Het dameskoor van Chilbury Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Het dameskoor van Chilbury

“Oorlog of geen oorlog, ik wilde zingen! Mijn stem mocht gehoord worden.”

Er zijn meerdere personages in dit boek en die geven allemaal hun geheel eigen en daardoor andere kijk op de oorlog. Allemaal totaal verschillende mensen, met elkaar verbonden door het dorpsleven, de oorlog en het dameskoor. De meeste personages maken tijdens dit verhaal een belangrijke ontwikkeling door. Alle personages zijn zo goed uitgewerkt, dat je hun stem kunt herkennen. Ze hebben ieder duidelijk een eigen identiteit, passend bij hun leeftijd en karakter. We zien de oorlog en het dorpsleven door de ogen van verschillende typen (vooral vrouwen en meisjes), van uiteenlopende leeftijden en met afwijkende karakters.

In Het dameskoor van Chilbury krijgen we een kijkje in de levens van meerdere dorpsinwoners door dagboekfragmenten, brieven en mededelingen. Deze vorm maakt dit verhaal zo sterk. Ik betwijfel of ik zo onder de indruk zou zijn van deze roman, wanneer het verhaal in een normale vorm zou zijn gegoten. Door de vele personages zouden de gevoelens niet goed tot zijn recht komen. Ik zou in de war raken. En de personages zouden niet echt overkomen. Terwijl dat juist is wat dit boek zo goed maakt: de authenticiteit van de personages en hun gevoelens.

Het verhaal is beeldend geschreven. Door de vele details die zijn gebruikt, waan je jezelf gemakkelijk in de omgeving van het boek. Er wordt ook veel gevoel overgebracht. Het is niet lastig om jezelf in te beelden hoe je je zou voelen in zo’n Engels dorp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit op waarheid gebaseerde – het verhaal is geïnspireerd door het verhaal van Jennifers oma en ze heeft veel research gedaan voor ze begon aan haar debuutroman – en diepgaande verhaal wordt door Jennifer Ryan gebracht met woorden die warmte, humor en tegelijkertijd veel verdriet uitstralen.

Muziek speelt een belangrijke rol in dit boek; muziek als geneesmiddel voor verlies, angst en liefdesverdriet. Toch is het minder terug te vinden dan ik had verwacht. Het koor is de rode draad in het verhaal, maar ik hoopte op nog meer quotes uit liedjes. En hoewel het verhaal zich afspeelt tijdens de oorlog en je dit zeker terugziet, hebben de meeste thema’s niets te maken met de oorlog zelf. De oorlog en het dameskoor zijn de verbindende factoren, maar de roman gaat vooral over vrouwenemancipatie, volwassen worden, liefde, familie, angst, rouw en verdriet.

Ik heb mijn tijd genomen voor dit boek, want ik wilde niet dat het zou eindigen. Het dameskoor van Chilbury bevat een indringend verhaal over het fascinerende dorpsleven dat onder spanning staat door de Tweede Wereldoorlog, met een bijzondere groep vrouwen dat voor elkaar door het vuur gaat en de muziek die verbindt en verzacht, verteld in een unieke vorm. Het dameskoor van Chilbury is een buitengewoon en opmerkelijke historische roman. Zeker een aanrader!

Geschreven bij Het dameskoor van Chilbury

Dit boek beschrijft de sfeer, de samenhorigheid en de gemeenschapszin in Engeland aan het begin van de tweede wereldoorlog. Tegelijk gaat dit boek over emancipatie, gelijkheid en de ontwikkeling van vrouwenrechten die juist in die periode ook een snelle ontwikkeling doormaakte.

Geschreven bij Het dameskoor van Chilbury

Bij het zien van de cover krijg je niet direct het idee dat je een boek over een dameskoor gaat lezen, eerder doet het denken aan een moeder die met haar zoon op vakantie gaat of weer huiswaarts keert van vakantie. De titel daarentegen zegt alles over het boek.
Het verhaal is deels in dagboek-, deels in briefvorm geschreven door diverse vrouwen, meisjes en af en toe een man. Bovenaan de dagboekfragmenten en de brieven lees je wie een stukje in haar dagboek heeft geschreven of wie er een brief aan wie heeft geschreven waardoor het duidelijk is over wie het gaat. Daardoor krijg je het verhaal van verschillende kanten te lezen. Persoonlijk vind ik het jammer dat je, op een enkele keer na, niet de antwoorden op de brieven leest, waardoor je het maar van een kant leest. Toch is het ook weer niet storend, want uiteindelijk is het een passend verhaal.
Eenmaal in het boek begonnen, is het lastig weg te leggen en tegen het eind wil je weten hoe het afloopt, maar tegelijkertijd wil je nog geen afscheid van de dames en de enkele man nemen omdat je ze in je hart hebt gesloten. Zelfs van de vrouw die je eigenlijk niet uit kan staan, wil je nog geen afscheid nemen. Zo te verder je komt in het boek, zo te meer dat ze je hart hebben veroverd waardoor ze, als je het boek uit hebt, aanvoelen alsof je afscheid hebt genomen van een stel vrienden en vriendinnen.
Het is hartverwarmend om te lezen hoe de vrouwen het proberen te redden aan het begin van de oorlog. Hoe ze verder gaan zonder de mannen en proberen elkaar te steunen als het nodig is. Je ziet ze stuk voor stuk groeien in de tijd door hetgene wat ze meemaken/hebben meegemaakt. Toch hebben ze ook zo hun eigenaardigheden en sommigen zelfs een donkere kant. Tegelijkertijd lees je dat bepaalde gedachten en gevoelens tijdloos lijken te zijn omdat je ze herkent van dat je zelf de leeftijd had die de meisjes in het boek hebben. Dat ook in slechte tijden als aan het begin van een oorlog, bepaalde gevoelens, dromen en gedachtes zich niet laten vergeten.
Het verhaal blijft je verrassen omdat je steeds als je vermoed dat het een bepaalde kant op gaat, gaat het een totaal andere kant op. Toch zitten er een paar stukjes in waarvan je op een gegeven moment al weet hoe het gaat lopen, maar dat is niet storend.

De hoofdstukken zijn telkens vanuit het standpunt van een ander personage, in de vorm van een brief, een dagboek, ... Hierdoor leest het zeer vlot en leef je met alle personages mee.
Ik heb genoten van dit boek.

Geweldig boek. Originele opbouw, goed geschreven, meeslepend.

Geschreven bij Het dameskoor van Chilbury

Het verhaal begint in de lente van 1940 en eindigt in september. Door middel van dagboeken, brieven en nota’s volgen we de vrouwen van Chilsbury. Zo leren we de volgende personages kennen: de zusjes Winthrop, de timide weduwe mrs. Tilling, Edwina Paltry die verloskundige is en ook heel geslepen en tot slot het Joodse meisje Silvie dat bij de familie Winthrop woont als evacuee. Elk hoofdstuk wordt afgewisseld door iemand anders. Het is wat ze allemaal meemaken en de gebeurtenissen worden vanuit hun perspectief beschreven. Deze vrouwen hebben allemaal een rol van betekenis naarmate het boek vordert. Het is ook eens iets anders om zo een boek te lezen. Het stoorde me totaal niet dat de hoofdstukken als dagboek en epistels werden omschreven. Ik vind het zelfs knap gevonden en heel aangenaam om te lezen.
Het is heel vermakelijk en ontroerend om te lezen hoe het er in de levens van de vrouwen aan toe gaat. Er wordt duchtig op los geroddeld, er ontstaan misverstanden, een schandaal en ook liefdesverdriet. Het is heel interessant om te lezen hoe allen met deze situaties omgaan. De auteur heeft ook de personages goed laten opgroeien en openbloeien en het is prettig om te lezen hoe ze zich door deze maanden sleuren. De muziek speelt ook een bepalende factor in dit verhaal. Zij brengt hen samen, weg van de beslommeringen en iedereen ervaart dit op zijn eigen manier hoe rustgevend het is.
Het is niet alleen rozengeur hoor! De realiteit van de oorlog wordt ook goed neergezet. Zo is iedereen bang van de invasie van de Duitsers die niet lang meer op zich laat wachten. Ook de moeders die hun zonen zien vertrekken met hun plunjezak en die niet weten of ze hen ooit nog terug gaan zien. De bombardementen die worden beschreven. Ondanks dit alles moet het gewone leven verder gaan.
Jennifer Ryan heeft veel research gedaan en dat kun je in het dankwoord lezen; zo heeft ze veel verhalen gehoord van haar oma; gruwelijke maar ook grappige. Ze is ook veel te weten gekomen over die periode aan de hand van brieven en autobiografieën. Mede hierdoor heeft ze de personages van haar boek sterk kunnen neerzetten, hun gedachten en emoties. Ze heeft een heel prettige schrijfstijl en je zit direct in het verhaal. Het is echt een feel-good boek ondanks dat het een oorlogsverhaal is.
Dit is een prachtig boek voor allen die van historische fictie houden. Het is grappig, verdrietig … kortom een beetje van alles met zeer boeiende personages! Voor dit charmante debuut geef ik graag 4 sterren.

Geschreven bij Het dameskoor van Chilbury

Het boek wordt verteld vanuit de verschillende personages die een dagboek bijhouden en brieven schrijven. Op deze manier leer je als lezer de personages goed kennen. Ze hebben elk hun eigen schrijfstijl, karakter en ervaren elk de oorlog op hun eigen manier.
Naarmate het verhaal vordert groeien de personages. Het is als lezer dan ook bijzonder om te ervaren hoe bij sommige personages de oorlog en het bombardement het goede naar boven brengen en bij andere het slechte. Het heeft mij toch wel even tot nadenken gezet. Hoe zou ikzelf zijn? Zou het goede bij mij naar boven komen? Of eerder het slechte?
De meeste oorlogsverhalen gaan over het front of het verzet, hier leren we het dagelijkse leven kennen van het gewone dorpsleven. Hierdoor zorgt de auteur ervoor dat dit niet weer een van de zovele oorlogsverhalen is, die we reeds kennen.
Doorheen het verhaal worden heel wat thema’s verweven die voor ons nu als normaal worden beschouwd, maar die tijdens de oorlogsjaren taboe waren. En ook hier weer merken we hoe de personages groeien, eerst zijn ze heel afkeurend over bepaalde onderwerpen, maar naarmate het verhaal vordert merken we hoe ze hun mening aanpassen.

Door de warme schrijfstijl is het moeilijk afscheid nemen van de dames van het koor van Chilbury op het einde van het verhaal. Je wil gewoon nog meer weten en verder lezen. Het is nogal moeilijk te zeggen welke schrijfstijl de auteur heeft, gezien elk personage een eigen schrijfstijl gebruikt. Het boek is ook verrassend, het is onvoorspelbaar wat er telkens zal gebeuren en heeft een origineel slot.
Indien je meer wil weten over het dagelijkse leven tijdens WOII is dit boek zeker een aanrader.
Eenmaal begonnen aan het boek kon ik het niet meer opzij leggen, dit is dus zeker een geslaagd debuut voor Jennifer Ryan en ik kijk al uit naar haar volgende boeken. Van mij krijgt dit boek dan ook 4 sterren.

Een orgineel verhaal dat in de WO2 zich afspeelt in een klein Engels dorpje. Je leest over het lief en leed van verschillende inwoners en krijgt een beeld van hun leven.

Goed boek voor mij maar aanbeveling aan anderen gaat te ver

Dit boek speelt in Zuid Engeland begin WW II. Engeland werd toen zwaar getroffen door de pogingen van Duitsland ook Engeland door middel van een Blitzkrieg door de Luftwaffe te bezetten . Dat lukte uiteindelijk niet, maar ging wel gepaard met grote verliezen. Zoals overal elders kregen de vrouwen een ware heldenrol bij het draaiend blijven houden van hun wereld. Een boek dat de kracht van mensen in zware tijden beschrijft op ontroerende wijze. Een echte page turner, gelardeerd met wat romantiek. Het stoorde me niet omdat het boek in zijn geheel toch geloofwaardig blijft. De romantische draden door het verhaal maken het boek wel persoonlijk.