In de ban van de wolf 1 - In de ban van de wolf

Dit boek heb ik ter recensie gekregen van de uitgeverij Clavis.
'K was zo nieuwsgierig naar het boek, dat toen ik in het ziekenhuis lag, nog onder invloed van de narcose dat ik al wou lezen. Helaas werd dat het niet, en omdat ik het aandachtig wou lezen heb ik anderhalve dag gewacht. Zodat ik met een helder hoofd het kon lezen.
Allereerst vind ik het boek prachtig vormgegeven met een een paar verborgen verwijzingen. Nope, ik ga ze niet verraden. Kijk maar gewoon goed naar het meisje en wat ze aan heeft. Ook vind ik het erg prettig dat het boek hardcover is.

Het verhaal zelf is erg origineel en het is duidelijk dat er veel werk en aandacht in zit.
De schrijfster is Vlaams, en eigenlijk had ik dat duidelijker willen merken. Hier en daar vind je een Vlaams woord. En het is te merken dat veel vernederlandst is. Sommige stukken tekst vind ik niet helemaal lekker vloeiend lopen en lijkt net de intensiteit te missen van het Vlaamse denken en bedoeling van de schrijfster. Let wel het is mijn gevoel daarbij en het doet verder helemaal niks af aan het verhaal en de verdere leesbaarheid van het boek.

Ook de dichter die in het boek wordt genoemd, bestaat echt en dat vind ik een erg leuk detail.

Wel heb ik een paar puntjes gevonden die ik niet helemaal logisch vind. Hopelijk kan ik deze aanduiden zonder te veel spoilers.
Aan het begin veranderd Esthers eetpatroon, andere dingen valt haar moeder wel op, maar dat eetpatroon en dat sommige dingen met bosjes tegelijk verdwijnen dus helemaal niet.
Ook de beschrijving van de insecten vind ik niet natuurlijk voor een veertienjarige, ze noemt woorden die de gemiddelde scholier echt niet weet.
Verder is het boek levensecht geschreven en neemt je echt mee in het verhaal. Er waren echt momenten dat ik me zo ergerde aan Hector. Snapte hij nou werkelijk niet dat ze weg moest? Het was natuurlijk perfect passend geweest als Hector begrijpend was geweest en toestemming had gegeven, maar dat zou het verhaal minder inlevend gemaakt hebben.

Wat ik verder geweldig vind zijn de scheldwoorden! Ik houd niet van schelden, maar de woorden die de auteur gebruikt zijn origineel en lang niet zo schokkend als de woorden die tegenwoordig zoveel worden gebruikt. Terwijl de woorden die ze gebruikt zeker de bedoeling duidelijk maken, maar lang niet zo schadelijk zijn. Van een persoonlijk oogpunt keur ik schelden af, maar als een schrijver dan in zijn boek scheldwoorden wil gebruiken dan vind ik dit de beste keuze.

Dit debuut vind ik zeer goed, met hier en daar verbeterpuntjes, niet enkel voor de schrijfster maar ook voor de uitgever.

In de ban van de wolf is een spannende Young Adult van Vlaamse bodem en dat merk je. Er staan heel erg leuke Vlaamse uitdrukkingen in en ik vind het geweldig dat de uitgever die erin heeft laten staan, want ook wij Vlamingen mogen best trots zijn op onze taal.

Ondanks dat het een debuut is, las dit boek heel vlot weg. Ik heb geen enkele keer moeite gehad met het volgen van de verhaallijn of het vallen over spelfouten want die staan er -voor zover ik kon vinden- niet in.
Inhoudelijk waren er wel enkele kleine foutjes te bespeuren, maar deze vallen eigenlijk niet zo op. Zeker niet als je behoort tot de leeftijdsdoelgroep van het boek.

De spanning in het boek wordt mooi opgebouwd en Christine schrijft op zo’n manier dat het makkelijk is voor de lezer om jezelf in te leven in de verschillende (hoofd)personages. Je voelt wat zij voelen en denkt mee met hen.
De gedragingen van de wolven in het boek zijn ook zeer goed uitgewerkt, mede ook dankzij Peter Lennertz, die Christine bijgestaan heeft waar nodig.
Af en toe kom je in het boek ook en gedichtje tegen. Deze gedichtjes zijn geschreven door Mark Galenkamp en passen echt enorm goed bij en in het verhaal. Ze raken je op een goede manier en geven je ook meer inzicht in de gevoelens van bepaalde personages.
Al bij al is In de ban van de wolf voor mij een dikke 4 sterren waard en ik kijk al met veel interesse uit naar het vervolg! Helaas moeten we daar nog eventjes op wachten, maar dat heb ik er wel voor over!

Allereerst de cover, die heeft echt een enorme aantrekkingskracht zo mooi qua kleur, qua uitstraling echt heel bijzonder. En dan nu het boek zelf...Ik had met een wedstrijd deel 2 "Jacht op het Anti Serum" gesigneerd gewonnen en natuurlijk gelijk deel 1 gehaald...

Maar WAUW wat een gaaf boek is deel 1 "In de ban van de Wolf"...het zuigt je gewoon in het verhaal en je vergeet alles om je heen... ik heb het in 1,5 dag uitgelezen... echt een MEESTERWERK...

Christine Charliers echt naast een mega fan word ik denk ik ook een stalker van je boeken wat kan jij ongelofelijk mooi schrijven, de omgeving, de personen, de verandering, alle emoties alles voel je en zie je voor je, haarscherp... zelfs tot in alle details... nogmaals een MEESTERWERK echt waar... zonde om iets ervan te vertellen...en dan bedoel ik ERVAAR en LEES het ... het is zo mooi...en ontroerend... diepe buiging...mijn gesigneerde boek had al een ere plaatsje maar nu helemaal...

Nu aan deel 2 "Jacht op het Anti Serum" beginnen en hopen dat deel 3 snel uitkomt....

In de spannende proloog lees je over drie angstaanjagende mannen die na een ontmoeting twee weken eerder opnieuw een bezoek aan een jongen brengen. Ze verlangen iets van hem en zullen in ruil daarvoor zijn ouders en zusje met rust laten. Tenminste, dat was de afspraak…

‘In de ban van de wolf’ is een spannend verhaal in het fantasy-genre voor Young Adults vanaf 14 jaar en ouder. Er geldt geen maximum leeftijd om van dit boek te kunnen genieten.
De woorden in het Vlaams zijn bepaald geen hindernis in het verhaal; ook als Nederlandse lezer weet je precies wat bedoeld wordt. De gebeurtenissen worden uitgebreid beschreven; je ruikt de geuren, ziet de kleuren, hoort de geluiden en proeft de smaken!

Esther wordt op school lastig gevallen door Sandra en haar aanhangers; hierdoor verliest ze zo nu en dan de controle over zichzelf en dan gaat het helemaal mis! Ook Hector, die zoveel mogelijk voor haar zorgt als menselijk mogelijk is, kan op die momenten weinig voor haar doen.

De auteur heeft een lekker vlotte schrijfstijl, waardoor ik ‘In de ban van de wolf’ in een dag helemaal uitgelezen had. Ik kon het moeilijk wegleggen; zelfs een onderbreking om te lunchen kwam me erg slecht uit.
De hoofdstukken zijn niet te lang en niet te kort, de lengte past helemaal bij het verhaal dat verteld wordt en nodigen uit om snel verder te lezen.
Ook humor en romantiek ontbreken niet in dit verhaal; hierdoor zat ik niet steeds met een frons op mijn gezicht te lezen, maar was ik meestal met een glimlach op mijn gezicht aan het genieten van het verhaal.

Zo nu en dan moest ik mezelf er even aan herinneren dat de hoofdpersoon een nog vrij jonge meid is en daarom wellicht niet alles meteen in de gaten heeft wat er met haar gebeurt. Ze is met heel andere dingen bezig en heeft weinig mensen om op terug te vallen voor hulp in haar zoektocht naar de waarheid. Zowel de karakters als de gebeurtenissen worden duidelijk beschreven!

Het verhaal is bijna realistisch. Ik heb nog niet alle boeken in de trilogie gelezen, daarom kunnen eventuele vragen later nog beantwoord worden.
Ik kijk er naar uit om het tweede deel van de trilogie te lezen. Deze heeft de titel ‘Jacht op het antiserum’!

Ik heb genoten van ‘In de ban van de wolf’.

Esther is veertien jaar en heeft een normaal leventje. Ze woont in een dorpje in de Pyreneeën, gaat naar de middelbare school, werkt in een supermarkt en verder lijkt haar leven niet spannend. Op een avond wil Esther met vriendinnen naar een feestje, maar haar moeder wil dat ze alleen thuis blijft. Op die avond komen er drie mannen haar huis binnendringen. Ze hebben een injectie bij zich die ze Esther toedienen. Ze dreigen dat Esther niks mag vertellen. Esther belooft dit en al snel merkt ze dat deze injectie een bepaalde werking op haar heeft… Haar lichaam reageert er heftig op en haar zintuigen worden hypergevoelig. Wat was dit en waarom gebeurt dit bij haar?

In 1 woord wauw, ik leende 4 dagen geleden dit boek uit de bibliotheek na het voor 1,5 maand gereserveerd te hebben gehad (dat moest wat zeggen). Mijn eerste indruk van het boek was, dat het een stevig boek was met een hele mooie cover die je blik vasthield.

Nou toen ben ik maar begonnen met lezen, het soort proloog aan het begin greep me direct vanaf bladzijde 1 en vond het jammer niet direct meer over deze Jongen te weten kwam. De schrijfstijl verraste me des te meer, ik had niet verwacht dat het verhaal zo vlot op gang zou komen en dat er zo veel actie in zou plaats vinden. Ik had voorheen ook nog geen boek gelezen van Christine Charliers en ben blij verrast, haar schrijfstijl staat me heel erg aan en ben benieuwd wat er in de toekomst nog komt.

Ik vond het leuk dat je ondanks het vlotte verloop goed mee kon groeien met Esther en wat ze aan het worden was. Als lezer had je het al snel door en haar onwetendheid zorgt ervoor dat je met haar mee gaat voelen. Ook is erg in dit verhaal geen gebrek aan liefde, het wordt mooi verwerkt in het verhaal en zorgt er hierdoor voor dat je geen klef en saai verhaal krijgt . Top gedaan.

Wat mij nog het meeste aansprak waren de gedeelten waarop het tot detail wordt besproken over haar overgevoelige zintuigen en wat er natuurlijk later in het verhaal volgt waarom haar zintuigen zo overgevoelig geworden zijn.

Intotaal zeg ik dit is een topboek en zeker waardig voor een plekje in de kast van een echte bookjunkie! (less)

Gelezen door Jeanine Feunekes-Both
Het verhaal begint met een spannend, mysterieus en pakkend proloog.
Hoofdstuk 1 zelf begint kalm, maar na een aantal pagina’s zit de vaart er goed in en dat blijft gedurende het hele boek zo. Het is een echte pageturner. Je kunt niet anders dan blijven lezen.
De gedachten en gevoelens van Esther zijn uitstekend uitgewerkt. Je leeft intens met haar mee. Vooral op moment dat ze door heeft wat er met haar aan de hand is, wat de mannen haar hebben aangedaan en hoe zij hieronder lijdt, is goed verteld. Je zou zo het boek binnen willen stappen om haar te helpen. Maar vergis je niet: Esther is een sterk meisje dat zichzelf ook goed weet te helpen.

Wat ik verder erg mooi vond: in het boek worden de gedichten gebruikt van Mark Galenkamp. De "Tussen" reeks bestaat daadwerkelijk, maar voorlopig alleen op de laptop van Mark en in Christine's boek. Het zijn 36 bundels tot nu toe. Helaas zijn deze gedichten nog niet uitgegeven.

Tijdens het lezen ben ik een aantal feiten tegengekomen die niet kloppen. Deze fouten zijn niet storend voor het verhaal zelf. Ik heb hierover contact gehad met de schrijfster en in de tweede druk wordt hiermee rekening gehouden.

Het einde van het boek heeft een mooi sluitend einde voor dit deel, maar geeft ook een opening naar een volgend deel waar ik erg naar uitkijk!

Ik geef het boek, wat een fantastisch debuut is, 4,5 ***

Zodra ik het boek binnen had kon ik maar niet stoppen met lezen ik moest en zou het einde weten dit boek is echt een aanrader kan niet wachten op meer boeken van deze schrijfster

Proloog
Het boek begint met een proloog. De proloog is gelijk spannend. Het gaat over een jongen die in een wolf verandert door middel van een serum wat hem eerder is toegediend. Het is heftig en trekt gelijk je aandacht. Toen ik de proloog had gelezen was er geen mogelijkheid meer dat ik het boek zou wegleggen.

Het verhaal
Het verhaal begint herkenbaar: een doorsnee leventje van een doorsnee meisje met de gebruikelijke troubles: niet naar een feestje mogen bijvoorbeeld. Alleen is bij Esther de reden waarom ze niet mag anders dan bij anderen. Op dat moment weet je nog niet waarom, en dat maakt nieuwsgierig!

'S avonds laat Esther min of meer per ongeluk drie mannen binnen die haar gelijk aanvallen. Ze spuiten een serum bij haar in en vertellen haar met twee weken terug te komen. Het is echt een bizarre scène en het is gelijk duidelijk dat er iets mis is. Esther is helemaal ziek van het serum. Haar zintuigen zijn extra scherp.

De twee weken verlopen voor Esther in verwarring. Waarom zijn haar zintuigen verscherpt? Wat is haar ingespoten? Na de twee weken komen de mannen terug en volgt er een heftig stuk. Ik vond het echt schitterend en heb zelfs even een traantje gelaten om een bepaalde gebeurtenis ;-). Esther ontsnapt aan de mannen en op dat moment begint er een spannend avontuur. Ook komt het verhaal samen met de verhaallijn uit de proloog en dat vind ik erg mooi gedaan.

Ik vind het boek echt ontzettend goed. Alles is compleet, perfect gewoon! Het verhaal is één groot spannend verhaal, waarin alles terugkomt wat je wilt: liefde, spanning, angst, mysterie, fantasie.. Heerlijk! Ik ben erg positief over dit boek, het was ook in één ruk uit. Ik kijk erg uit naar deel twee, want dit is een veelbelovende serie! Ik raad hem zeker aan, het is de moeite waard om te lezen.

Ik geef het boek 5/5 sterren. Het is een heerlijk boek en ik ben blij dat ik hem heb gelezen! Het boek laat je achter met een heel fijn gevoel.

In de spannende proloog lees je over drie angstaanjagende mannen die na een ontmoeting twee weken eerder opnieuw een bezoek aan een jongen brengen. Ze verlangen iets van hem en zullen in ruil daarvoor zijn ouders en zusje met rust laten. Tenminste, dat was de afspraak…

‘In de ban van de wolf’ is een spannend verhaal in het fantasy-genre voor Young Adults vanaf 14 jaar en ouder. Er geldt geen maximum leeftijd om van dit boek te kunnen genieten.
De woorden in het Vlaams zijn bepaald geen hindernis in het verhaal; ook als Nederlandse lezer weet je precies wat bedoeld wordt. De gebeurtenissen worden uitgebreid beschreven; je ruikt de geuren, ziet de kleuren, hoort de geluiden en proeft de smaken!

Esther wordt op school lastig gevallen door Sandra en haar aanhangers; hierdoor verliest ze zo nu en dan de controle over zichzelf en dan gaat het helemaal mis! Ook Hector, die zoveel mogelijk voor haar zorgt als menselijk mogelijk is, kan op die momenten weinig voor haar doen.

De auteur heeft een lekker vlotte schrijfstijl, waardoor ik ‘In de ban van de wolf’ in een dag helemaal uitgelezen had. Ik kon het moeilijk wegleggen; zelfs een onderbreking om te lunchen kwam me erg slecht uit.
De hoofdstukken zijn niet te lang en niet te kort, de lengte past helemaal bij het verhaal dat verteld wordt en nodigen uit om snel verder te lezen.
Ook humor en romantiek ontbreken niet in dit verhaal; hierdoor zat ik niet steeds met een frons op mijn gezicht te lezen, maar was ik meestal met een glimlach op mijn gezicht aan het genieten van het verhaal.

Zo nu en dan moest ik mezelf er even aan herinneren dat de hoofdpersoon een nog vrij jonge meid is en daarom wellicht niet alles meteen in de gaten heeft wat er met haar gebeurt. Ze is met heel andere dingen bezig en heeft weinig mensen om op terug te vallen voor hulp in haar zoektocht naar de waarheid. Zowel de karakters als de gebeurtenissen worden duidelijk beschreven!

Het verhaal is bijna realistisch. Ik heb nog niet alle boeken in de trilogie gelezen, daarom kunnen eventuele vragen later nog beantwoord worden.
Ik kijk er naar uit om het tweede deel van de trilogie te lezen. Deze heeft de titel ‘Jacht op het antiserum’!

Ik heb genoten van ‘In de ban van de wolf’.

Wat leest dit boek als een trein zeg, super! Op amper een paar uur heb ik het boek uitgelezen, daar had ik eigenlijk al meteen spijt van, want op het tweede deel zullen we nog even moeten wachten…
De proloog is al meteen een klap op de vuurpijl! Zò spannend, het laat je gewoon snakken naar meer. Om eerlijk te zijn had ik niet meteen door over wie het ging in de proloog, maar mijn ‘euro’ viel al snel toen ik het verhaal verder las. Wat goed gevonden om dit als beginstuk te nemen, het is echt geluk om mij als lezer nieuwsgierig te maken naar meer!

Vlaamse woorden in een boek EINDELIJK. Auteurs van Vlaamse bodem, uitgeverijen,… laten we dit méér doen. Christine heeft volgens mij erg moeten strijden om haar Vlaamse woorden erin te laten staan, bedankt daarvoor Christine! Voor mij mochten er nog meer woorden in voorkomen, ik werd helemaal blij toen ik zinnetjes voorbij zag komen zoals “Het eten is gereed”, “Hoe is het ginder?” of simpelweg “Merci”. De volgende keer méér hiervan, alsjeblieft! Vlaamse auteurs moeten niet onderdoen, onze taal is zo prachtig op haar eigen manier.

Nog pluspuntjes; het mooie ritme in het boek die samengaat met de uitgebreide schrijfstijl. Geen enkel moment in het boek is saai of langdradig maar toch zijn de momenten van Esther mooi beschreven. Er is plaats voor het bespreken van geuren, kleuren,… terwijl er een vaart achter zit.
Wat me is bijgebleven zijn de zintuigen die zich gingen aanpassen. Alles werd stap voor stap uitgelegd, hoe en waarom. Op sommige stukken merk je echt dat Christine research heeft gedaan en weet waarover ze schrijft. De stukken waar over wolven, bloedgroepen of genen gepraat wordt, worden gemakkelijk uitgelegd zodat je er zeker iets van leert.

Ik heb van dit boek genoten en ik ben er zeker van dat jullie dat ook gaan doen! Jammer dat we nog even moeten wachten op deel 2…
Als laatste wil ik Christine (auteur) en Laura van uitgeverij Clavis bedanken voor het toesturen van dit boek!