Hoe bouw je een hunebed?

Het verhaal over hoe het project Gathering Stones in 2002 tot stand is gekomen en is uitgevoerd. Je wordt meegenomen in een droom en deelgenoot gemaakt van al het wel en wee tijdens het project. Je wordt op een zeer goed leesbare manier meegenomen in het verhaal. Voor iedereen die wel eens droomt en zich afvraagt waar dit toe kan leiden.

Martijn Aslander is één van de meest nieuwsgierige mensen die ik ooit heb mogen ontmoeten. Hij heeft een indrukwekkend aantal projecten gestart die wereldvreemd of megalomaan leken, maar nog best vaak uitvoerbaar bleken.

Met dit boek brengt Martijn Aslander je terug naar het meest vroege én het meest waanzinnige plan waarbij hij gaandeweg leerde omgaan met bureaucratisch en negatief gedoe door er een creatieve draai aan te geven en zich steeds minder afhankelijk te maken van geld, papier en bureaucratie.

Het kostte me hoogstens 2,5 uur om te lezen, maar ik kreeg een prachtig mooi inkijkje in wat nodig is om een project in beweging te zetten dat op het eerste gezicht volmaakt idioot lijkt, maar ook hoe mooi het is om tegenslagen in de eerste plaats te benaderen als puzzels in plaats van gebeurtenissen die je uit het lood slaan.
Ga dit boek vooral lezen als je een ontwapenend kijkje wil nemen in de binnenkant van een 'megalomaan' project. Wie weet trekt dit je over de streep om dat ene plan zelf toch maar eens te doen....

Heerlijk boek om even tussendoor te lezen en dan een mooi plekje te geven in je hoofd. Het leest makkelijk weg en geeft een mooie inkijk in een mindset waar meer mensen weleens gebruik van zouden mogen maken. Uiteindelijk gaat het uiteraard om de weg die afgelegd wordt, de reis. Deze reis wordt op een chronologische en prettige wijze verteld. Iedere keer als je denkt.."Hoe lost hij dit nou weer op?" Dan denk je even later "Aaaah op die manier".

Echt mooi boek over doorzettingsvermogen, ondernemerschap en netwerken. Vooral dit laatste punt is erg interessant. Het opbouwen van draagvlak voor een groot project komt duidelijk in dit boek naar voren. Verder gewoon superleuk om te lezen!

Wat een geweldig boek hebben Martijn Aslander en Silvie Kamphuis geschreven! De wijze waarop Martijn Aslander omgaat met omstandigheden die de meeste mensen als ‘tegenslag’ beleven, is onvoorstelbaar. Het is alsof Martijn tegenslag niet als zodanig herkent. Er gebeuren de meest bizarre dingen tijdens de bouw van het Hunnebed. Zoals een paarhonderd kilo wegende steen die gestolen wordt. De meeste mensen zouden kwaad worden of zelfs bij de pakken neer gaan zitten. Martijn niet, hij lijkt het gebeuren niet als tegenslag te herkennen en ziet enkel de enorme kansen die dit biedt. Het boek is een opeenstapeling van op een andere manier naar omstandigheden kijken die ik enorm inspirerend vind. Het verhaal op zichzelf is uiteraard ook te bizar om waar te zijn. Wat een gigantisch project, wat een samenwerking. Het is een onmogelijk project wat wel mogelijk bleek te zijn, en dat kan nu iedereen een beetje meebeleven. Echt een aanrader voor iedereen die wat wil realiseren in zijn leven.

Ik begon dit boek te lezen en mijn verwachtingen waren niet hoog gespannen. Dit vooral omdat ik niet vreselijk veel heb met hunebedden. Hoewel het bouwen hiervan het hoofdonderwerp is, bleek ik geboeid van begin tot eind.
Ik dacht te weten wat doorzettingsvermogen is. Ik dacht te weten dat ik wel eens voor hete vuren heb gestaan. Dat ik wel eens vindingrijke verhalen had gehoord. Totdat....
Deze man laat zichzelf echt niet wegkomen met welk excuus dan ook. Telkens wanneer je denkt: Hoe gaat hij dit probleem nou weer oplossen, dan komt hij weer met een oplossing. De hoofdpersoon heeft een inspirerend mix van bravoure, jongensachtige naïviteit, buiten-de-kaders-denken en doorzettingsvermogen. Hij buigt wanneer het kan, maar houdt vast als het moet. Ook als hij hiermee een stok tussen de spaken van een bureaucratische machine gestoken blijkt te hebben.
Het verhaal is in eerste instantie heel spannend en vermakelijk om te lezen: Je zou het als vakantieboek bij het zwembad mee kunnen nemen. Toch zijn de lessen uit het boek inspirerender en genialer dan je in menig managementboek zou aantreffen.

Het boek ‘Hoe bouw je een hunebed’ is voor iedereen een aanrader. Het is een sprekend voorbeeld hoe om te gaan met tegenslag. De jaloerse vijand slaapt nooit! Het boek leest makkelijk weg. Wanneer je als ondernemende mens tegenslag hebt, dan denk je terug aan dit boek. Het geeft je de inspiratie om gebaseerd op creatief en oplossingsgericht denken toch het gewenste resultaat te behalen.

Hoe bouw je een hunebed? Geen idee eigenlijk. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een hunebed in het echt gezien. Voor mij gaat dit boek ook eigenlijk niet over hunebedden, maar over hoe je dromen bouwt en met tegenslagen omgaat. Over hoe je schijnbaar onmogelijke projecten waarmaakt. Over hoe je mensen meekrijgt en inspireert. Je krijgt inzicht in de manier waarop Martijn naar de dingen kijkt (nieuwsgierig) en hoe hij denkt (in mogelijkheden). Hij weet als geen ander grote groepen mensen bij elkaar te krijgen en ze enthousiast te maken voor een plan. In de tijd dat hij het hunebed bouwde (in 2002) had je nog geen Facebook om je daarbij te helpen. Martijn laat zien dat iets wat niet kan, toch kan. Met de juiste mensen en de juiste mindset. Biograaf en auteur Silvie Kamphuis heeft het verhaal samen met Martijn vorm gegeven en het leest als een trein. Dit boek is de basis van het easycratisch denken en een inspiratie voor iedereen die dromen heeft. Eerst dit boek lezen en
daarna gewoon je droom realiseren. Als je met de hand gigagrote stenen kunt verplaatsen, en op elkaar stapelen, dan kan alles. Toch?