Half gaar

In Half gaar gooit De Brucker alle remmen los voor een ongebruikelijk kijkspel van beschadigde personages die zich hunkerend naar meer voortbewegen in deze wereld, en ontroeren in hun eenzaamheid. Een halfzachte verzameling antihelden.

Dierlijke aantrekkingskracht, begeerte en seks zijn nooit veraf. Een prikkelende verhalenbundel die je meevoert in een wonderlijke wereld waarin hallucinaties jaloers worden op de echte uitverkorene, liedjes het zenuwcentrum van de psyche vormen en oorknobbeltjes ultieme schoonheid vorm geven.

Een hoogst intelligent boek, met diepgang voor meer dan één leesbeurt en origineel uitgewerkt, waarin humor nooit ver weg is en dat heel veel overlaat aan de verbeelding. De Brucker slaagt er wonderwel in je erg goed te vangen in zijn universum. Althans als je bereid bent de sprong in het halfgare te wagen.

Een muzikante die in haar blootje op een instrument (cello, contrabas, … ik wil me niet vergissen) speelt waar ook nog eens een oor deel van uit maakt. Een titel Half gaar, dit alles kan alleen maar duiden op iets waar je van in je haar gaat krabben.
Joris De Brucker heeft mij met zijn debuut zeer duidelijk te kennen gegeven dat in deze auteur iemand zit die de literatuurkneepjes machtig is.
De verhalen vallen dan misschien onder de noemer absurdistisch maar de kennis van het schrijven toont dat deze auteur meer in zijn mars heeft. Zeg nu zelf, een verhaal dat begint met de zin In de ramen die hij passeerde, rolden mercuren parels van zijn regenscherm. Vanaf de dakgoten stortten ze gedempt op het zwarte strakke doek, als een roffelend vuurwerk in de verte. spreekt toch tot de verbeelding.
Heel waarschijnlijk gaat Half gaar geen alleenstaand feit in het schrijverstalent van Joris De Brucker zijn en zullen we in de toekomst nog meer van deze auteur horen.

"Half gaar" ... De titel is goed gekozen. Dit boek is geen gewone verhalenbundel. Het is gek, het zet je gedachten op zijn kop. Telkens je denkt mee te zijn in een verhaal en een bepaald einde verwacht, verandert alles.
Wat je doet beseffen dat je gedachten eigenlijk voorspelbaar zijn en dat fantasie je uit je comfortzone haalt. En dit is bijzonder onterecht en dit boek doet daar iets aan. Het is heerlijk om mee te varen op de fantasie van de schrijver en te beseffen; hé, lekker gaar of gek denken, maakt het leven in je hoofd zoveel kleurrijker.
Let wel: Als onervaren lezer geraak je mogelijks van slag. Maar ben je een ervaren lezer, die houdt van onvoorspelbare, verrassende wendingen, dan zal je dit boek in één ruk uitlezen. De woorden die de schrijver gebruikt zijn bijzonder goed gekozen. Nog een voordeel aan het boek is dat het korte verhalen zijn. Waardoor je na elk verhaal een soort van reflectie kan hebben. En het blijft nazinderen. Om daarna het boek weer op te pakken wanneer je er zin in hebt.
Een absolute aanrader dus! Kopen & lezen die handel!

Aanvankelijk was het wennen aan de ongewone opbouw (een beetje gek en dus half gaar)- de losstaande verhalen die toch ook weer vele raakpunten met elkaar hebben (liefde, lijden, angst én plezier- en veel muziek), maar van zodra je je liet meeslepen was het ene verhaal al verrassender dan het andere. Fictie met vele knipoogjes naar werkelijkheden, die soms heel herkenbaar zijn. Zelf heb ik vooral genoten van de vele taalvondsten- een enkele keer een beetje gezocht, maar overwegend ongelooflijk grappig. Debuut van een schrijver waar ik alvast meer van wil lezen.

OVER DE INHOUD:
Deze bundel bestaat uit een verzameling van kortverhalen, zoals de auteur deze zelf noemt, die hij de afgelopen tien jaar schreef.

Samenvatting van het voorwoord:

‘Deze bundel is bedoeld om je als lezer vertrouwd te maken met het merk, de auteur.

Deze sprokkelroman laat de expressie zien van de versnipperde psyche, die onze tijd zo typeert. Chronologie hoeft geen punt te zijn. Volgorde en logica zijn ondergeschikt aan beleving.

‘Half gaar’ is een werk dat je als lezer consumeert naar eigen smaak en vermogen. Lezen is een kwestie van marineren, het vergt tijd en geduld om als lezer helemaal door te laten dringen. Neem die tijd. Oefen dat geduld. Marineer, sudder en stoof.’

In de verhalen draait het onder andere om muziek, angst en lijden, aandacht en hunkering, gewoontes en routine, stilte en geluid, observeren en waarnemen én relaties, die geen relaties zijn.

Woordspelingen, niet alledaagse uitdrukkingen én woorden komen geregeld voorbij. Voorzetsels worden onder de loep genomen en blijken volgens de auteur een mijnenveld te zijn, want een zin krijgt een hele andere betekenis als je de voorzetsels verplaatst, of als je voor een werkwoord een voorzetsel toevoegt, waardoor een heel ander woord ontstaat.

‘Ik heb je voorgelogen’ of ‘Ik heb voor je gelogen.’
‘Invallen, uitvallen en aanvallen.’

Voor de goede lezer niks nieuws.

De verhalen zijn op het absurde af. Soms zelfs geen touw aan vast te knopen. Toch blijf je doorlezen op zoek naar…ja, naar wat?

Het eerste én het verhaal waar de hoofdpersoon auteur is, zijn het meest aansprekend.

‘En nu lag ze daar, te grabbel. In pocketformaat. Geredigeerd en gebonden, klaar om door recensenten gevierendeeld te worden.’

‘Maar zoals Boon ooit zei: Niemand leest in uw werk dat wat ge schrijft.’

MIJN MENING:
De auteur neemt je mee op een intensieve reis door een boek vol bizarre verhalen. Dit doet hij in een aparte schrijfstijl, die mogelijk niet altijd voor iedereen te volgen zou kunnen zijn, door de niet alledaagse woorden, zinnen en passages in het, Nederlands, Duits, Engels en Frans, waar de auteur veelal gebruik van maakt.

In het voorwoord staat ‘‘Half gaar’ is een werk dat je als lezer consumeert naar eigen smaak en vermogen.’

Voor de doorsnee lezer is het eerder overgekookt door moeilijke woorden die niks toevoegen. Eerder brengen ze de lezer in verwarring, roepen vragen op en het leest niet fijn.

Iets wat minder zout en peper zou het verschil in smaak kunnen maken en de eetlust bevorderen.

Zijn fantasieën kennen geen grens. De verhalen zijn chaotisch. Je blijft lezen op zoek naar wat je nu eigenlijk aan het lezen bent. Waar gaat dit over?

Er blijft weinig tot geen ruimte over om het eigen denkvermogen zijn werk te laten doen. Ieder verhaal heeft immers een opgelegd einde. Dood is dood of ‘en reken maar dat hij schreeuwde’, hier kun je als lezer niks aan veranderen of een andere uitleg aan geven.

Verwacht geen doorsnee verhalenbundel, want dan kom je bedrogen uit. Voor lezers die mee kunnen en willen gaan in deze van rariteiten in elkaar hangende verhalen, niet van alledaags houden en zich willen laten meeslepen door de gedachtegang van de auteur, is dit een uitermate geschikte bundel.
.

Na het lezen van de mail van de uitgever, werd ik heel benieuwd naar de inhoud van deze verhalenbundel. Na ontvangst van de bundel, las ik direct het voorwoord en hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid nog meer getriggerd.
Ik wist echt niet wat ik kon verwachten, maar meteen maakte het me duidelijk dat het helemaal aan mezelf zou liggen hoe ik met de inhoud om zou gaan.

Ik had de afspraak met mezelf gemaakt om per dag niet meer dan twee van de korte verhalen te lezen. Op deze manier kon elk verhaal zijn plek vinden in mijn beleving. Dat was een goede keuze voor mij, bleek achteraf. Nu kon ik de verhalen waarderen voor wat ze waren; mooie, meest absurde maar vooral gedreven verhalen over de auteur in dat betreffende verhaal. Het maakt eigenlijk niet uit of je de bundel van achter naar voren leest of van voor naar achter of op wat voor een manier dan ook.

‘Vooral voorzetsels zijn een mijnenveld,‘zei ze.
‘Neem nu het verschil tussen ‘ik heb je voorgelogen’ en ‘ik heb voor je gelogen’. Hetzelfde voorvoegsel op een andere plaats, ceteris paribus, en toch krijg je een heel andere betekenis.’
‘Nja, ik weet niet. Volgens mij blijft het liegen.’

Chronologie is evenals logica absoluut onbelangrijk in deze bundel.
In de verhalen worden steeds gevoelens van angst, seks, liefde, woordgebruik of muziek met een intensiteit beschreven die alleen afkomstig kunnen zijn van een auteur die de lezers wil laten meegenieten van zijn fantasieën op papier… of van een auteur die op papier zijn lezers wil laten meegenieten van zijn fantasieën.
Wat is jouw waarheid?

Dit boek lezen is een heel bijzondere ervaring. De verhalen staan op zich los van elkaar maar zijn toch subtiel onderling verbonden, waardoor je telkens nog eentje wil lezen, en nog eentje. Intrigerende sfeerschepping, rake observaties, muziek als leidraad, ... Echt een aanrader. Van mij mag Joris nog boeken schrijven.