Holodomor Stalin's genocide in Oekraine 1931-1933

Stel 1000 willekeurig gekozen mensen de vraag of ze weten wat Holodomor betekent, de kans is bijzonder klein dat je het juiste antwoord krijgt............De geschiedenis van de Oekraïne is deels bepaald door de rijke, vruchtbare landbouwgronden, ijzer- en staalindustrie, graan, vee, steenkool en erts. Ten koste van de Oekraïne wilde Rusland zijn territorium uitbreiden. Vele volken hebben in de geschiedenis het land bevolkt en het land is vaak veroverd en bezet door buurlanden. De bevolking heeft veel te maken gehad met meedogenloze terreur.
De Russische Revolutie in 1917 had tot gevolg dat er in de Oekraïne een burgeroorlog heeft gewoed met massaslachtingen als gevolg.
Onder bewind van Stalin werden de 'koelakken' (rijke, succesvolle en vaak ook intelligente boeren) door de propaganda bestempeld als demonische aartsvijanden, die geëlimineerd dienden te worden. Hun landbouwgronden werden afgenomen, evenals de gewassen en het vee. Alles diende te worden 'gecollectiviseerd'. Er werden massa-executies uitgevoerd op notabelen en priesters. De koelakken werden gezien als klassenvijand en in groten getale gedeporteerd naar de 'goelags' op de taiga's in Siberië; de 'dekoelakisatie'.
De inbeslagname van de oogsten in 1931 was de belangrijkste oorzaak van de Holodomor. De kunstmatig gecreëerde hongersnood die plaatsvond van 1931 tot 1933. 'Holod' betekent honger en 'domor' uitroeien; met een pijnlijke, wrede dood als gevolg. Elk moreel bewustzijn verdwijnt. Mensen begaan daden die ze onder normale omstandigheden zouden verafschuwen.
"De omvang en gruwelijkheid ervan tarten het menselijk voorstellingsvermogen.
gruwelijk vooral door de methode van uitroeien: hongersnood, georganiseerd door de eigen machthebbers. Het resultaat was het lijden en de dood van miljoenen onschuldige mensen. Het was een hongersnood die deel uitmaakte van een politiek beleid dat de triomf moest verwezenlijken van een ideologie: het marxisme oftewel de dictatuur van het proletariaat." In het boek is een hoofdstuk opgenomen met getuigenissen die ontleend zijn aan het gedachtenisboek 'Het jaar 1933: honger', dat alleen in de Oekraïense taal is verschenen.
Het bevat zéér schrijnende verhalen van mensen die honger en vernederingen, ondanks alles, hebben overleefd. De laatste getuigen zijn nu zo goed als allemaal al overleden.
Het zou als één van de meest omvangrijke genociden de geschiedenis ingaan. Hoewel het tachtig jaar heeft geduurd, voordat deze geschiedenis in de openbaarheid kwam.
"Stalin trad als grote overwinnaar met Roosevelt en Churchill uit de oorlog tegen de Duitsers. Hij werd daarom door deze twee laatstgenoemden ontzien".
Patti Gomme is een Vlaamse onderzoekster die met dit boek het zwijgen heeft willen verbreken. Ze heeft in haar onderzoek ondervonden dat er nog steeds niet veel algemeen bekend is over deze geschiedenis in de Oekraïne. Het is duidelijk dat er gedegen onderzoek is gedaan. Veel literatuur heeft ze geraadpleegd en vooral haalt ze veel aan van wat Aleksander Solzjenitsyn heeft beschreven in zijn boek 'De Goelag Archipel'
Het is een zeer indringend boek, dat veel informatie geeft over de praktijken van Stalin. Het is natuurlijk bijzonder om een boek over een gruwelijk stuk geschiedenis te beoordelen met 5 sterren. Het is hierbij dan ook niet de geschiedenis 'an sich' welke ik hierbij beoordeel, maar de onverbloemde manier die de auteur hanteert in het schrijven en de uitgebreide informatie die te lezen is. De auteur beschrijft in heldere bewoordingen de aanloop van de Holodomor, wat deze heeft betekend en waardoor het zo lang ontkend en toegedekt is gebleven.
Het boek beklijft en geeft inzicht. Een regelrechte aanrader voor de lezer die geïnteresseerd is in de Russische geschiedenis.

Geeft opnieuw een genuanceerdere kijk op monsterlijkheden die mensen kunnen begaan.
Gaat hier om een stuk geschiedenis dat maar weinigen kennen, maar dat niet mag worden vergeten.
Zou een goed leerboek zijn om holocausts te realiseren, dus als je zoiets van plan bent, moet je dit boek hebben gelezen. Sluit op afstand aan op "de Goelagh Archipel".

Uitstekend boekje over de 'vergeten' (je zou ook kunnen spreken van 'verzwegen') massamoord op Oekrainers door middel van uithongering door de communistische machthebbers in de jaren dertig. Er zijn duizenden boeken verschenen over de Holocaust, maar boeken over dit onderwerp zijn dun gezaaid en moeilijk te vinden. De schrijver legt in korte, duidelijke hoofdstukken de ontstaansgeschiedenis van het moderne Oekraine uit en toont aan hoe het land ook in de vorige eeuw al werd aangevallen vanuit alle richtingen. Stel je bij de Holodomor de Nederlandse hongerwinter van 1944 voor, maar dan 1000x erger en extremer, en met opzet veroorzaakt en in stand gehouden. Dit boek is een uitstekende inleiding voor mensen die meer willen weten over deze donkere pagina uit de geschiedenis.

'Holodomor’
Stalin’s weerzinwekkende beleid ten aanzien van zelfstandige boeren en Oekraïnse nationalisten is iets anders dan het doelbewust uitroeien van het Oekraïnse volk. Als hij dat had nagestreefd, dan was hij er niet in 1934 mee gestopt.
Door een combinatie van meedogenloos beleid en droogte kwamen 4 miljoen Oekraïners om en 2,5 miljoen inwoners van andere sovjetrepublieken.
Deze Grote Hongersnood verdient zeker een plaats in de geschiedenisboekjes. Maar niet als ‘Holodomor’, een bekende poging van Oekraïnse nationalisten om deze hongersnood voor hun doeleinden op te eisen. Liever in de vorm van de afgewogen oordelen van historici als Marc Jansen, Serhiy Plokhy en Andreas Kappeler in hun recente geschiedenissen van (de) Oekraïne.
Voor historici is dit onderwerp verre van nieuw. Op Conquest’s ‘Harvest of Sorrow’ volgde de afgelopen tien jaar een stortvloed van boeken van pleitbezorgers van de Hongersnood als volkerenmoord. Nieuw aan dit boek is alleen dat de schrijver nu van buiten de Oekraïne lijkt te komen.
De Grote Hongersnood als genocide bestempelen is een emotionele uiting van nationalistische sympathieën. De recensie in bijvoorbeeld het Vlaams-nationalistische Pallieterke bevestigt dit. Jammer, want het onderwerp heeft werkelijk recht op serieuze aandacht.