Impromptus Opus 142 / Sonate Opus 78

Toetsenist Andreas Staier richt zich dit keer op 'improvisaties' van Franz Schubert (1797-1828), die hij in de laatste jaren voor zijn overlijden gecomponeerd heeft. Voor de uitvoering van Schuberts 'improvisaties' heeft Staier gekozen voor een fortepiano Christopher Clarke 1996 naar een kopie van Conrad Graf, Wenen 1827. Het eerste werk is de uit vier pianowerken bestaande 'Fantasie' (Sonate op. 78, D.894), die Schubert in eerste instantie als IV. Sonate fürs Klavier allein aangeduid heeft, maar op aanraden van zijn Weense uitgever Tobias Haslinger veranderd heeft. Het begrip 'sonate' zou, aldus Haslinger, ouderwets en daarmee het werk onrecht aandoen ofwel 'marketing technisch' gezegd niet goed verkopen. Op de 'Fantasie' volgden in 1827 nog vier korte pianowerken met eveneens het accent op improvisatie. Deze werken gebundeld onder de titel Impromptus, op. 142 verschenen pas elf jaar na het overlijden van Schubert in druk bij de Weense uitgever Anton Diabelli & Co.