Harmonie in gedrag de maatschappelijke en pedagogische betekenis van muziek

De diepe waarde van muziek in het leven is ongeëvenaard. Ik ben ervaringsdeskundige, want ik werd als klein kind naar de muziekschool gestuurd: lange lessen na schooltijd en soms een paar keer in de week.
Ik hoorde de gruwelen van div. componisten hoe zij aan hun eind gekomen waren tot in de bloederige details van gekte en zelfmoord. Als kind verbaasde ik me erover waarom men dat ons vertelde, want na de gruwelen barstten de bijbehorende symfonieën los. Ik leerde al jong castratie-stemmen van andere te onderscheiden, want men liet niet na alle medische en lich. gegevens te vermelden van castratie.
Later heb ik me vaak verbaasd over zoveel onbenul om kinderen met deze non-informatie op te zadelen!
Na de middelb. school volgde een conservatoriumopleiding en wat ik bijzonder nadelig vond, is dat je als student nooit de tijd en de kans kreeg om op de eigen natuurlijke wijze je eigen manier van muziekmaken te ontdekken: in een strak harnas van eisen en examens moest men verplichte muziek-
literatuur ten gehore brengen. Ik leerde op hoog niveau musiceren, maar nooit op een natuurlijke manier. Inmiddels weet ik vanuit hersenonderzoeken hoe waardevol, gezond en verrijkend muziek in het leven kan zijn. Noten lezen, theorie en muziekgeschiedenis kunnen het verduidelijken, maar zijn absoluut niet verplicht. De grote waarde van muziek en instrument (of stem) is dat men zich kan uiten, zoals het voelt van binnen: troostrijk, schoonheid en verrijking. Niet om prestaties of briljante uitvoeringen te geven, maar om zichzelf uit te drukken. Daar kan geen enkele wetenschap of instituut tegen op. Ik vind het bijzonder treurig dat veel muziekdocenten ontslagen zijn in het onderwijs.
Men ziet Maxima met haar fonds weleens in het nieuws, dan deelt ze muziekinstrumenten uit of luistert naar een jeugdconcert, maar dat is altijd een doekje voor het bloeden, want de meeste scholen komen niet aan bod voor zulke goede gaven. Juist in het huidige onderwijs dat bol staat van de prestatie-druk en de toetsen, komen veel kinderen in de verdrukking en zou elke dag muziekmaken (tuinieren, bewegen, knutselen) absoluut onontbeerlijk zijn. Daar heeft elk kind recht op en niet slechts de kinderen die Maxima bezoekt. In de praktijk zie ik wetenschappers met goede berichten omtrent de waarde van muziek voor iedereen, nooit terug.