Im The King Of The Castle

Dit is de volledige uitgave van I'm the king of the castle. Er bestaat ook een schooluitgave in simplified readers (uitgegeven door Heinemann), maar die is blijkbaar niet meer te krijgen. Toch is het de moeite om dit boek door gevorderde scholieren te laten lezen. De inhoud (twee jongens die gedwongen worden samen te leven, pestgedrag, het mekaar uitdagen :'I dare you'...is een thema dat actueel is en blijft aanspreken. Het verhaal is spannend opgebouwd, zo spannend dat het beklemmend wordt. Daardoor zullen ook jonge lezers (toch 14,15) aangemoedigd worden om verder te lezen.

Geschreven bij I'm The King Of The Castle

Dit boek moest ik lezen voor school en tsjonge, wat was het depressief. Ik wil niet veel verklappen, behalve dat er veel onnodige stukjes in zaten dat niks toevoegde aan de karakters of het verhaal. Het enigste positief punt was dat je heel erg mee kon leven met de hoofdpersoon Charles, die wordt geterroriseerd door Edmund, een duivels rotjoch. Ook kan ik niet begrijpen hoe blind en egoïstisch de volwassen karakters kunnen zijn.

De boodschap die Susan Hill wilt overbrengen, is hoe erg pesten je eigenwaarde kan aantasten en de desastreuze gevolgen daarvan. Ze heeft dat ietsje te goed overgebracht, want het lezen van het boek zelf, komt over als een marteling.

Geschreven bij Im The king Of The Castle

Huiveringwekkend! In de eerste plaats, omdat het drama dat zich in de roman ontvouwt, volkomen geloofwaardig is; en in de tweede plaats..., omdat het om kinderen gaat ("de betere volwassenen"??). Het taalgebruik is bovendien bijzonder effectief en beeldend.
De lezer doet er goed aan te letten op hoe in het bijzonder ouders en kinderen in deze roman niet (meer?) in staat zijn met elkaar te communiceren. Tenenkrommend is het soms. Het isolement waarin de (beide) hoofdpersonen verkeren, is echt de essentie. Ondanks alle "doom & gloom" is toch sprake van een roman die je veel voldoening zult schenken, óók omdat deze in zeer begrijpelijk - tegelijkertijd fraai - Engels is geschreven.

Geschreven bij I'M The King Of The Castle (Penguin Decades)

Charles Kingshaw and his mother move in to live with a rich man and his son, Edmund Hooper. Soon, the tension between Kingshaw and Hooper rises as Hooper starts to bully his stepbrother until tragedy strikes.

This could have been a poignant tale about how much bullying can hurt a person, but it didn’t deliver at all. This is because all characters are about as dimensional as a paper plate. I understand that Mrs. Kingshaw is very eager for her son to be on good terms with Edmund Hooper: she is from a lower class than Mr. Hooper. Their marriage is unusual and she wants to make a success out of it, both for herself and her son because this marriage gives them opportunities that they would otherwise never have. However, to completely ignore your son when he tells you ON MULTIPLE OCCASIONS that Kingshaw is bullying him isn’t the way. I could have lived with this, if it wasn’t for the fact that Hooper only has to point to Kingshaw and blame him for something and everybody gets their panties in a knot. Mrs. Kingshaw actively puts another boy who she has barely known for a few weeks over her own son. It’s unbelievably stupid and very frustrating.