Tortot 2 - Hele verhalen voor een halve soldaat

Dit boek speelt in dezelfde Champions League-rangen als "Lampje" van Annet Schaap. In een helderende, beeldende taal vertelt het een betoverend verhaal, waarvan de fantasie en de vindingrijkheid ver de grenzen van de mijne overschrijden. Bovendien erg mooi uitgegeven met prachtige illustraties, die de sprookjesachtige en soms ook spookachtige verhalen nog extra onderstrepen.

Verhalen om te lezen en te kijken

“Als de soldaten nog jonger worden, dan de wacht, hoef ik de slagboom niet eens meer op te halen. Dan lopen ze er zo onderdoor. Hij keek naar de jongen die over de vlakte naderde. Alles aan hem slobberde, flodderde, wapperde en fladderde. Zijn jas, hemd en broek leken op de groei gemaakt, hoewel het maar de vraag was of hij ooit zo groot zou worden als die kleren voorspelden. Het grootst waren zijn laarzen. Mooi waren ze. De wind en het zand hadden ze nog niet verpest, alleen opgepoetst. De jongen slofte door het gruis en zand, totdat hij bij de slagboom was aangekomen. Hij droeg een vol bepakte knapzak.

“Is dit wachtpost 7787?” vroeg de jongen.
De grenswacht knikte.
“En de oorlog is daarachter?”
De grenswacht opnieuw.”

Zo begint het poëtische kinderboek “Hele verhalen voor een halve soldaat”. Er is een oorlog gaande. Waar, waarom, hoelang en tussen wie wordt niet verteld. Maar zoals dat gaat in een oorlog, worden vele jonge mannen en jonge jongens door het ministerie van Oorlog opgeroepen. Zo ook de zes broers. Als eerste oudstebroer. Hij moet zich melden bij wachtpost 7787.

“Is dit wachtpost 7787?” vroeg Oudstebroer. Wat voor verhaal?” vroeg Oudstebroer.
“Ik wil een verhaal dat mij weer
Het duurde een tijdje voordat de wacht zijn ogen opende. Ze waren felgroen, als een oase in het dorre landschap. Hij knikte.
“Waar is het Vredespaleis?” vroeg Oudstebroer.
De wacht wees naar de in de wind flapperende tent achter hem. Het was een groot, maar haveloos geval.
“Ik moet naar de oorlog,” herhaalde Oudste broers. “Die ligt toch daarachter?
De wacht volgde de wijzende vinger van de broer en knikte. Vanaf hier was het nog een dagtocht.
“Wat is uw gift voor de Vrede?”
Uit zijn tas haalde oudstebroer een handvol vijgen. Het was het enige wat hij bij zich had.
“Met vijgen kun je geen oorlog betalen.”
“Ik bezit verder niets,” zei Oudstebroer.
“Niets?”
“Niets, behalve een paar verhalen.”
De wacht knipperde een paar keer met zijn ogen.
“Dan betaalt u mij met een verhaal.”

Oudstebroer vertelt de wacht zijn verhaal, passeert de slagboom en trekt ten strijde. Na hem volgen: tweede oudstebroer, derde oudstebroer, vierde oudstebroer en vijfde oudstebroer. Ieder vertelt een verhaal, als gift voor de Vrede, aan de grenswacht. Op één voorwaarde.

De oorlog duurt maar en duurt maar. Er zit totaal geen schot in. En dan op een dag verschijnt jongstebroer bij wachtpost 7787. De grenswachter schudt bedenkelijk zijn hoofd en herinnert zich de belofte die hij aan de vijf broers heeft gedaan.

In “Hele verhalen voor een halve soldaat” worden zes bijzondere verhalen verteld. De verteller neemt je mee naar onbekende, sprookjesachtige plekken: een klein, armoedige dorpje; een weidse, dorre zandvlakte; een diep, donker en geheimzinnig meer. Ieder verhaal is een pareltje op zich. Sprookjesachtig en wat dromerig geïllustreerd door Ludwig Volbeda. Ze gaan over lang vervlogen tijden. Over prinsen en keizers, marionettenspelers en kind heiligen. In poëtische en bloemrijke zinnen gaat de hoofdpersoon uit elk verhaal een strijd aan.

Het is een boek voor liefhebbers, die genieten van taal, van mooie, dromerige, wat filosofische verhalen. Die een groot voorstellingsvermogen hebben. “Voor durvers en dromers.”

Absolute aanrader. Prachtige verhalen, prachtig vormgegeven boek, werkelijk een parel!

Het jeugdboek Hele verhalen voor een halve soldaat vertelt het verhaal van zes broers die opgeroepen worden zich bij het leger te vervoegen om tegen de vijand te gaan vechten.

Een voor een krijgen ze hun oproepingsbrief en gaan ze, elk apart, op weg om aan deze oproeping te voldoen. Op hun reisweg naar het front moeten ze zich melden bij de grenspost 7787, waar de grenswacht in ruil voor het openen van de slagboom een gift verwachtte.
Zijn terugkerende vraag luidt: “Wat is uw gift voor de Vrede?”
Alle broers toveren hun schamele bezittingen uit hun knapzak en bieden ze aan de wacht aan, die alles afwijst en uiteindelijk alle broers opdracht geeft een verhaal te vertellen.
Verhalen vertellen kunnen de broers als geen ander, het een is al mooier en intrigeert meer dan het andere…maar allemaal zijn ze heel fantasievol.

De broers stellen echter één voorwaarde…die ze in het oor van de wacht fluisteren!
Een voor een krijgen de verhalen van oudste broer tot vijfde oudste broer gestalte; om te eindigen bij het verhaal van de wachter over jongste broer waar dan eindelijk de gefluisterde voorwaarde boven water komt.

Dit is het eerste boek dat ik van Benny Lindelauf lees…en ik ben fan.
Over zeven hoofdstukken en zes verhalen, allemaal in redelijk korte zinnen, kunnen we ons verdiepen in de personages en hun fantasierijke vertellingen. De auteur schrijft in een vlotte directe stijl heel beschrijvend, met mooie woordspelingen, metaforen en prachtige dialogen.

Het is een intrigerend boek, want als lezer wil je gewoon doorlezen en alle verhalen met sprookjesachtige titels zoals Pasteien van Badoum, De kinderheilige van Oussidin of De terugkeer van Prins Arthur Zenig de Vijfde snel tot je nemen. Deze titels deden mij ongewild denken aan de Oosterse verhalen van Duizend en een nacht.

In dit boek wordt de oorlog in al zijn facetten aan de kaak gesteld en als lezer krijg je de gruwel, de onwezenlijke en onmenselijke factor van oorlogsvoeren voor de voeten gesmeten. Het stemt alleszins tot nadenken en door deze verhalen krijg je een andere kijk op het gebeuren.

Alle verhalen worden opgesmukt door beeldschone tot de verbeelding sprekende illustraties van Ludwig Volbeda. De afbeeldingen zijn gedetailleerd, fijn en met zorg getekend en laten de verhalen spreken. Je leest als het ware elk verhaal en elke nuance ervan in deze, soms mysterieuze, tekeningen.

De aantrekkelijke cover toont een half openstaande slagboom met voetstappen in de aarde en een mistroostig landschap verscholen achter een mistgordijn.

Ik ben er zeker van dat de doelgroep (12 plus) dit boek zal verslinden en deze sprookjesachtige verhalen als een spons opzuigen. Aan kinderen van jongere leeftijd kunnen deze ‘sprookjes’ gerust worden voorgelezen en volwassenen zullen enthousiast zijn over deze prachtige vertellingen.

Voor de mooie vormgeving, voor de tot de verbeelding sprekende illustraties, voor de wonderlijke, meeslepende en spannende verhalen, voor het fijne taalgebruik waardeer ik dit meeslepende en aparte ‘oorlogsboek’ heel erg graag met vijf sterren.

Meer interessante recensies op www.indeboekenkast.com

Mooi boek!