Het geheim van Grace

Inhoud
Deel 1: “Fairytales are more than true not because they tell us that dragons can be beaten” (Neil Gaiman.
We maken kennis met Maud die – gevolg gevend aan de haast dwingende uitnodiging van haar tante Josie – naar Ierland vertrekt. Wanneer ze aankomt bij een indrukwekkend wit huis, wordt haar leven al direct op zijn kop gezet. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op en er ontvouwt zich een waar mysterie, waarin twee mannen – James en Liam - uit het dorp een grote rol spelen.
Deel 2: “A legend may not be a record of facts, but the existence of a legend is itself a fact and requires an explanation” (G.Ashe).
Het verhaal verplaatst zich naar Dublin en in dit deel worden we meegenomen in de zoektocht van Maud. We ontdekken beetje bij beetje waarom tante Josie Maud heeft uitgenodigd naar Ierland te komen, maar steeds wanneer Maud een antwoord lijkt hebben gevonden, volgen daarop weer nieuwe vragen.
Deel 3: “Imagination often will carry us to worlds that never were. But without it we go nowhere” (Carl Sagan).
Maud is nog altijd in Dublin en langzaam wordt duidelijk wie Grace is. Raadselachtige, spannende gebeurtenissen volgen elkaar sneller op en de zoektocht brengt haar naar een klein kustplaatsje. De inbreng van James en Liam wordt belangrijker en tegelijk onduidelijker.
Deel 4: “And above all, watch with glittering eyes the whole world around you, because the greatest secrets are always hidden in the most unlikely places. Those who don’t believe in magic, will never find it” (Roald Dahl).
Wie is tante Josie? Wie is Mauds vader? Wat betekent xxxxx? Wat is er met het gedroogde bloempje? En wat is het geheim van Grace? Het blijft tot het eind spannend, ook als lezer wordt je geregeld op het verkeerde been gezet. Uiteindelijk vallen de puzzelstukjes op hun plek, maar niet allemaal….

Het verhaal
Het verhaal is geschreven in de ik-vorm vanuit het perspectief van Maud, in een wat wisselende stijl. Mariska schrijft vaak in prettig te lezen volzinnen, soms in onrustige korte zinnen die geen geheel lijken te vormen (alsof een gesprek is opgeschreven). Een paar keer flitste bij mij een herinnering aan mijn oude leraar Nederlands door het hoofd “een zin is pas een zin, wanneer er een persoonsvorm en gezegde in zitten”. Het leverde ons menig rode streep op in opstellen. Mariska schrijft beeldend; zonder ooit in Ierland te zijn geweest, kun je je de omgeving zo voor de geest halen en de personages zijn treffend beschreven.
De cursief gedrukte intermezzo’s waarin Maud als het ware achteraf uitleg geeft bij haar belevenissen, heb ik na deel 1 niet meer gelezen. Het irriteerde me dat deze stukjes mij uit het verhaal haalden. Toen ik vervolgens deze beschouwingen nog las, merkte ik dat ze een mooie aanvulling zijn, maar niet onmisbaar. Je hebt ze niet nodig voor het verhaal.

Genre
Mijn favoriete boeken zijn thrillers en ik heb diverse titels van De Crime Compagnie gelezen. Dit boek vond ik minder passen in de crime-traditie van deze uitgever; het leest als een roman met een mysterieuze achtergrond. Op basis van de cover en de tekst achterop zou ik dit boek waarschijnlijk nooit gekozen hebben in de boekhandel of bibliotheek, maar de doodshoofdjes van De Crime Compagnie staan ergens voor. Hoewel het minder misdadig was dan de boeken die ik doorgaans kies, was dit een prima boek voor een aantal fijne leesuurtjes.

Maud heeft de hoofdrol toebedeeld gekregen in Het geheim van Grace. Wanneer Maud een kaart van haar tante Josie ontvangt met de tekst: “Kom je zomervakantie bij mij doorbrengen. Ik moet je wat vertellen. Iets van levensbelang”, is zij in eerste instantie hoogst verbaasd. Ze heeft haar tante Josie jarenlang niet gezien of gesproken en nu ineens deze uitnodiging? Toch prikkelt de mysterieuze boodschap haar nieuwsgierigheid. Dat en het feit dat zij net haar relatie heeft verbroken, doet Maud besluiten naar Ierland af te reizen.

Wanneer Maud bij het witte huis van haar tante arriveert, is werkelijk niets zoals het lijkt of had moeten zijn. Maud raakt verzeild in een mysterieuze zoektocht naar haar afkomst, die haar kriskras door Ierland voert. Ze wordt daarin wisselend bijgestaan door Liam en James, twee mannen die haar weten te raken, maar totaal verschillend zijn. Zal een van hen haar hart weten te veroveren en weet Maud het geheim van haar afkomst te ontrafelen? Je leest het in Het geheim van Grace. Oh ja…. En wie is Grace?

Het verhaal wordt, in de eerste persoon, vertelt door Maud zelf die, in cursief gedrukte delen in het boek, zich zelfs rechtstreeks tot de lezer wendt. Een keuze die veroorzaakt dat het hoofdpersonage bijzonder dicht bij de lezer komt. Sterker nog, je hebt het gevoel of Maud naast je zit en haar levensgeschiedenis aan je openbaart.

“Later ging het nog vaak door mijn hoofd kan ik je vertellen. Stel dat ik bij de voordeur was omgedraaid, voordat James open kon doen? Stel dat ik weg was gelopen, de telefoon niet meer had opgenomen. De sleutel in de voordeur van het witte huis had achtergelaten en naar het vliegveld in Cork was gereden? Elke keuze die je maakt leidt je een eenrichtingsweg in waarin je niet kunt omkeren.”

Overman hanteert een uiterst fraaie schrijfstijl, die op zich al een genoegen is en haar taalgevoel is van bovengemiddeld niveau. De spanning is bovendien in het gehele boek aanwezig. Soms onderhuids, soms overduidelijk en beklemmend. De personages zijn uitstekend gekarakteriseerd door Overman en ondanks dat piraten en de geesten van overledenen zo nu en dan een deel van het verhaal beheersen, wordt het nergens ongelooflijkwaardig.

“De rit naar Baltimore bracht godzijdank iets van het oorspronkelijke sprookjesgevoel terug. Een mager zonnetje viel over de glooiingen langs de hobbelweg die kronkelend door het landschap, dorpjes aan elkaar verbond. Muurtjes van gestapelde stenen in de weilanden splitsten de groene vlakten in onregelmatige delen. De dreigende nacht was in een hoopvolle dag veranderd. De spoken waren verdwenen.”

De auteur weet de omgeving zeer fraai te schetsen. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik zie de muurtjes in het weiland staan, zoals in bovenstaande quote geschetst.

De dialogen zijn bovendien van hoog niveau en de insteek van het verhaal is boeiend en origineel. Overman weet bovendien op kundige wijze evenwicht te bewaren tussen de mysterieuze zoektocht van Maud naar haar afkomst én haar gevoelens voor Liam en James.

Kortom, spanning, subtiele romantiek en een uiterst originele insteek, maken dit boek tot een ware aanrader!

Over de auteur
Overman heeft al enkele goed ontvangen thrillers op haar naam staan, waarvan de eerste –Hoofdzaak- in 2017 het levenslicht zag. Dit boek zal het eerste deel zijn van een driedelige reeks met ex-rechercheur en specialist Postmortale zorg, Isabel Dieudonné, in de hoofdrol.
Naast boeken schrijft Overmars blogs en columns over de dood en rouw, in vakbladen en op websites. Samen met haar man runt zij Bureau MORBidee, een communicatiebureau dat de dood bespreekbaar maakt. Overman is 47 jaar oud, getrouwd met Rob, en heeft twee kinderen van 13 en 18. Zij woont met haar gezin in Hengelo.

Uitvoering
Uitgeverij De Crime Compagnie
ISBN: 9789461094483
Paperback, 300 pagina’s

Geschreven bij Het geheim van Grace

Kende Mariska Overmars van eerdere boeken. Dit boek valt me behoorlijk tegen. De sfeerbeschrijving, de beschrijving van Ierland zijn beide mooi en pakkend. Het verhaal an sich houd je wel in zijn greep maar de ontknoping vond ik buitengewoon slapjes, een idioot sprookje waar iemand zijn hele leven inclusief zijn kind voor opgeeft. Hoogst onwaarschijnlijk. Wat me ook behoorlijk stoorde - zeker omdat je wordt meegenomen in de kennis en gedachten van de ik-figuur- zijn zinssnedes als 'ik was stomverbaasd toen ik het zag". Wat ze dan zag kom je echter niet aan de weet. Dat strookt dan weer helemaal niet met het meegaan in de gedachten van de ik-figuur. Een flauwe aanpak, naar mijn mening, daarom kan ik ook echt niet warmlopen voor dit boek.

‘Bloedserieus, Maud. Over dit soort onderwerpen maak je geen grappen.’ Hij keek vluchtig om zich heen. ‘Hardop uitspreken is al… onverstandig. Je weet nooit wat het hoort!’ (pagina 62)

Vanaf deze passage in het boek weet Mariska me te boeien. Het woordje ‘wat’ zorgt ervoor dat ik nog beter ga opletten wat ik lees en wat ik ‘zie’. Mijn fantasie neemt me mee in dit verhaal en ik zie net als Maud een heleboel dingen die andere niet logisch vinden.

Dit boek is een echte zoektocht. Want niets van wat Maud weet in haar leven is waarheid. Dus vol goede moed begint ze aan dit avontuur.

Doordat Maud veel dingen ziet tijdens haar avontuur blijft de spanning in dit boek hoog. Het mysterie eromheen maakt dat je door wilt lezen en wilt weten hoe het allemaal zit.

De personages en de omgeving worden goed beschreven. Je waant je in Ierland.

Door het avontuur vallen de puzzelstukjes langzaam op hun plaats. Maar dan nog bevat het verschillende twisten die er weer even voor zorgen dat je staat te wankelen. Wat is nu waarheid?

Dit boek is zeker een aanrader en ik ben benieuwd wat Mariska nog meer voor ons gaat schrijven in de toekomst.

De hoofdpersoon in het boek is Maud McCarthy, 34 jaar. Op een dag krijgt ze een brief van haar tante Josie uit Ierland. Daarin leest ze het volgende: Kom je zomervakantie bij mijn doorbrengen. Ik moet je wat vertellen, iets van levensbelang. Maud wil, door het op de klippen lopen van haar relatie, dolgraag weg uit Nederland en vertrekt dan ook naar Ierland. Daar aangekomen loopt alles compleet anders dan verwacht. Wat volgt is een zoektocht naar haar afkomst……
Maud besluit in het witte huis van haar tante te gaan wonen, maar als snel blijkt dat er nogal wat onduidelijkheden en vreemde dingen zijn. In het dorp doen mensen vreemd tegen haar. Maud laat zich echter niet afschrikken en begint een zoektocht, die haar op verschillende plekken in Ierland brengt. Op de één of andere manier lijken ze allemaal iets met haar afkomst te maken hebben. Op haar zoektocht ontmoet ze twee totaal verschillende mannen, Jamie en Liam, en komt de liefde af en toe om de hoek kijken, of toch niet … Uiteindelijk komt Maud achter de antwoorden op al haar vragen.
Vanaf halverwege het boek of zo had ik wel zoiets van : waarom heet het boek: Het geheim van Grace, wie is Grace en wat heeft ze met Maud te maken… ?? Uiteindelijk kom je daar ook achter en valt die puzzel ook in elkaar.
Het boek is geschreven in de “ik vorm” , Maud verteld het verhaal zelf aan de lezer. Af en toe is er een schuingedrukt stuk tekst, waarin ze meer uitleg geeft, of even terug gaat naar een ander moment, zodat het verhaal nog duidelijker wordt.
Het boek leest gemakkelijk en vlot. Mariska schrijft erg beeldend, je kunt je perfect een voorstelling maken van de omgeving waarin de hoofdpersoon zich bevindt. Het mystieke, mysterieuze, duistere aspect daar heb ik eerlijk gezegd helemaal niets mee, vandaar dat ik het boek 3 sterren geeft. De thrillers van Mariska Overman vallen bij mij meer in de smaak!

Heerlijk boek, erg leuke verhaallijn, origineel en goed geschreven. Je wordt nieuwsgierig naar de locaties en historische figuren. Aanrader.

Wanneer Maud een brief krijgt van haar tante Josie uit Ierland met de vraag of ze de zomervakantie bij haar komt doorbrengen, is haar nieuwsgierigheid gewekt. Wat wil tante Josie haar vertellen wat van levensbelang is? Aangekomen bij het witte huis van haar tante wordt Mauds leven op zijn kop gezet. Wat volgt is een mysterieuze zoektocht naar haar afkomst. Wie is ze eigenlijk en wat wilde tante Josie haar vertellen?

Mariska Overman (1970) debuteerde in 2017 met ‘Hoofdzaak’, de start van een serie rondom ex-rechercheur Isabel Dieudonné. Het tweede deel ‘Voltooid’, ontving maar liefst vier sterren in de beruchte VN Thrillergids. Ook het derde deel, ‘Verdoemd’, werd goed ontvangen door lezers en recensenten. Met ‘Het geheim van Grace’, haar nieuwste thriller, heeft ze zich wederom in de kijker gezet.

‘Het geheim van Grace’ is de nieuwste thriller van Mariska Overman. Hierin krijgt Maud een brief van haar tante, waarin ze Maud vraagt om de zomervakantie bij haar in Ierland door te brengen. Tante Josie schrijft erbij dat ze Maud iets moet vertellen, iets dat van levensbelang is. Maud heeft net haar relatie verbroken en wil graag weg uit Nederland. Nieuwsgierig als ze is, is ze ook wel heel benieuwd naar wat haar tante haar te vertellen heeft. Mauds leven wordt echter op zijn kop gezet als ze bij het witte huis van haar tante aankomt. Het huis is omringd door mensen en tante Josie blijkt te zijn overleden. Wat wilde tante Josie haar vertellen, wat was er zo belangrijk? Maud gaat op zoek naar het geheim en de antwoorden. Haar zoektocht brengt haar kriskras door Ierland, op zoek naar wie ze is en wie haar ouders eigenlijk zijn. Op haar tocht wordt ze geholpen door twee wel heel verschillende mannen. Zal ze haar hart aan één van hen verliezen?
‘Het geheim van Grace’ staat te boek als een thriller, maar leest als een prettige feelgoodroman met flink wat romantiek. De nagelbijtende spanning van een thriller is helaas niet aanwezig. Overman heeft een fijne schrijfstijl. De omgeving van Ierland met zijn groene landschap, zijn kleine stadjes en de pubs worden nauwkeurig en levendig beschreven. Je hebt het gevoel dat je er zelf bij aanwezig bent, zo goed weet ze het beeld en de sfeer te schetsen. Toch had ik enigszins moeite om in het verhaal te komen en kon ik me niet echt inleven in het personage Maud. Het verhaal bouwt zich langzaam op met de zoektocht naar wie Maud eigenlijk is en wie haar ouders zijn. In korte hoofdstukken en meerdere delen vertelt Overman het verhaal. Tussen de tekst door staan cursief geschreven stukken waarin Maud haar eigen gedachtes en keuzes nog eens dunnetjes naverteld. Apart maar wel leuk gedaan. Leuk om te lezen dat Overman ook wat mythes in het verhaal verwerkt, dit geeft meerwaarde aan het boek.

‘Het geheim van Grace’ is een aanrader voor iedereen die van romantiek, wat spanning en mysterie houdt.

ls tante Josie een bericht stuurt naar Maud is ze blij verrast. Ze is uitgenodigd om langs te komen bij haar tante, die in Ierland woont. Eenmaal aangekomen bij het grote witte huis, blijkt er een drama te hebben plaatsgevonden.

Het duurt niet lang of Maud komt in bijzondere situaties terecht. En ze besluit langer te blijven. Langzaamaan raakt ze verstrikt in een mysterieuze zoektocht naar haar afkomst. Een tocht die haar door verschillende delen van Ierland leidt. Een soort mini-roadtrip die veel te weeg brengt, maar ook liefde voortbrengt.

*De cover is een ware eyecatcher

De cover ziet er aantrekkelijk uit en is erg mooi van kleur. Een gebouw in wit, groen gras met daarboven een donker blauwe lucht. De titel valt goed op in sierlijk witte letters.

Mariska Overman is een bekende op het auteursvlak. Wat opvalt aan dit verhaal is de kleine mystieke kant die het op gaat. Hiermee bewandelt Overman een mooi verrassend nieuw pad, wat superfijn leest.

*Oude legendes en mythes komen tot leven

Het is typerend voor Ierland en zijn oude legendes, maar leest ook heel bijzonder. De centrale figuur in dit spannende verhaal is Maud. Zij krijgt te maken met wat spookachtige momenten. Of zijn het haar gedachten? In de vertelperspectief van de ik-persoon leven we met haar mee, als zij naar Ierland besluit af te reizen om haar tante Josie te bezoeken. Helaas wordt ze direct geconfronteerd met een groot drama.

*Daadkrachtige en verrassende hoofdpersoon

De bewoners van Ringarory Island, Baltimore en omgeving zijn erg terughoudend en kijken wat verschrikt. als Maud een tijdje verblijft in Ierland. Toch blijkt er heel wat aan de hand te zijn. Maud wil graag meer van haar afkomst af weten. Het witte huis herinnert ze zich nog vaag uit haar jeugd. Als ze op onderzoek uit gaat, blijken meer mensen opeens geïnteresseerd te zijn. Ze heeft zelfs het gevoel achtervolgd te worden. Hoe raar is dat. Toch zet ze door. Het personage Maud is een krachtige powerlady. Zo blijkt wel, als ze veel tegenslag krijgt.

Het geheim van Grace is een heerlijk spannend verhaal met een magische touch. Een ware zoektocht naar roots en familiebanden, waarbij liefde met een grote -L- niet wordt overgeslagen.

Maud haar zoektocht is een combi tussen nieuw en oud. Tussen foto's plaatsen op Instagram en oude legendes ontdekken. Nieuwe mensen ontdekken die er uit zien als of ze uit een sprookjesboek gelopen zijn . Het is werkelijk prachtig geschreven met de mooie mystieke stukjes er tussen. Het is alsof je er zelf bij bent!

*Conclusie

Mariska Overman heeft met Het geheim van Grace zich zelf werkelijk overtroffen. Was je al overtuigd, na de trilogie...wacht dan niet lang. Deze krachtige mysterieuze thriller zal veel lezers de nodige spooky-leesuurtjes bezorgen. En kippenvel, dat ook. Voor dit verhaal reis je af naar het duistere Ierland, vanaf je luie stoel. De energieke vibe zorgt er voor dat je al snel op het puntje van je stoel beland. De personages zijn zeer interessant, de schrijfstijl is meer dan prettig. Overman neemt de lezer mee in een zeer meeslepende zoektocht. Dit smaakt naar meer!

‘Kom je zomervakantie bij mij doorbrengen. Ik moet je wat vertellen. Iets van levensbelang’.
Wanneer Maud dit bericht van haar tante Josie in Ierland krijgt, is haar nieuwsgierigheid gewekt. Ze geeft gehoor aan de oproep en raakt vervolgens verzeild in een mysterieuze zoektocht naar haar afkomst, die haar kriskras door het duistere, mystieke Ierland voert.
Wat Josie haar wilde vertellen, daar komen we tamelijk snel achter. Maar het verhaal is nog niet klaar. Het begint pas, zoals Maud ons zelf waarschuwt. En dan begint het echte verhaal pas.

Her en der worden de hoofdstukken plotseling onderbroken door korte stukjes cursieve tekst. Hier stapt Maud uit haar verhaal om zich rechtstreeks tot de lezer te richten. Ze blikt dan terug met uitleg, over zichzelf, haar handelen en gemoedsrust, maar soms zijn het ook prikkelende beschouwingen, halve onthullingen, die je verder doen lezen. Ze laat je plaatsvervangend zorgen maken en de wenkbrauwen fronsen.

Intussen gaat het verhaal verder in een stijl die me het gevoel geeft van een afstandje toe te kijken wat er gebeurt, terwijl dat eigenlijk volslagen onduidelijk is. Het is chaotisch; steeds die onduidelijke mannen, de ondanks de vloeiende humoristische schrijfstijl een tikkeltje ongeloofwaardig blijvende personages die verschijnen en verdwijnen zonder dat iemand dat ziet... Het is zelfs absurdistisch te noemen.
Maar het zorgt wel voor een wat luchtiger uitstraling, Maud komt eerder grappig-geïrriteerd over dan in paniek. Sceptisch als ze is, nuchter, maar ook wel naïef; ze heeft beslist een levendig voorstellingsvermogen, hetgeen bijdraagt aan een fijne omlijsting van het verhaal.
Als fotograaf kan Maud, de verteller van het verhaal, analytisch beschrijven wat ze ziet. Het landschap en de sfeer van Ierland zijn prachtig neergezet, als een schilderij zie je het voor je. En Maud staat dus wel degelijk open voor de Ierse mystiek.
Over het algemeen is Overmans stijl mooi, onderhoudend, bloemrijk, met humor en veel aandacht voor de omgeving. Maar ze verliest zich in haar bloemrijkheid soms iets tevéel in beeldspraak, ze slaat door, waardoor de betekenis van wat ze wil zeggen zelfs tegengesteld opgevat kan worden. Mooie gedeeltes gaan ook vaak zomaar over in teksten met een volledig ander, heel erg puberaal aandoend karakter. Op den duur heb ik wel genoeg van de onweerstaanbare mannen en Mauds vlindertjes en gedachtes daarover. Zo zijn ook de titels van de hoofdstukken een beetje jeugdboekachtig gekozen. Het lijkt me dat hier voor Overman nog een balans gevonden moet worden, of een keuze tussen twee stijlen.

Spelen met de volgorde van gebeurtenissen is een leuke manier om de spanning erin te houden. Op kritieke punten in het verhaal laat Overman ons heen en weer springen in de tijd door geregeld stukken over te slaan, waardoor je de neiging krijgt terug te bladeren om te kijken of je per ongeluk iets gemist hebt. Maar dat is niet zo. Iets verderop komt ze er alsnog op terug, zij het meestal heel terloops.
Een ongewenst effect hiervan is een van-de-hak-op-de-tak-gevoel. Het is een maniertje. Zoals met alle maniertjes die te vaak toegepast worden, gaat dat vervelen, het verliest zijn werking. Er moeten meer mogelijkheden zijn om je lezers bij je te houden.

Maar wie is nou Grace? Deze vaag blijft heel lang onbeantwoord. We zijn al over de helft van het boek al haar naam voor het eerst opduikt.

Ondanks alles slaagt Overman erin de spanning tot het laatst toe vol te houden. Maar de uiteindelijke plot is niet echt verrassend en sommige lijntjes bloeden gewoon dood. Het romantische aspect overheerst uiteindelijk, waardoor de titel van het boek eigenlijk niet de lading dekt.

Al met al is Het geheim van Grace zeker wel een plezierig, onderhoudend boek om tijdens je vakantie te lezen. Of tijdens de quarantaineweken, als je toch niet naar buiten mag. Maar het neigt naar chicklit, eerder dan naar een thriller.

Wel is het een boek om je helemaal te ve

Ik heb genoten van de prachtige sfeertekeningen en plaatjes in verschillende delen van Ierland. De cover op de voorzijde past daar heel goed bij, waarbij ik het ook een passend symbolisch geheel vind met het witte huis waarboven dreigende zwarte wolken een storm aankondigen. De hoofdpersoon Maud is leuk beschreven en komt heel ontwapend over, soms een beetje impulsief. Het verhaal speelt zich chronologisch af en qua opbouw vind ik het origineel dat er met regelmatig cursief-gedrukte tussenstukjes zijn, die de hoofdpersoon a.h.w. na afloop van het verhaal als zelfspraak tussengevoegd lijkt te hebben. Daarin hoor je echt de stem van Maud en richt ze zich tot jou als lezer. Maud komt achter een geheim. Dat zet haar leven op zijn kop. Als er twee mannen zijn die haar daarbij proberen te helpen, er gevaar lijkt te dreigen, worstelt Maud met vertrouwen. Soms vertrouwt ze iemand toch te snel. Ze gaat op zoek naar antwoorden en doorkruist een deel van Ierland. Hoewel Mariska aangeeft dat dit geen thriller is, zitten er ook thrillerelementen in dit boek. Leuk en heerlijk leesbaar boek, waarin Mariska ook waargebeurde en bestaande settings heeft ingevoegd.