Koorts de memoires van Nicolaas Storm over het onderzoek naar de moord op zijn vader

Ik heb het boek vandaag binnen gekregen en ben al op 1/10 van het boek. Ik durf nu al te zeggen dat het een prachtig boek is. Het verhaal gaat over Nico Storm die zijn vader is verloren, Willem Storm, en hoe dit had kunnen gebeuren. Het verhaal leest als een dagboek waarop Nico zelf reflecteerd. De zinnetjes die je zou verwachten bij 13-jarigen zie je gelijk terug. 'Waarom huilt ze, ze wilde toch zelf dat het nummer opnieuw werd afgespeeld?' Dit is één voorbeeld.
Het verhaal zelf gaat over De Koorts. Een ziekte die 95% van de wereldbevolking heeft uitgeroeid. Willem en Nico Storm zijn twee overlevenden die samen een nieuw bestaan willen opbouwen.

Het is geen typische Deon Meyer (Bennie Griessel, Mat Joubert of Lemmer) maar het is een prachtig, ontroerend en mooi. Als je van Deon Meyer houdt, dan zou ik hem zeker lezen!

Wacht je op de nieuwe Bennie Griessel, dan is het nieuwe spannende boekenweek geschenk iets voor jou. 'De vrouw in de blauwe mantel.' Of je wacht nog even op de nieuwe thriller waar Griessel en Cupido een hoofdrol in spelen genaamd 'Prooi'.

Minpunten: Ingewikkeld verhaal, het leest als een dagboek (memoirs) dus is misschien iets anders dan je gewend bent.

Ik heb alle boeken van Deon Meyer gelezen en vind ze allemaal geweldig, met name zijn Bennie Griessel-serie. Met Koorts slaat hij een andere weg in. Dit is geen standaardthriller, maar veeleer een epische avonturenroman. Een meeslepend, huiveringwekkend en groots verhaal over een wereld waarin het grootste deel van de bevolking is uitgeroeid na een virus.
Meyer toont zich, net als altijd, een meester in het beschrijven van zijn personages. Absoluut niet weg te leggen! Wat mij betreft Meyers beste boek tot nu toe. Weergaloos.

Een andere Meyer dan we kennen als je zijn boeken vaker hebt gelezen. Dit boek zet je aan het denken over hoe mensen kunnen zijn in echt moeilijke tijden. Waar mensen toe in staat zijn als we ons bedreigd voelen.

Van de Zuid-Afrikaanse schrijver Deon Meyer heb ik inmiddels al een aantal boeken gelezen. Voornamelijk met inpecteur Bennie Griessel in de hoofdrol. Maar Meyer kan nog veel meer dan dat, zo blijkt na het lezen van het ruim 500 pagina's tellende Koorts. Hierin neemt hij je uitgebreid mee naar het post-apocalyptische Zuid-Afrika, omgeving Karoo om precies te zijn.

Op de kaft staat de tekst 'Ik wil je vertellen over de moord op mijn vader'. Ik kan hier nu dus ook rustig de spoiler weggeven dat de vader vermoord wordt. Maar hoe, wanneer en door wie, dat blijft onbekend. De vader in kwestie is Willem Storm. Nadat er een hevige virusepidemie heeft gewoed over de gehele wereld, is het aan de overlevenden om een nieuw bestaan op de bouwen. Willem neemt zijn 13-jarige zoon Nico mee naar Vanderkloof, dat vlakbij een stuwdam ligt. De ligging is strategisch, qua veiligheid en er zijn mogelijkheden om stroom op te wekken. In het van alles en iedereen verlaten Zuid-Afrika laten ze flyers achter voor andere overlevenden om zich bij hen aan te sluiten. Velen melden zich en langzamerhand ontstaat er een volledig nieuwe samenleving. Maar zoals dat gaat met mensen, gaat het absoluut niet helemaal soepeltjes. Berovingen, plunderingen en staatsgrepen liggen op de loer.

Deze nieuwe samenleving brengt veel kleurrijke personages met zich mee. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Nico als hij de veertig gepasseerd is. Hij blikt terug op zijn leven, tijdens het schrijven van zijn memoires. Daarnaast komen de belangrijkste personages zelf aan het woord, waarin ze hun kijk op de wereld delen. Dit zijn de stukken waarin je de personen goed leert kennen. Ze zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt. Het klinkt op het eerste gezicht wat saai en langdradig, maar dat is het allesbehalve. Er zit een enorme vaart in het verhaal. De snelle afwisseling zorgt voor extra spanning.

Het wegvagen van bijna de gehele wereldbevolking door een virus, waarna er nieuwe nederzettingen op poten moeten worden gezet, klinkt als iets uit een science fiction film. Maar Koorts is zo realistisch geschreven, dat het lijkt dat het ieder moment kan gebeuren. Zeker als ook de opwarming van de aarde en het uitputten van grondstoffen nog voorbij komt. Dit zijn de dingen die je na het lezen van dit boek ook aan het denken kunnen zetten.

Koorts is een meeslepende, spannende thriller met een goed verhaal. Er zitten een aantal verrassende plotwendingen in. Je weet van te voren dat Willem Storm op een bepaald punt dood gaat, maar je weet niet wanneer. Langzaam wordt er naartoe gewerkt, maar wel op een goede manier. Ondanks dat het zo'n dik boek is, had ik moeite om het weg te leggen. Het einde is iets dat je totaal niet ziet aankomen. Ik had van alles bedacht hoe het zou zijn, maar dit niet. Dit boek ga ik in mijn rijtje zetten van beste boeken die ik ooit las.

Geschreven bij Koorts

In een interview heeft de Zuid-Afrikaanse auteur Deon Meyer een keer gezegd dat hij de lezer aan het denken wil zetten door hem problemen te tonen en hem daarom dus geen antwoorden wil geven. Hij wil met zijn boeken proberen een betekenis te geven aan de wereld. Toch zegt hij zich niet te laten inspireren door ware gebeurtenissen. Wat echter wel altijd in zijn boeken voorkomt, zijn maatschappelijke thema’s die vooral in Zuid-Afrika voorkomen. In Koorts, dat in mei 2017 verscheen, is het een zoektocht om na te gaan of een multiculturele samenleving kan functioneren, maar ook kan slagen.

Na de uitbraak van een zeer besmettelijk virus waaraan het grootste deel van de mensheid gestorven is, proberen Willem Storm en zijn zoon Nico, die immuun blijken te zijn, een nieuw bestaan op te bouwen bij de stuwdam bij het plaatsje Vanderkloof. Willem roept goede mensen op om zich bij hem aan te sluiten en in korte tijd heeft zich een kleine gemeenschap gevormd dat Amanzi wordt genoemd. Ze worden aangevallen, maar mede door dapper optreden van Nico slaan ze zich er doorheen. Er is echter meer aan de hand, want ook binnen de gemeenschap groeit de onvrede. En wordt er een opzienbarende moord gepleegd.

Het begin van Koorts is ongebruikelijk. Want al in de eerste zin wordt aangekondigd dat de vader van Nico, de schrijver van de memoires, het verhaal is namelijk een terugblik, is vermoord. Dit, maar vooral ook het vervolg zijn interessant en zonder meer intrigerend. Het maakt de lezer nieuwsgierig en dat zorgt voor een spanningselement. Toch, en dat gevoel krijg je gedurende de plot steeds meer, is het boek geen echte thriller. Wat het wel is, is lastig te bepalen. Er zijn hoe dan ook voldoende passages die meer dan voldoende spanning hebben, maar daarnaast heeft het verhaal ook genoeg kenmerken die de indruk wekken dat het boek een roman is, of een avonturenboek. Eigenlijk kan wel gezegd worden dat het uit diverse genres bestaat.

In tegenstelling tot veel andere thrillers van de auteur is het tempo van dit verhaal niet razendsnel. In een bedaarde, maar zeker acceptabele snelheid schrijdt het voort zonder dat de aandacht van de lezer verslapt. Dat komt omdat er altijd wel wat gebeurt. Maar ook omdat Meyer ervoor gekozen heeft om de memoires van Nico af te wisselen met interviewfragmenten van een aantal bewoners van Amanzi. Hierdoor krijgt de lezer een situatie vanuit een ander perspectief te zien en is het in sommige gevallen tevens een aanvulling op de visie van Nico. Door deze goede keuze van de auteur krijgt de lezer een zo volledig mogelijk beeld van de gebeurtenissen.

Meyer laat in het ongewisse in welk jaar het verhaal zich afspeelt. Hoewel het verhaal zich in theorie in het verleden zou kunnen afspelen, is dit niet aannemelijk. Het heeft er meer van weg dat het gebeurtenissen in de toekomst zijn. Omdat het verhaal vooral gaat over de tijd na De Koorts, kan de lezer geen vergelijking maken met hoe deze fictieve wereld er voor die Apocalyps uitgezien heeft. Het is echter niet zo moeilijk om een vergelijking met onze huidige tijd te maken. Vooral omdat de auteur een aantal maatschappelijke problemen aan de kaak stelt waar de wereld momenteel mee te maken heeft, denk hierbij bijvoorbeeld aan de overdaad aan plastic afval. Tijdens én vooral ná het lezen, kun je jezelf de vraag stellen of het post-Koortstijdperk zoveel anders is geworden dan daarvoor. Het antwoord lijkt nee te zijn, want de problemen in Amanzi zijn identiek aan die in de huidige wereld. Dus heeft de pandemie blijkbaar niet veel zin gehad.

Ondanks dat Koorts niet in een speciaal hokje is te plaatsen, heeft Meyer een bijzonder boeiend verhaal geschreven. Een verhaal dat een even verrassende als schokkende ontknoping kent. De auteur toont met dit boek tevens aan dat hij erg veelzijdig een zeer kundig verhalenverteller is.

Ik heb de afgelopen jaren alles van Deon Meijer gelezen. Met Koorts zet hij een schitterende kroon op zijn werk. Weergaloos mooi, het boek is confronterend, doorleefd en mateloos boeiend. Heb het in één ruk uitgelezen, ben 2 dagen absoluut niet sociaal geweest. Maar het was het meer dan waard!

Geschreven bij Koorts

Koorts is een heel actueel boek dat je aan het denken zet in meerdere opzichten!

Geschreven bij Koorts

Na de Benny Grisel politie verhalen van Deon Meyer eens een heel ander verhaal van deze schrijver.
Een meeslepend boek, spannend en met veel diepgang.
Ook voor de mensen die in Zuid Afrika zijn geweest en daar hebben rondgereisd een mooie beschrijving om bij terug te mijmeren.
Het speelt zich in de (Nabije?) toekomst af, maar geeft je het gevoel dat dit nu zou kunnen gebeuren.
een echte aanrader dus!

Een heel ander boek dan we gewend zijn van Deon Meyer, maar zeker niet minder. Mooi opgebouwd verhaal met een zeer verrassend plot. Hoewel fictief zet dit boek je wel aan het denken....sterk gedaan!

Geschreven bij Koorts

Koorts, dat is Deon Meyer op zijn allerbest, wat een fantastische verteller is hij in dit boek. Het is smullen van de manier waarop hij schrijft. Combineer dat met een verhaallijn die staat als een huis en je hebt een knaller van formaat. Een standaard thriller is Koorts in geen geval, het is een dystopisch verhaal, en wat voor een! Afgezien van de laatste honderd bladzijden niet eens erg spannend, maar het pakt je beet en laat je niet meer los. Personages die heel erg tot de verbeelding spreken, een bijzonder goed doordachte plot en een verrassing van jewelste op het eind van het boek. Koorts lezen op dit moment, waar het klimaat dankzij de klimaatspijbelaars een bijzonder hot item is, is haast te mooi om waar te zijn, zoveel parallellen met de ‘echte’ wereld zijn er. Bijzonder rake uitspraken in dit boek, zo wordt bijvoorbeeld de ‘oneindige domheid van de mens' genoemd, iets om over na te denken... Wow, dit is een boek dat me lang zal bijblijven, petje af voor Deon Meyer.