In de Mokumse jaren

Ik heb enorm kunnen genieten van deze reis door de geschiedenis.
Let wel: denk niet dat je een snelle trip maakt door het leven van Patrizia Filia; neem de tijd om alles goed tot je door te laten dringen en Google zo nu en dan om dan nog meer van deze memoir te kunnen genieten.
Ik deed dat en ben onder de indruk van hetgeen beschreven wordt in ‘In de Mokumse jaren’.

De cover sprak me al meteen aan. Een mooi stel om naar te kijken. Patrizia en Will samen tegen deze achtergrond ademen de sfeer uit van deze kunstenaars en hun leven; een sfeer die je ook in het boek zult proeven.

Ik vond het leuk om tijdens het lezen zoveel te herkennen in deze memoir.
Niet wat betreft de gebeurtenissen, maar vooral wat betreft het soms vanzelfsprekend nemen van mensen die we tegen komen tijdens ons leven, de plaatsen die we bezoeken of die we onze woonplaats mogen noemen.
Ook ik denk soms: ‘waar ken ik hem of haar eigenlijk van?’, zonder daar verder op in te gaan en dat is iets wat ik eigenlijk wel zou moeten doen.
Ook even nadenken over de plaatsen waar ik kwam; over waarom ik daar kwam en met wie. Niet er alleen maar aan denken omdat het toen mooi weer was.

De schriftelijke correspondentie, de mailwisselingen van Patrizia en de dagboeken hebben haar geholpen in haar terugkeer naar het verleden. Will was de hoofdpersoon, maar ook anderen werden niet vergeten.
‘Ik zei dat ik van hem hield en hij zei dat hij dat wist. Meer hebben we niet gezegd.’

Ik heb ‘In de Mokumse jaren’ heel graag gelezen en kan het iedereen aanraden.
Deze memoir leerde me meer over mensen, plaatsen en culturen. Het heeft mijn leven op poëtische wijze verrijkt.

In de Mokumse jaren is het gedeeltelijke levensverhaal van theatermaakster en auteur Patrizia Filia. In het begin van de tachtiger jaren studeert zij in Turijn, Italië. Daar leer Patrizia de Hollandse Will Spoor kennen. De twee worden verliefd, Patrizia besluit alles achter te laten voor de liefde en gaat met Will mee terug naar Amsterdam. Daar, in Mokum, bouwen ze samen hun leven op hoewel het wennen is voor Patrizia. Vooral de taal is een uitdaging, maar toch voelt ze zich helemaal thuis in het koude Nederlandse Amsterdam. Patrizia speelt in een aantal theaterstukken, daarnaast schrijft en regisseert zij ook diverse stukken. Samen met Will maakt ze de meest indrukwekkende reizen en leeft ze voor de kunt en de cultuur. Net voordat ze naar Japan zullen reizen, komt er een breuk in hun relatie, maar ze blijven in contact. Tijdens het schrijven van In de Mokumse jaren, haar memoir, wordt het Patrizia duidelijk hoe kleurrijk haar leven is geweest. En dat ze zonder spijt terug kijkt op de beslissingen die ze heeft genomen. Ze hebben haar in contact gebracht met bijzondere mensen, mooie kunst en haar een prachtig leven gebracht.

In de Mokumse jaren is geschreven zoals het leven van de auteur zelf; kleurrijk, vol passie en soms wat chaotisch. Dat laatste zorgt ervoor dat je tijdens het lezen van het verhaal soms even moet terug lezen, maar tegelijk geeft het ook prachtig weer hoe het leven van Patrizia toen was. Het is bijzonder om te lezen hoe haar leven verloopt, wie ze tegen komt op haar levenspad en hoe sommige mensen van invloed zijn op haar beslissingen. Het vergt nogal wat moed om als jong volwassenen alles achter te laten voor je geliefde en te verhuizen naar het koude Nederland. Om in een andere wereld terecht te komen en daar helemaal vanaf nul alles op te moeten bouwen. Verder is het prachtig om te lezen hoe Patrizia zich weet te vestigen in de theaterwereld. Dat ze naast het spelen ook theaterstukken schrijft en regisseert.

Dat In de Mokumse jaren een bijzonder boek is laat de cover al zien. Een karakteristieke foto van Patrizia en Will in hun jongere jaren, een mooi en bijzonder koppel. Het geeft direct de sfeer van het verhaal weer en nodigt uit tot lezen. Het boek is opgedeeld in het verhaal van zevenentwintig hoofdstukken. Daarnaast bevat het boek mailwisselingen waarin Patrizia herinneringen ophaalt uit het verleden. Aansluitend een hoofdstuk over het overlijden van Will en een nawoord. Als afsluiter diverse stukken en recensies uit de pers over de verschillende stukken waarin werd gespeeld en een verwijzing naar alle namen die in het boek voorkomen. Al met al prachtig boek over een sterke vrouw die het pad heeft gevolgd in haar leven en daar tevreden op terug kijkt.