Hunkeren naar rust pelgrimeren door de regel van Benedictus

Er zijn boeken die je gelezen moet hebben, omdat ze bekend staan als goede en nuttige boeken. Deze boeken bestaan uit een kolossale hoeveelheid letters waarvan slechts een klein deel relevant lijkt. Op zich geen probleem, maar om bij te blijven lezen we heel wat af terwijl de meeste boeken het eenvoudigweg niet waard zijn om gelezen te worden.

Daarnaast zijn er boeken die je vanaf de eerste bladzijde meesleuren het verhaal in. Zulke boeken lees je niet, die laten zich lezen. Tot die laatste categorie hoort wat mij betreft het boek ‘Hunkeren naar rust’ van Rick Timmermans.

Wat me vooral aanspreekt is de eerlijkheid van Rick’s zoektocht. Zeker in het hoofdstuk over vasten is Rick niet te vroom om zijn falen breed uit te meten en de botsing met zijn ego te beschrijven. Ook dat geeft herkenning! Hoe vaak heb ik ook niet geprobeerd om kort na een kloosterbezoek als een asceet te leven middenin mijn gezin om dan te ontdekken dat dat niet te combineren is. Ik ben een getrouwde man met drie kinderen, zo simpel is het.

“Hunkeren naar rust” is goed te lezen voor mensen die weinig affiniteit hebben met het monastieke leven. Timmermans legt geduldig alle begrippen uit wat de leesbaarheid van het boek in brede kring ten goede komt.

Een aanrader!

Als de titel van dit boek je aanspreekt, vermoed ik dat de inhoud je ook zal bevallen.

In Hunkeren naar Rust neemt Rick Timmermans je mee op zijn reis. Hij gaat op zoek naar de betekenis van de Regel van Benedictus. Wat ik zelf sterk vind, is dat hij niet pretendeert een nieuwe of verbeterde interpretatie van die regel te geven. Hij legt in zijn boek uit wat de regel voor hem persoonlijk betekent. Dat maakt het een eerlijk en toegankelijk verhaal.

De kern van de regel is samen te vatten met stabilitas, obedientia en conversio morum. Het betekent in short zoveel als: verantwoordelijkheid nemen, de wil tot veranderen hebben en aandachtig luisteren & oprecht antwoorden. Typisch voor Benedictus is het motto ‘één ding tegelijk’. Dat uit zich in alles, zelf bij de simpelste steeds terugkerende bezigheden als eten.

Timmermans zoekt, vraagt en reflecteert veel in zijn boek. Hij is op zoek naar antwoorden, naar motieven, naar betekenis. Timmermans schroomt niet om zijn eigen vragen, falen of scepsis te beschrijven. Dat maakt het boek een transparant verhaal. Tegelijkertijd neemt de schrijver zijn gesprekpartners serieus. Als hij de monniken zwijgend ziet eten – om er bewust bij stil te staan – merkt hij dan ook eerlijk op: ‘Ik ben me er zelden van bewust dat die handelingen mij in leven houden’.

Samenvattend is het boek een persoonlijke zoektocht van de schrijver om de Regel van Benedictus meer te begrijpen en wellicht ook toe te passen in deze tijd.

Ik heb genoten van het boek van Rick Timmermans, waarin hij zijn persoonlijke zoektocht naar de toepasbaarheid van de Regel van Benedictus met de lezer deelt. Voor iedereen die zoekt naar eeuwenoude wijsheid in een hedendaags jasje, is dit een prachtig boek. Een aanrader.

Mooi om te lezen. zeker om het inlevingsvermogen en respect waarmee het geschreven is. Mooi is ook om te zien hoe de schrijver groeit in zijn geloof gaande weg het boek vordert.