Herinneringen aan Buchenwald

Bij het zien van de cover van Herinneringen aan Buchenwald van Bart van der Pot weet je meteen dat het een verhaal van iemand is die in een concentratiekamp heeft gezeten. De titel bevestigt wat je op de cover ziet.

Na dertig jaar, een jaar voor zijn dood, besluit Bart van der Pot zijn verhaal aan het paier toe te vertrouwen. Hij heeft er nooit over kunnen praten, maar wilde uiteindelijk toch duidelijk zijn verhaal kwijt. Een verhaal dat niet verloren mocht gaan, iets wat hij waarschijnlijk ook vond of, en dat is aannemelijker, werkte het wel therapeutisch, kon hij zijn tijd in gevangenschap beter verwerken. Nadat het verhaal jarenlang in het bezit is van zijn familie, besluit zijn neef, nadat hij toestemming van zijn tante heeft gekregen, dat het tijd is dat anderen het verhaal van zijn oom ook gaan lezen en besluit het als boek uit te geven. Daar heeft hij goed aan gedaan, want het is een verhaal dat iedereen zou moeten lezen en ook de oudere leerlingen op scholen zouden moeten lezen, zodat ze kunnen lezen hoe het was in Buchenwald en andere kampen die genoemd worden. Het is een interessante aanvulling op de boeken die al zijn geschreven over de Tweede Wereldoorlog.

In Herinneringen aan Buchenwald vertelt Bart van der Pot hoe hij bij het verzet kwam, wat de activiteiten waren, welke risico's er soms werd genomen, vooral door een mede-lid, hoe hij uiteindelijk werd opgepakt, waar hij eerst heeft gezeten voor hij in Buchenwald kwam, wat voor werk hij daar moest doen, hoe het in het kamp eraan toe ging en waarom er zelden iemand ontsnapte, hoe verschillend diverse groepen mensen werden behandeld en waar hij na Buchenwald heen ging voor hij uiteindelijk weer naar huis ging. Hij vertelt over de goede- en slechte mensen met diverse nationaliteiten die hij ontmoette, waarbij hij met sommigen (tijdelijk) bevriend was, die elkaar hielpen als het nodig was. Hij laat zien dat niet iedere SS-er even blij was met het werk dat hij deed, dat ze zich soms zelfs schaamden voor hun landgenoten, maar hun werk wel moesten doen. Dat laatste kan je in meer boeken, die over de Tweede Wereldoorlog zijn geschreven, lezen, dat niet iedere SS'er een beul was.

In het nawoord vertelt Han Israëls over hoe zijn oom geheime boodschappen in zijn brieven aan zijn ouders wist te verwerken, vertelt hij wat meer over het geheime kamp Dora en wat zijn moeder ervan vond als het verhaal van haar broer werd gepubliceerd en daar kan je het alleen maar mee eens zijn.

Bart van der Pot heeft zijn verhaal op een haast zakelijke manier geschreven, maar desondanks dat, leest het boek vlot weg. Je blijft lezen omdat je wilt weten hoe het verder gaat met Bart en zijn mede gevangenen.

Kortom; Herinneringen aan Buchenwald van Bart van der Pot is een interessant verhaal over concentratiekamp Buchenwald. Je krijgt een goed beeld van hoe het eraan toeging en wat de gevangenen moesten doen. De paar brieven aan zijn ouders en de informatie over het geheime kamp Dora, maken het boek compleet.

Ik ben zelf ooit in Buchenwald geweest tijdens een studiereis (vlak voor de Wende). Dat maakte enorm veel indruk. Daarmee was een boek met de titel 'Herinneringen aan Buchenwald' sowieso belangwekkend voor mij. Ik heb het achterelkaar uitgelezen. De auteur was een scherp waarnemer. De combinatie van betrokkenheid en afstand maakt het ook tot een waardevol document. Ik kan het in alle toonaarden aanraden.

heel inderzand

Zeer indrukwekkend boek.