Irmina

In het voorwoord lees je dat Barbara Yelin een aantal jaren geleden in de nalatenschap van haar oma een doos vond met dagboeken en brieven. Deze vondst inspireerde haar deze graphic novel te maken.
Wat haar bezig bleef houden was de vraag hoe het mogelijk was dat een vrouw zo radicaal kon veranderen. Waarom veranderde ze in een persoon die geen vragen stelde, de andere kant opkeek en één van de vele passief medeplichtige daders werd van die tijd?

Deze graphic novel gaat over de ambitieuze en eigenzinnige Duitse Irmina. Al het geld is naar haar beide broers gegaan, zodat zij konden studeren. Voor een studie voor haar was niets meer over. Daarom stopt ze met haar middelbare schoolopleiding en reist midden jaren '30 naar London voor een opleiding tot internationaal secretaresse.

Daar leert ze Howard Green kennen, een van de eerste zwarte studenten in Oxford. Ze vinden elkaar in hun streven naar vrijheid en onafhankelijkheid. Ze zijn allebei een buitenbeentje in hun omgeving omdat ze anders zijn; hij is een student uit Barbados met een andere huidskleur en zij komt uit Duitsland waar de politiek zich roert.
Hun relatie eindigt abrupt als Irmina, gedwongen door geldgebrek naar Berlijn terugkeert. Maar ze beloven elkaar te schrijven.

Tijdens het lezen proef je de koppigheid van Irmina, ze vraagt geen hulp bij haar hospita en wil niets hoeven uitleggen over de reden van het geldgebrek; de politieke situatie in Hitler-Duitsland.
De zo vrijheidslievende Irmina gaat op in het leven van alledag, terwijl ze werkt bij het Ministerie van Oorlog in de hoop overgeplaatst te worden naar het Duitse consulaat in Londen. Maar het loopt anders…

Het naziregime verstevigt haar grip op de maatschappij en een goede toekomst schijnt voor de volgers weggelegd te zijn.
Hoe maak je keuzes in zo'n situatie? Zijn het keuzes of laat je jezelf meeslepen als 'gewone' burger met de besognes van alledag?
In 'Irmina' is er geen sprake van schuld of onschuld, maar in deze graphic novel kijk en lees je over hoe een en ander tot stand kwam.
Je 'ziet' een indrukwekkende gebeurtenis plaatsvinden zonder dat er een woord aan te pas komt; zo duidelijk zijn de illustraties. Deze gebeurtenis benadrukt hoe de situatie 'onbewust' is veranderd voor Irmina en voor veel anderen. Men heeft niet bewust ergens aan meegedaan, maar ze stonden er bij en keken er naar.
De jacht naar vrijheid gaat verder voor Irmina, maar zal ze deze ooit vinden; dat is de vraag?

Irmina is het meest indrukwekkende verhaal dat ik las over dit onderwerp, waarschijnlijk omdat het zo persoonlijk is; Irmina komt als persoon heel dicht bij de lezer.
Een historisch verhaal, maar zolang er mensen zijn die zich afvragen hoe iets mogelijk is geweest, blijft het actueel. Dit verhaal kan hen hierbij helpen.
“Wir haben es nicht gewusst” – We wisten het niet; deze uitspraak is me nu een stuk duidelijker geworden.
Het nawoord van Dr. Alexander Karb gaat dieper op de situatie in zoals deze toentertijd was en is een goede aanvulling.

Het boek is vormgegeven in een graphic novel met pracht van illustraties die het verhaal vertellen, soms met woorden en heel knap zonder woorden, dit alles in niet te felle kleuren, afgewisseld met zwart-wit tekeningen.
Alles gedrukt op lekker dik papier, in een hardcover met rood leeslint.
Een prachtig boek voor onder de kerstboom; in deze tijd waarin we altijd meer aandacht hebben voor vrede op aarde en de mens van goede wil.

Geweldig boek! Ongemakkelijk soms maar het geeft een intrigerende blik in iemands leven die zich aan de andere kant van de Tweede Wereldoorlog bevond. De Duitse wel te verstaan. Het verhaal roept ongeloof in je op van "zie je dat dan niet, hoe kan je wegkijken?". Aan de andere kant in het verhaal van Irmina een ongemakkelijk begrip. Prachtig verhaal wat je niet ongeroerd laat. Daarnaast is het ook nog werkelijk fantastisch getekend!

Ik begon aan dit boek omdat ik graag strips lees, maar een Graphic Novel had ik nog nooit geprobeerd. Mijn leerkracht Nederlands heeft me dit aangeraden. Hij vond dit een goed en zeer interessant boek. Op websites vond ik niet veel beoordelingen over dit boek. Dit gaf me het gevoel dat het misschien geen goed idee was het boek te lezen. Hoe meer ik het boek las, hoe meer zin ik had om verder te lezen. Ik vond het in het algemeen heel origineel. Het verhaal was gebaseerd op foto’s en dagboeken in de nalatenschap van de auteur s’ grootmoeder die er daarna een verhaal van maakte op een creatieve manier. Het boek kon je ook zeer vlot lezen en de tekstballonnen waren op een logische volgorde gezet zodat het jou lezen kon vergemakkelijken. Barbara Yelin kan zeer goed tekenen. Dankzij haar tekenkunsten kon ik perfect de emoties van het hoofdpersonage Irmina zien en voelen. Het verhaal zelfs is origineel gevonden. Dankzij de informatie die ze vond van haar grootmoeders’ dagboeken en foto’s kreeg die een extra dimensie. Als lezer kon je de personages zoals Irmina, Howard, Gregor, Gerda enzovoort makkelijk inbeelden. Dit hielp me om het verhaal beter te volgen. Af en toe tekende de auteur een grote tekening van de stad waar Irmina was in het verhaal. In mijn ogen was het een kunstwerk. Ik keek naar alle details en dit vond ik zeer slim van haar omdat ze haar lezers wil vergenoegen. Het einde vond ik ook uitstekend omdat het geen einde had zoals alle liefdesverhalen. Hoe dan ook raad ik dit boek zeker aan.

een origineel cadeau