HHhH - Man with The iron heart (DVD) Geschiedenisdrama uit 1942

Ik ben een groot fan van oorlogsfilms, vooral Tweede Wereldoorlog. Ik vind dit stuk in de geschiedenis zeer interessant. Ook series en documentaires over WW2 boeien mij erg, heb ze bijna allemaal wel gezien.

En omdat ik zo'n fan ben van dit soort films, ben ik nog wel eens mild in mijn beoordeling en geef ik een film een hogere beoordeling dan andere. Maar bij deze kan ik het niet. Het is nog niet eens zo dat hij heel slecht is, er wordt bijvoorbeeld goed in geacteerd, maar er zijn gewoon teveel kleine dingen die hem niet goed maken.

1. Het belangrijkste punt. Engels. Als ik een film zie die gaat over mensen die echt bestaan hebben, of over iets dat waargebeurd is dan hoort zo'n film naar mijn idee altijd in de taal te zijn van die personen of gebeurtenissen. Het gaat hier over een van de top Nazi's, en die spreekt in deze film dus Engels. Himmler spreekt Engels. Dat maakt de film zo de helft minder goed. Net zoals die Amerikaanse uitvoering van de ontvoering van Heineken. Heineken was Nederlands, en dan zien we Anthony Hopkins met zijn Amerikaans Engels. Een van de beste oorlogsfilms is naar mijn mening, Der Untergang. En daar wordt gewoon Duits gesproken. Terwijl er een andere film is, The Bunker uit 1981, waarin ook weer Anthony Hopkins een Engelstalige Hitler speelt in zijn laatste dagen in zijn bunker. Niet om aan te zien, vanwege de taal. Als een film over waargebeurde mensen gaat, dan moet een film mij het gevoel geven dat ik niet naar een film maar naar de echte personen zit te kijken. Alsof ik tijdens de film helemaal vergeet dat het een film is, maar in plaats daarvan er echt bij ben. Dat kan niet als er niet de taal wordt gesproken die door die personen gesproken werd. Ander voorbeeld, Walk the Line. Geweldige film over Johnny Cash. De acteur die Cash speelt zingt de nummers ook zelf, en natuurlijk klinkt hij niet zo goed als Cash, maar doordat je dezelfde stem hoort zingen en praten heb je het idee dat hij echt Cash is. In plaats van de stem van de echte Cash eronder te zetten en hem laten playbacken, wat ze met Jonathan Rhys-Meyers hebben gedaan in die film over Elvis. Tuurlijk klinkt Elvis beter, maar als je hem hoort praten en later de echte Elvis hoort zingen, ben je meteen de illusie kwijt dat hij Elvis is.

2. Hoe het verhaal is uitgewerkt. Ik kreeg het gevoel dat ik naar twee verschillende films zat te kijken. Zeker in de bioscoop waar er nog een pauze in zat. De eerste helft van de film gaat puur over Heydrich en zijn leven en opkomst als Nazi-kopstuk. Je ziet niks anders dan dit. Dan op de helft schakelt dit ineens over en gaat de film alleen nog maar over de aanslagplegers, en de voorbereiding en nasleep. Het lijkt alsof de makers niet konden kiezen tussen het maken van een film met de focus op Heydrich's leven en dood, of een met de focus op de Operatie Anthropoid. Dat ze uiteindelijk maar gezegd hebben, we doen beide. Daardoor voelt de film niet als een verhaal, maar in plaats daarvan als twee verschillende films. Terwijl de titel van de film toch echt het idee geeft dat deze film meer over Heydrich's leven zou gaan, met de aanslag als onderdeel.

3. Laatste punt. Dit hoort eigenlijk bij punt 2. De film was totaal onnodig. Precies een jaar ervoor, in 2016, is de film Anthropoid gemaakt die focust puur op die operatie. Die film was trouwens beter dan deze, waarom deze regisseur het nodig vond om een jaar later een zelfde film te maken snap ik niet. Aangezien de film Anthropoid van een jaar eerder al focuste op die operatie, had je beter deze film kunnen focussen op het leven van Heydrich met de aanslag als onderdeel daarvan zoals ik in punt 2 aangaf. Nu heb je eigenlijk twee dezelfde films in twee jaar tijd, en deze is echt niet zo goed als Anthropoid.

De film geeft een beknopte beschrijving over Heydrich hoe hij lid werd van de NSDAP en aan zijn einde kwam.

goede weergave van een helse tijd

Beginnen met het slechte nieuws, de Duitsers die geen Duits spreken, de Tsjechen die geen Tsjechisch spreken, heel spijtig, deze film had in Duitsland gemaakt moeten worden.
Maar verder, prima film, en krijgt van mij de hoogste score, omdat hij correct is, wat vooral de levensloop van Heydrich betreft en de aanslag, klopt met de vele boeken die ik over de persoon en de aanslag op Heydrich heb gelezen.
Mooi in beeld gebracht alles, met oog voor detail.
De vertolkingen zijn prima, al had men voor Heydrich wel een scherper persoon mogen kiezen, hij was een veel slanker man dan de acteur in deze film.
Rosamund Pike zet de perfect echtgenote en nazi vrouw weer.
Misschien komt men er in Duitsland wel eens op om dit verhaal te verfilmen in het Duits, zou nog meer indruk maken vermoed ik.
Maar deze film is dus meer dan het bekijken waard !!!

geschiedkundig verhaal

Geweldige film en wijze van opzet

Interessante film over de 2e wereldoorlog

Eindelijk weer een gebasseerd op feiten wàar gebeurt

Interessante film

Goeie film