij eindelijk wat gevonden, hij verkoopt zijn winkel en vertrekt samen met zijn vrouw Angela naar Zuid-Frankrijk. Ondanks de idyllische omgeving, krijgen ze meteen al diverse tegenslagen te verwerken. Abel besluit om het over een andere boeg te gooien en begint met het telen van wiet om er zijn wijn mee te verrijken. Dit neemt echter een andere wending aan dat hij aanvankelijk had voorzien.

Vanaf het allereerste moment proeft Godendrank naar Gort. De relaxte houding van Abel, de humor en het taalgebruik die het verhaal kenmerken, de wijnterminologie, maar ook de verwijzingen naar muziek. Het is overduidelijk dat de auteur ervaringen uit zijn eigen leven in het verhaal verwerkt heeft, en vanzelfsprekend ook zijn kennis over wijn. In een interview heeft Gort ook bevestigd dat veel elementen uit het boek zijn gebaseerd op eigen ervaringen en dat hij eigenlijk zelf de Abel-figuur is. Dit wil overigens niet zeggen dat de roman autobiografisch is, dat is het verre van.

Het verhaal wordt vooral verteld vanuit het perspectief van Abel, een bijzonder en echt personage, hoewel soms nog wel eens naïef. Misschien dat dat er de reden van is dat hij sympathie oproept. Dat doen een paar andere personages overigens ook, denk daarbij aan zijn nuchtere en down to earth zijnde vrouw Angela, maar ook Fifi Fusil, de oude, bijzondere, maar nog erg krasse dame. Ook voor de overige personages gaat op dat ieder van hen uniek en daardoor authentiek is. Gort heeft ervoor gewaakt ze cliché te maken en dat is een pre voor het verhaal.

Ondanks dat Godendrank een roman is, heeft het al vanaf het begin een lichte spanningsboog. De lezer wordt nieuwsgierig gemaakt. Dit wordt nog eens aangewakkerd door de vele bizarre situaties waarin Abel terechtkomt. Je vraagt je voortdurend af hoe hij zich daar uit kan redden. Het verhaal heeft een behoorlijk tempo dat in de laatste fase ook nog eens wordt opgevoerd. Dan nemen de spannende momenten zelfs toe en wordt het door de wild-west-taferelen ronduit thrillerachtig. De hele plot kenmerkt zich overigens door de vele onverwachte ontwikkelingen. Niets en niemand is voorspelbaar.

Godendrank is trouwens geen literair hoogstandje, daar is het Gort ook helemaal niet om te doen. Wel is het een vlot lopend en luchtig verhaal dat bijzonder beeldend, tegen het filmische aan, geschreven is. Het dient vooral voor vermaak en ondanks dat het verhaal zo ongeloofwaardig is als wat, is de auteur daar volledig in geslaagd.