Het kasteel der fluisteringen

Het kasteel der fluisteringen biedt ons volgens de achterkant een inzicht in het leven en de macht die vrouwen in de middeleeuwen hadden. Dit gebeurt vervolgens door Esclarmonde, een jonge dame van adel, te volgen die haar eigen huwelijk voorkomt door te vermelden dat ze al getrouwd is met god. Ze laat zich inbouwen in haar 'graf' en wordt daardoor een kluizenaar. Vele bedevaarden komen langs haar venster en ze is van mening dat ze voorspellende gaves bezit. Het hele erf van de fluisteringen raakt in de ban van hun Esclarmonde.

Het enige inzicht wat dit verhaal ons biedt is dat vrouwen niet echt een kans hadden tot macht, trouwen met god, zichzelf laten inbouwen en daarmee voorspellend werken. Of je moest hopen dat je man je alles naliet en omkwam (en de vrouw ook een zoon baarde anders bleef er geen erfgenaam natuurlijk). Verder heeft het verhaal weinig te bieden en wordt er weinig letterlijk omschreven, maar wordt daar later naar terug verwezen. Verrassend, dat wel, maar totaal niet zien aankomen is soms als lezer toch wat moeilijk. Daarnaast worden juist andere delen (of eigenlijk details) van het verhaal tot in de puntjes beschreven, waar dat juist geen extra inzichten biedt, maar het verhaal wordt er juist door op gehouden. Kortom: het duurt allemaal te lang en toch gebeurd er niks. Teveel lovende woorden waar te weinig, tot niets van waar wordt gemaakt...

Dit verhaal wordt verteld door Esclarmonde zelf, eeuwen nadat het zich heeft afgespeeld, tijdens een rondleiding over het landgoed van haar jeugd. De tijd waarin zij leefde, de middeleeuwen komen voor de lezer tot leven. Al blijft het soms wat oppervlakkig naar mijn idee. Om aan een huwelijk te ontsnappen, laat de 13-jarige Esclarmonde zich in een kluis naast de kapel op het landgoed van haar vader, het kasteel der fluisteringen, inmetselen. Zij bevalt daarbinnen van een zoon, over wiens afkomst zij zwijgt, waardoor men in een onbevlekte ontvangenis gelooft. Sinds haar inmetseling sterft er niemand meer op het landgoed. Pelgrims bezoeken in grote getale de kluis van deze, in hun ogen welhaast heilige, op zoek naar weldaad van allerlei aard. Esclarmonde zelf ziet in haar dromen door de ogen van haar vader alles van de kruistocht, waaraan hij deelneemt. Haar geest zit als het ware in zijn hoofd. Wanneer haar vader dreigt te sneuvelen tijdens de kruistocht doet hij een bekentenis over de afkomst van Esclarmonde's zoon. Hij was hier als enige van op de hoogte. Dan blijkt dat men een kluizenaarster, hoewel afgesloten in haar kluis, nog op wrede wijze kan straffen. Hulp om te ontsnappen aan haar lot, wordt door de bevolking uit de streek verhinderd. Men wil de beschermende kracht van haar heilige niet kwijt. Er komen in dit boeiende verhaal vele aspecten van de middeleeuwen tot leven, zoals de kruistochten, de magie, de angst voor de kracht van spoken en geesten, de wrede straffen, de fabels en de allesoverheersende macht van het geloof. De invalshoek van een reeds lang overleden kluizenaarster is origineel. Het verhaal blijft wat oppervlakkig, maar is toch erg onderhoudend en ik heb het met plezier gelezen.

Mooi boek goed geschreven!

Dit is zonder meer het saaiste en meest hoogdravende boek die ik ooit gelezen heb.
Een continue etaleren van de kennis van de schrijfster. Weinig inlevingsvermogen in de werkelijke geschiedenis van vrouwen én hun belevingswereld in de middeleeuwen.
Gewoon onleesbaar.