Haywire

Steven Soderbergh is een eigenzinnige regisseur die bekend is geworden met films als Traffic, Erin Brockovich en de Ocean’s trilogy. Vaak begeeft hij zich in allerlei genres. Er was een genre waarmee Soderbergh zich nog niet mee in had gelaten. De recht-toe-rechtaan actiefilm. Enter Haywire….

Zoals wel vaker weet Soderbergh een cast te verzamelen met daarin veel bekende gezichten. Zo ook in Haywire. Michael Douglas, Michael Fassbender, Bill Paxton, Ewan McGregor, Antonio Banderas en Channing Tatum zijn de grote namen die op de filmposter pronken. Het is overduidelijk dat voor al deze acteurs Haywire een tussendoortje was. Een soort vriendendienst voor Soderbergh, want heel veel krijgt deze cast niet te doen. Het plezier spat er echter wel vanaf. Nee, degene waar het allemaal om draait is nieuwkomer Gina Carano. Gina Carano is de bekendste MMA fighter onder de vrouwen. Soderbergh heeft haar gecast na het zien van een vechtwedstrijd op tv. Wel gedurfd, maar heej, dat is Soderbergh. Gelukkig pakt de casting van Carano als hoofdrolspeelster zeer goed uit.

Gina speelt de rol van Mallory Kane. Ze werkt voor haar ex-vriend (McGregor) die een bedrijf runt dat allerlei “dirty” klusjes aanneemt in opdracht van de regering. Bij een van de klusjes in Barcelona blijkt Kane verraden te zijn en moet ze uit zien te zoeken waarom. Ze zal niet rusten tot de onderste steen boven is. Dit gaat gepaard met een aantal keiharde gevechten die prachtig zijn om naar te kijken. Carano is echt een bad-ass chick waar niet mee te sollen valt. Daarnaast is het fijn dat Carano ook gewoon goed acteert. Het was niet te zien aan haar dat dit haar eerste echte rol was.

Zoals je kunt lezen lijkt het verhaal zo uit een dtv actiefilm met Steven Seagal te komen. En inderdaad, het verhaal heeft helemaal niets om het lijf. Maar Soderbergh weet het verhaal dusdanig te brengen dat je constant goed op moet letten. Hij speelt graag met het heden en verleden en weet zodoende het verhaal dusdanig te construeren dat je pas de allerlaatste minuut weet hoe de vork in de steel zit. Ook is het fijn dat het personage Mallory dat dan ook pas weet. Dat zorgt ervoor dat je met haar meeleeft tijdens haar zoektocht naar de waarheid.

Maar waar het allemaal om draait in deze film is stijl. Soderbergh weet op een eigenzinnige manier een actiefilm te maken die zich erg onderscheidt van de mainstream actiefilm. Het mainstream publiek zal deze film dan ook minder kunnen waarderen, omdat men (uitgaande van de trailer) waarschijnlijk een soort Jason Bourne-achtige knokfilm verwacht. Dat is Haywire absoluut niet. Haywire is een soort throwback naar de jaren 70 actiefilms met bv Charles Bronson in de hoofdrol. Trage scènes zonder dialoog werken naar een spannende confrontatie toe. De spanning is vaak om te snijden. Het creeren van spanning wordt door Soderbergh ook bereikt door het juiste gebruik van muziek. Of beter gezegd soms geen muziek. Tijdens de vechtscènes is alleen het schoppen, slaan en breken van botten te horen, wat de gevechten een realistische, harde sfeer meegeeft.

Ook weet Soderbergh de camera heel vaak het werk te laten doen. Neem bijvoorbeeld de achtervolgingsscene in Dublin, waar er vaak van bovenaf wordt gefilmd. Ook is de actie zeer goed te volgen doordat de camera afstand neemt en je de gevechten zeer goed kunt volgen. Heel veel scènes (waaronder de achtervolgingsscene in Dublin en de auto-achtervolging) bestaan ook uit lange shots zonder edit. Zeer sterk gedaan en dit komt alleen maar ten goede aan de spanning.

Alles draait om de eigenzinnige stijl van Soderbergh. Zijn actiefilm is gelukt, omdat hij de film op een zeer originele manier brengt. Gina Carano kicks ass, de ster-acteurs hebben plezier in hun rollen en Soderbergh weet het verhaal tot leven te brengen met zijn aparte visuele stijl en vertelstructuur.

Haywire is niet voor het mainstream publiek, maar is zeker wel een topper!

Steven Soderbergh is een regisseur die zich niet graag beperkt tot één genre. Bij elke film die hij maakt probeert hij een originele invalshoek te vinden. Een jaar of tien geleden beleefde hij zijn hoogtijdagen met films als Erin Brockovich, Traffic en Ocean’s Eleven, maar inmiddels zijn de successen dunner gezaaid. Ditmaal probeert hij het met een onvervalste spionagethriller. Haywire is een film die vanaf de eerste scène volgepakt zit met actie en de kijker weinig tijd geeft om bij te komen. Rondom hoofdrolspeelster Gina Carano ontvouwt zich een web van intriges waarbinnen iedereen het op haar gemunt lijkt te hebben.

Met Haywire heeft Soderbergh de beschikking over een sterrencast die er niet om liegt: Ewan McGregor, Channing Tatum, Michael Douglas, Antonio Banderas en Michael Fassbender maken allen hun opwachting. Naast deze topbezetting heeft Soderbergh wederom een bijzondere hoofdrolspeelster weten te strikken. Nadat hij in 2009 in zijn filmThe Girlfriend Experience pornoactrice Sasha Grey castte, kiest hij nu voor martial-artsster Gina Carano.

Carano is als een vis in het water in de actiescènes, maar ook op acteergebied hoeft ze niet onder te doen voor haar medeacteurs. Sterker nog: ze is de enige van de cast die een enigszins gedenkwaardige prestatie neerzet. Dit is niet zozeer te wijten aan de acteurs zelf, de boosdoener is het plot dat hen vrijwel geen ruimte biedt om de karakters vorm te geven. De personages hebben niets karakteristieks, blijven eendimensionaal en weten weinig empathie op te wekken. Waar Soderberg in een film als Ocean’s Eleven terug kon vallen op gimmicks om zijn personages interessanter te maken is daar geen mogelijkheid toe in een film in het thrillergenre. Gevolg is dat de steracteurs niets extra’s toevoegen. Hun rollen hadden door om het even wie vertolkt kunnen worden.

Wat dan overblijft, is een film die volledig draait op suspense en gelikte actiescènes. Op zich is dat geen ramp, maar met deze cast had Soderbergh andere prioriteiten moeten stellen. Er zullen veel mensen naar Haywire gaan vanwege de grote namen op het affiche en zij zullen teleurgesteld zijn door de vlakke rollen waar de sterren het mee moeten doen. Haywire is zeker geen slechte film, maar de verwachtingen worden niet ingelost. Het is een leuke rit maar meer dan dat wordt het ook nooit.

Deze film is echt niet naar wat ik er van verwacht had,hij is toch wat inhoudsloos en wat verward

Heel mooie film