Het Perenlied

Als je van rariteiten houdt, dan kijk je misschien niet op van een bietenkoningin die ontstaan is uit drie bieten en een paar delen kookvocht, sperma en versjes. Al zou ik het boek niet meteen onder rariteiten scharen. Wie goed leest, voelt dat er tussen al die gekkigheid een serieuzer verhaal schuilgaat. Daar waar de personages eigenlijk het best tot leven komen.

Het perenlied is Joost Oomens debuutroman en ik moet eerlijk zeggen, dat als dit zijn debuut is, ik heel benieuwd ben wat er nog meer komt. Het verhaal laat zich ietwat lastig samenvatten, maar het heeft iets mysterieus. Het is namelijk zo geschreven (of ontstaan) dat iemand die de taal waarin het Perenlied klinkt niet beheerst, het toch volledig begrijpt. Iedereen kan het Perenlied horen, want de tekst van het Perenlied is vloeibaar, maar rinkelt toch. Door het unieke karakter blijf je als lezer geboeid, al laten de verhaallijn en de personages soms wat te wensen over.

In Het perenlied kookt de vader van de Bietenkoningin drie bieten, waarbij hij plots wordt overvallen door herinneringen aan zijn liefje Chad, die hij verloor tijdens de aanslag op de Twin Towers. Het denken resulteert in een geile bui en zo komt er een deel van zijn zaad in de pan met bieten terecht. Wanneer de ingrediënten elkaar vinden ontspruit er een bijzonder schouwspel (of vuurwerk). Als het mengsel tot rust komt, ligt er een klein paars meisje in de pan. De Bietenkoningin is geboren.

Wat volgt is een betoverend verhaal over Gabriel en de Bietenkoningin. Een bruisende roman, waar een aantal steekwoorden de boventoon van het perenlied vormen. Rode draad door het verhaal is ongeremde lust en vrolijkheid, maar ook opstandigheid en de wil om gezien te worden.

Terwijl de vader van de Bietenkoningin na verloop van tijd uit Disneyland vertrekt en op zoek gaat (of wegvlucht, het is hoe je het bekijkt) naar de WTC, om tussen de resten van het puin naar zijn geliefde Chad te zoeken, wordt de Bietenkoningin verliefd op de verlegen Gabriel, een elektricien in Disney World. Hij gelooft niet in het concept van Walt Disney. Samen met de Bietenkoning bedenken ze een actieplan tegen het concern, maar Gabriel verdwijnt net zo snel als hij in haar leven gekomen is. Onthutst vertrekt daarop ook de Bietenkoningin naar New York om haar vader te zoeken.

Je kunt lezen dat Oomens normaal bezig is met gedichten en theater, zijn taalvaardigheid en verbeelding is opvallend te noemen. Ik zou graag even in zijn hersenpan willen kijken, want het moet er werkelijk een feestje zijn. Hij weet als geen ander woorden en scènes te husselen en op andere plaatsen terug te zetten. Het verhaal zit vol rare wendingen, maar als je de personages voor je ziet is het gek genoeg ook gewoon logisch.
Beeldspraak doet de rest. Als je als lezer vaste patronen los kunt laten en je aan de hand mee laat voeren door de Bietenkoningin kijk je nergens meer van op, of misschien toch wel. Je kijkt opnieuw en vol verrukking om je heen.

Zo ook in Het perenlied, die gaat over liefde, rinkelende harten en hoop houden en waar een strippenkaart van eetpapier je droomwereld intensiveert. Het is een experimenteel avontuur dat wonderlijk goed uitpakt.

Oomen is ook dichter en muzikant en dat merk je aan zijn beeldende, ritmische schrijfstijl. Het Perenlied gaat over De Bietenkoningin, een meisje dat geboren wordt uit een pan bietensoep en haar vader die haar achterlaat in Disneyland om op zoek te gaan naar zijn verloren liefde die is omgekomen bij de aanslag op het World Trade Center. Dit fantastische verhaal gaat over schoonheid en vrolijkheid, met een hoofdrol voor de kleur paars (want: bietensoep) maar bij vlagen is het ook melancholisch.

Een zeer creatief en knap geschreven boek voor mensen met een creatieve geest.

Heerlijk boek