Het huis van de schrijfster

Een mysterieuze roman die je tot het einde in de greep houd omdat je wil weten wie er vroeger nu Pearl heeft vermoord.
Het word mooi verteld in het heden en in het verleden en komt weer mooi samen.
Ik heb tot het eind niet geweten wie het nou gedaan kon hebben,en stond nog raar te kijken toen ik het wist.
er zaten best wel spannende stukken tussen zodat je steeds snellen ging lezen.
Ik heb er van genoten.

In dit verhaal dat speelt tussen heden en verleden neemt de schrijfster je mee naar het geheimzinnige huis Poet’s Cottage in Tasmanië. Er zijn daar vreselijke dingen gebeurd en hoofdpersoon Sadie probeert het raadsel van de moord op haar oma Pearl te ontrafelen. Pearl was een excentrieke vrouw, die leed aan wat men tegenwoordig borderline noemt. Haar karakter kent extreem wisselende stemmingen en haar driftbuien leeft ze regelmatig uit op haar dochters. Maar ze heeft ook een goede kant: Pearl is heel kunstzinnig, ze maakt prachtige kinderboeken vol griezelverhalen waarmee ze beroemd en berucht wordt.

Het boek is opgebouwd volgens de klassieke whodunnit-stijl: vol mysterieuze gebeurtenissen, vreemde types, bizarre verwikkelingen en tussendoor speelt de prachtige natuur een belangrijke rol. Als lezer wil je precies weten wat er tijdens het korte leven van Pearl is gebeurd en wie er de hand had in haar dood. Dat het huis Poet’s Cottage daar een grote rol in heeft gespeeld, maakt het alleen maar boeiender.

Toch is het jammer dat het spookverhaal steeds meer aan kracht verliest, en dat de oorzaak van het expliciete geweld – zonder te veel te verraden – later zijdelings verklaard wordt. Dat neemt niet weg dat ik veel bewondering heb voor de manier waarop de auteur laveert tussen verleden en heden en daarbij gebruikmaakt van symboliek en interessante dialogen. Een geslaagd boek voor wie houdt van verhalen in de Engelse stijl, die zich afspelen in Tasmanië.

Wat kan ik zeggen over dit boek, waarover de meningen duidelijk verdeeld zijn? In ieder geval dat ik vanaf de eerste bladzijden meegezogen werd in het verhaal en het boek maar moeilijk kon wegleggen. Ik vond het spannend tot het einde, al vond ik de ontknoping een kleine anticlimax. Mijn fantasie was namelijk zo op hol aan het slaan dat ik het zelf veel en veel ingewikkelder bedacht had... :-)

Het boek vertelt het verhaal van Sadie, die met haar dochter Betty in het huis van haar grootmoeder trekt na het overlijden van haar moeder. In dat huis is diezelfde grootmoeder, Pearl, op gruwelijke wijze vermoord. De moord werd nooit opgehelderd. Sadie raakt geïntrigeerd door het verhaal, en probeert alsnog de moord op te lossen. Dat is het heden.

Tussendoor word je als lezer meegenomen naar het verleden (de jaren 1930) aan de hand van een manuscript van Birdie, een 'vriendin' van grootmoeder Pearl. Birdie vertelt heel open over het leven van Pearl, haar man Maxwell, de kinderen Thomasina en Marguerite en de vriendenkring van het echtpaar. Je komt terecht in een wespennest van intriges, overspel, geestelijke wreedheid, menselijke waanzin, roddels en afkeuring, aanbidding en lust... Het leven van de inwoners van het vissersdorp lijkt een aaneenschakeling van ongelukken, dood en verderf. Ik vond het soms zelfs schokkend om te lezen allemaal.

Eerlijk gezegd vond ik geen enkele van de personages uit het verleden aantrekkelijk of sympathiek, en ik had bijna evenveel moeite met de personages uit het heden. Toch bleef het boek aan mij trekken en wilde ik doorlezen, ook tot 's avonds laat. Het hoeft dus niet gezegd dat ik het erg spannend vond, vooral dan de zoektocht naar de moordenaar van Pearl. De verhalen van Sadie, dochter Betty en ex Jack vond ik weer minder interessant.

Ik geef dit boek een dikke vier sterren omdat het me zo in zijn greep had. Ik heb er een beetje een dubbel gevoel bij, en het verhaal blijft nazinderen. Vandaar.

Het boek is heel goed, spannend maar luchtig en makkelijk weg te lezen. Wat ik wel jammer vond is dat hij al licht beschadigt was toen het boek binnen kwam

ik heb spijt dat ik dit boek heb gekocht, het is saai en langdradig, sommige hoofdstukken waren niet door te komen. er staat bij dat het een roman is maar dit heb ik niet zo ervaren, eerder misdaad. jammer dat ik het boek toch heb uitgelezen, zonde van mijn tijd.