Kill All Normies – Online culture wars from 4chan and Tumblr to Trump and the alt–right Online Culture Wars from 4chan and Tumblr to Trump and the Alt-Right

Er wordt veel gezegd en geschreven over de alt-right, maar wat de term precies betekent wordt vaak niet duidelijk. Het lijkt een containerbegrip te zijn voor alle onconventionele vormen van rechts die zich de afgelopen jaren in de Verenigde Staten hebben gemanifesteerd.

In Kill All Normies onderscheidt Nagle drie stromingen: de alt-right, de alt-light en het rechts-populisme van een politicus als Donald Trump. De alt-right (een afkorting voor alternative right) bestaat uit blanke racisten. Vroeger moesten zij gebruik maken van nieuwsbrieven en obscure tijdschriften om hun ideeën te verspreiden, tegenwoordig doen zij dat door middel van het internet.

De alt-light (ook wel alt-lite genoemd) is een typisch internetfenomeen van vooral jonge mensen. Het is aanvankelijk ontstaan als reactie op de politieke correctheid die linkse internetgebruikers etaleren. Door de opkomst van de alt-light heeft deze houding zich echter tegen links gekeerd. Gebrek aan humor en ironie maakt links weerloos tegen de harde spot van de alt-light en heeft ervoor gezorgd dat de lust tot provoceren die vroeger met links geassocieerd werd nu bij rechts is te vinden.

Volgens Nagle is de provocatie vanaf de jaren zestig dominant geworden in kunst, vermaak en universiteit, maar ze wijst ook op vroegere voorlopers als Sade en Nietzsche. Het anti-autoritaire karakter van de tegencultuur van de jaren zestig vond uiteindelijk een praktische toepassing op het internet: niet gehinderd door poortwachters kan iedereen daar alles wereldkundig maken. Het is een wereld zonder gezag: precies wat links wilde, maar voor links werd een nachtmerrie.

Ondanks de grote afkeer van links heeft de alt-light met het traditionele rechts niet veel te maken. Van een echte ideologische kern is dus geen sprake, ook al omdat niet altijd duidelijk is of wat er (vaak anoniem) gezegd wordt werkelijk gemeend is. Als iemand van rechts de alt-light bekritiseert, wordt hij net zo hard aangevallen als een linkse criticus.

Wat aan de rechterzijde van het politieke spectrum nooit gelukt was, namelijk aansluiting vinden bij een provocatieve jongerencultuur, lukte met de opkomst van de alt-light wel. In 2008 werd nog gemeld dat Barack Obama mede door het inzetten van het internet de verkiezingen had gewonnen. Toen acht jaar later Donald Trump zich een weg baande naar het Witte Huis bleek zijn politiek incorrecte getwitter naadloos aan te sluiten bij wat de alt-light tot stand had gebracht.

Nagle spreekt de wens uit om de tegencultuur te verlaten en aan iets nieuws te beginnen. Veel hoop lijkt ze daar niet op te hebben en dat is begrijpelijk. De invloed van de alt-light op de cultuur zal vermoedelijk toenemen omdat die van de traditionele media afneemt en jonge mensen vooral via het internet politiek bewust worden. Links komt bovendien met steeds absurdere ideeën op de proppen en daar mag vooral niet om gelachen worden. Op die manier zal de alt-light altijd voor open doel blijven schieten. Wie wil weten wat de oorsprong is van de huidige gang van zaken in de sociale media mag dit boekje niet missen.

Dit boek is een geweldige samenvatting van de online cultuur oorlogen. Van 4chan en de diverse stromingen binnen het alt-right, tot tumblr en pc culture, Nagle legt prachtig vast wie ze zijn, wat ze vinden, en hoe ze met elkaar omgaan.