Hars

Hars verteld het verhaal over de zesjarige Liv. Haar ouders hebben haar als ‘overleden’ opgegeven bij de politie, want haar vader is de enige die voor haar kan zorgen en haar veilig kan houden. In een afgelegen landhuis verzamelen vader en dochter steeds meer spullen. Die ze vinden, weghalen of van andere mensen meenemen omdat ze er toch niets meer mee doen. Liv moet zich verborgen houden in een container. Ze hoeft niet naar school en leert lezen en schrijven van haar moeder. Zo kan ze altijd bij haar ouders blijven. Terwijl Liv kijkt hoe haar vader dingen in elkaar zet, wordt haar moeder steeds groter tot ze het huis niet meer uit kan. Gelukkig is haar tweelingbroertje Carl meestal wel nog in de buurt, maar vreemd genoeg is Liv de enige die hem kan zien.

Wat een beschrijving, verontrustend en excentriek. Ik kon niet wachten om erin te beginnen en zodra ik het eerste hoofdstuk had gelezen, kon ik het boek niet meer wegleggen. Binnen twee dagen was ik erdoorheen en was ik omvergeblazen. Het grootste deel van het verhaal wordt vanuit Livs perspectief verteld. Op een zeer eerlijke, open en ongedwongen manier neemt ze de lezer mee in haar verhaal, in haar werkelijkheid. Omdat ze nauwelijks in contact komt met onbekende mensen of kinderen van haar eigen leeftijd, weet ze niet beter dan dat dit de manier is waarop een mens hoort te leven. Er gebeuren een aantal verontrustende en aangrijpende dingen in het verhaal die een kind van Livs leeftijd niet mee hoort te maken. Maar de manier waarop het wordt beschreven en vanuit Livs perspectief gade wordt geslagen is meesterlijk.

Vanuit ons als lezer klopt het verhaal niet, het is duister, rauw, genadeloos en aangrijpend. Maar de manier waarop de auteur het verhaal vanuit het oogpunt van een zesjarige heeft geschreven is echt wonderbaarlijk. Er zit een hoog tempo in het verhaal en door de korte hoofdstukken en alinea’s (een beetje zoals de gedachten van kinderen wel eens kunnen werken) kun je vlot doorlezen. Maar hoe verder het verhaal vordert hoe verontrustender en onaangenamer het wordt. Er gebeuren steeds vreemdere en opmerkelijke dingen. De situatie dreigt uit de hand te lopen en er zijn ook mensen van buitenaf die zich ermee beginnen te bemoeien. Deze buitenstaanders krijgen een eigen perspectief waardoor die bizarre omstandigheden vanuit hun oogpunt wordt beschreven. Wanneer dat gebeurt, wordt je als lezer weer met je neus op de feiten gedrukt: dit is gewoon niet oké.

Het verhaal werkt langzaamaan naar een hoogtepunt toe. Een ontknoping waarvan we allemaal hoopten dat die zou komen, maar niet precies op die manier. Maar hoe kan zo een verhaal nou eindigen zoals je als lezer zou verwachten. Dat kan natuurlijk niet en dat zorgt ervoor dat je als lezer weer wordt verrast. Om niet te veel in te gaan op de eigenaardigheden of details uit het verhaal, zeg ik alleen nog maar dat dit verontrustende verhaal een hoop eerlijkheid, bizarre dingen en ook wel wat krachtige boodschappen bevat. Af en toe is het ook gewoon interessant en ook wel leerzaam om een boek te lezen dat uit een kinderperspectief is geschreven. Zeker als het op zo een sterke en bekwame manier wordt gedaan als Ane Riel in dit verhaal heeft gedaan.

Geschreven bij Hars

Hars is een bijzonder verhaal, prachtig geschreven. De hoofdpersonen in dit boek blijven sympathiek ondanks alle gruwelijke dingen die ze doen. Dat maakt het boek bijzonder.

Geschreven bij Hars

Zeer indringend verhaal dat de geleidelijke emotionele en mentale ontsporing van mensen in een bijna sprookjesachtige sfeer vertelt.

Bizar, macaber, huiveringwekkend, vreemd, tragisch, het is allemaal van toepassing op dit boek dat ik bijna in een ruk uitgelezen heb. Het staat onder de thrillers, maar of het dat nu wel of niet is, is niet duidelijk en ook helemaal niet belangrijk.
Er wordt wel iemand vermoord, namelijk al op de eerste pagina, in de eerste zin, maar er komt geen onderzoek.
Dit is vooral een tragisch verhaal over een gezin dat in afzondering woont op een schiereiland, omringd door bossen, en wat dat met een mens doet. Om te beginnen zoveel mogelijk overleven aan de hand van wat je zelf vindt in het bos en rondom je. Dat vinden mag je ruim interpreteren want dat is ook stelen al noemen ze het zelf niet zo. Alles wordt in en om het huis opgeslagen en het hamsteren bereikt ongekende hoogtes. Letterlijk want muren van spullen houden daglicht tegen in huis. Kamers staan zo vol dat er niet meer gekookt kan worden, slaapkamers zijn te vol, alleen het bed is nog bereikbaar maar alleen voor Marie. Marie zelf lijkt ook te hamsteren maar in de vorm van veel eten, ze wordt zo dik dat ze het bed niet meer kan verlaten.
Liv is de dochter van Jens en Marie en bereikt de leeftijd dat ze naar school moet. Liv had een tweelingsbroer maar die is overleden. Haar ouders willen niet dat ze naar school gaat, vooral haar vader en hij verbergt haar, door te doen alsof ze dood is. Vanaf dan gaat het helemaal bergaf met Jens, hij wordt helemaal paranoïde en achterdochtig, legt valstrikken rond het huis om indringers af te schrikken, plaatst een slagboom en een verbodsbord.

Alhoewel dit boek met een moord begint, kan je moeilijk van daders spreken. Er zijn alleen maar verliezers in dit boek. Zowel Jens als Liv worden heel degelijk getypeerd en Liv is het meest aan het woord. Ik moest geregeld glimlachen om haar simpele en eenvoudige manier van de dingen beschrijven. De laatste zin was er knal op en had ik niet meer verwacht.
Wat een boek, echt geweldig.

Wat een fantastische psychologische thriller. Heel meeslepend, en ook zeker een aanrader voor de niet-geoefende thrillerlezer door de diepere lagen en goed uitgewerkte personages.
De personages en het bijzondere verhaal blijven nog lang in je hoofd zitten, en het boek laat je door de originele sfeer niet meer los.

Ontzettend aangrijpend boek, was er binnen no time doorheen omdat je wil blijven doorlezen. aanrader!

Geschreven bij Hars

Spannend, goed geschreven, apart plot

Ik zou bijna niet weten hoe dit boek te beschrijven. Fantástisch. Tot in de perfectie geschreven, vanuit alle oogpunten prachtig beschreven en elke seconde boeiend.
Macaber, absurd, maar tegelijkertijd zó geloofwaardig. Hoofdpersoon Liv heeft een plekje in mijn hart veroverd. Absoluut één van de beste boeken die ik ooit heb gelezen.

Een heel speciaal, mooi maar toch eng verhaal over een speciaal gezin…
Een verrassend einde.
Sommige hoofdstukken zijn zeer langdradig aangezien alles tot in de puntjes wordt uitgelegd maar alsnog heb ik het boek met plezier gelezen :)

Alhoewel het verhaal lange tijd ( de eerste 100 bladzijden) op gang moet komen, wordt het dan zo spannend dat je het niet meer weg kunt leggen. Het is wel een luguber verhaal, en je vraagt je af wie zoiets bedenkt. Maar prachtig verteld zeker door dochter Liv, hoe zij wordt groot gebracht is zo absurd en bijna niet voor te stellen. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor dit verfilmd wordt.