II

Xerath, een band wat ik laatst heb ontdekt op het Internet. Is een band wat me vanaf het eerste moment bij me strot greep en niet meer los liet, alleen om even voor een seconde om even op adem te komen. Het is hard en ja extreem.

Toen ik het voor het eerst hoorde dacht ik meteen aan 2 bands die erg duidelijk naar voren komen, hiermee doel ik op: Strapping Young Lad (SYL) en Dimmu Borgir. je zou denken wat is dat voor twisted combinatie. Nou een combinatie wat heel erg goed werkt. Neem het Extreme van SYL, zang, riffs en blastbeats en het orkestrale en het bombastische van Dimmu en gooi daar een flinke scheut Progressive overheen ala Opeth en u heeft het juiste recept voor Xerath.

De heerlijke Polyritmische en syncopische riffs en drum partijen waar je stijf van achterover valt. Het produceer werk van deze plaat is enorm sterk en uiterst strak. Je merkt wel dat er veel werk aan is besteed.

Maar waarom geen 5 sterren? Nou die vraag is heel simpel. Omdat ik al vele werk van SYL en Dimmu en Opeth geluisterd heb is dit niks vernieuwends voor me. Het is meer een verademing. Hun sound is geweldig begrijp me goed maar de originaliteit is er wat dat betreft niet. Dit is een album wat niet voor iedereen is weggelegd, het is een album wat je de kans moet geven. Je moet van vage riffs houden en een strak drum werk.

Nummers die aan te raden zijn:

Unite to Defy
Machine Insurgency
The Glorious Death

Verder is het een top plaat van een band waar je nog veel van gaat horen binnen de Metal scene althans dat hoop ik.