Het ei van de Indiaan roman

Het boek heeft een intrigerende kaft met een ei met barsten aan het strand, de zee spoelt er langsheen. Het boek begint met een proloog, Pasen 2018 en wordt dan verdeelt in een hoofdstuk die ieder een jaartal hebben van 1967 tot aan 2018. In de proloog wordt een schilderij beschreven zoals op de omslag staat; “een weidse zee met lage horizon en een oneindige lucht. In de branding verhief zich een groot rechtopstaand ei, vastgehouden in het harde natte zand. De grillige barsten over de lichtbruine eierschelp trokken de meeste aandacht. Het konden kwetsuren van de voorbije tijd zijn, maar net zo goed de aankondiging van een nieuw begin”

Het boek vertelt het verhaal van Louis, zoon van een dorpskruidenier die zijn vader niet opvolgt maar vertegenwoordiger van Franse kaas wordt. Zijn zus Edith studeert moraal-filosofie. Op een avond als Louis tot beste handelsreiziger wordt gekroond ontmoet hij Frederik en beide families raken dan verbonden met elkaar. Het verhaal speelt zich voornamelijk af aan de Belgische kust en met name Oostende.

Volgens de achterflap knoopt de roman de petite histoire samen met de grande histoire tegen de veranderende tijdsgeest van de laatste vijftig jaar. Een aangrijpende familiegeschiedenis wordt het genoemd met zin voor humor. Helaas kon het mij niet boeien. Naar mijn idee komt dat zeker omdat ik zo Nederlands ben als ik maar kan zijn en dit boek is duidelijk ingesteld op de Belgische lezer en het Belgische belezen publiek.

In de proloog wordt gesproken over kwetsuur zoals je hier kan lezen, dat woord gebruiken we in Nederland zelden. In het eerste hoofdstuk gelijk al wordt geschreven “Deze keer nam Louis geen halte” Ik neem aan dat bedoelt wordt dat hij geen pauze neemt. Zo zit het vol met dit soort dingen. Af en toe maakt niet uit voor mij, maar hier wat het echt te veel. Woorden als camionette, laureaat. Het maakt dat je driedubbel moet nadenken. Daarnaast is de beschrijving van gebouwen heel uitgebreid, dat maakt dat je gedachten ook snel afdwalen en je de moed verliest verder te lezen. Tien regels besteden aan een gebouw is voor mij een beetje teveel van het goede. Misschien komt dat ook omdat Rudy van Roy toneelschrijver is? Ook moet je behoorlijk ingewijd zijn in het katholicisme om het verhaal goed te kunnen volgen. Terwijl een historische roman waarin zowel De Gaulle als Willem de Zwijger opgevoerd worden, mij juist mee zou moeten nemen en de gaten die ik mis aan kennis op te vullen. Ik heb hier niet het gevoel meegenomen te worden en voel me haast dom. Ook dit kan komen doordat Rudy van Roy al eerder boeken over de Europese geschiedenis schreef en geïnteresseerd is in de internationale politiek.

Toch is het ook een mooi verhaal van liefde, van een nieuw begin, van geluk maar ook van macht mooi samengebracht op Pasen 2018. Ik kan helaas die boek niet meer dan 3 sterren geven. Misschien dat Belgische lezers het hoger zouden waarderen.

De Vlaamse auteur Rudy van Roy studeerde af in de journalistiek en leverde daarna talrijke artikelen voor regionale en nationale tijdschriften. Allerlei onderwerpen die zich in de internationale politiek afspeelden, stroomden golvend uit zijn goedgevulde pen, getriggerd door zijn uiterst creatieve geest. Daarnaast schreef hij ook toneelstukken en legde hij het verleden van zijn geboortestad Lier vast. Na enkele boeken, die voornamelijk over de geschiedenis en historische gebeurtenissen o.a. in zijn geboortestad gaan, verscheen onlangs zijn eerste roman, Het ei van de indiaan.

Louis Alpaerts is vertegenwoordiger in kazen en vormt met Anna Van Elewijt een stel. Het opmerkelijk feit doet zich voor dat Anna’s broer Frederik, de zus van Louis ook meer dan aardig vindt en heel graag ziet. Uiteindelijk krijgt de vorming van deze beide relaties een gekruist dubbelhuwelijk als eindresultaat.
Bovenstaande gegevens vormen de basis van het romangedeelte dat zich verder voortzet met de levens van beider stellen dat natuurlijk, zoals in de echte wereld ook het geval is, wordt gekend door veel geluk maar ook door pijnlijke voorvallen.
Naar schatting wordt ongeveer vijftig procent van de ruim vierhonderd pagina’s aangevuld met allerlei historische gebeurtenissen waar nogal wat woorden aan besteed zijn. Onder andere komen onderwerpen als het tweede concilie Humanae Vitae, het Warschaupact, de Congo, Amerikaanse verkiezingen en de verwikkelingen met enkele van haar presidenten, Jane Fonda, bezoek van Paus Johannes Paulus II aan België, Willem van Oranje etc. etc. aan de orde.

++ ‘Bij het gulzig verwijderen van kledingstukken en het aanbrengen van het preservatief, sneuvelde menig rechtbankdossier. Stukken à charge en à décharge betreffende burgerlijke partijen of beklaagden vlogen kwistig in het rond’ ++

Van Roy heeft zich goed verdiept in allerlei historische wereldgebeurtenissen maar dat hij dit kan als bijna geen ander bewees hij eerder in boeken als Het geheugen van Lier, God in Frankrijk en Imperium en republiek. Het verschil tussen deze drie titels en Het ei van de indiaan is dat bij de eerste drie ook vooraf wordt aangegeven welke thema’s de boeken behandelen. Bij Het ei van de indiaan suggereert de achterflap een verhaallijn die wordt gedirigeerd door de families Alpaerts en Van Elewijt. Dat lijkt ook zo maar wordt met grote regelmaat en de meeste keren zonder directe aanleiding verstoord door de vele historische gebeurtenissen. Dit maakt het romangedeelte heel dun en het is overigens maar de vraag of de lezers op die onderbrekingen zitten te wachten.

++ ‘De ambtenarij nam wel haar tijd vooraleer ze accepteerde dat het adoptiekind de naam van de adoptiemoeder zou dragen in plaats van de adoptievader terwijl het eigenlijk zo was dat hij de naam hield van zijn biologische vader die de broer was van zijn adoptiemoeder’ ++

Concluderend is deze eerste roman van Van Roy een kwalitatief goed geschreven geheel, ondanks dat sommige emotionele passages vrij klinisch worden verteld. Hoofdstukken zijn weergegeven met jaartallen maar ook hier wordt de context die door hemzelf wordt gesteld, even zo makkelijk met voeten getreden. Het lijkt er ook op dat de auteur tijdens het realiseren van deze roman, het contact met zijn lezers niet als hoge prioriteit heeft aangegrepen. Maar interessant is het wel, echter alleen voor de liefhebber van deze stijl. De mix van de vele historische elementen met een levensverhaal in de tegenwoordige tijd zal zeker een aanslag plegen op de lezers die verwachtingen hebben t.a.v. de ontwikkelingen binnen de twee families en die ook ongestoord tot zich hadden willen nemen. Dat wordt ze niet gegund.