Liggen blijven! Achter de schermen bij de mariniers van De Punt en de terreuracties van 1973-1978

Heel vlot geschreven, spannend en toegankelijk boek over De Punt en meer; mariniers aan het woord die nooit eerder hun verhaal vertelden. Indrukwekkend boek, enorme aanrader, ideaal cadeau!

Een indringende, gedetailleerde en zorgvuldig afgewogen kroniek van de eerste jaren van de geschiedenis van de terreurbestrijding in Nederland. Daarin staan de treinkapingen bij Wijster en De Punt en de gewapende bezetting van het Provinciehuis in Assen centraal. Onontbeerlijk voor iedereen die wil weten wat daar indertijd is voorgevallen, hoe en waarom er militair is opgetreden en hoe dit optreden met de kennis van nu moet worden beoordeeld. Het boek laat ook goed zien waarom de eenheid van de huidige Dienst Speciale Operaties die bij zware terreuraanslagen en dus in het hoogste geweldspectrum wordt ingezet, de Unit Interventie Mariniers is.

Het boek is vlot geschreven en geeft een redelijk inzicht in wat er voorafging aan en gebeurde tijdens de acties van de Molukkers in de jaren zeventig. Het probeert in ieder geval steeds de mariniers zelf aan het woord te laten en dat geeft een extra dimensie aan het geschrevene.
Het vervelende is echter dat mensen met meer achtergrondkennis enkele vervelende detailfouten zie en ook discrepanties met andere bronnen. Bij de school in Bovensmilde heeft de auteur het steeds over YPR’s terwijl even zoeken op Google originele filmbeelden van de actie laten zie waarop duidelijk te zien is dat het hier om M113 pantservoertuigen gaat. Ik verwacht niet dat een defensiecorrespondent van een krant een foutloos examen voertuigherkenning kan afleggen maar ik verwacht wel grondig bronnenonderzoek. Ook noemt hij regelmatig het gebruik van aanvalshandgranaten als zouden die geen scherfwerking hebben. Dit is echter onjuist als het hier daadwerkelijk aanvalshandgranaten betreft en niet ‘flash-bangs’ wat goed mogelijk is gezien de beperkte middelen en de tijdsperiode waarin het zich afspeelt. Een aanvalshandgranaat heeft een geringe scherfwerking gezien het feit dat ook deze ontploft en delen van bijvoorbeeld het ontstekingsmechanisme wegslingert. De vraag rijst dan snel wat is er nog meer allemaal fout waar het minder eenvoudig is om de waarheid te achterhalen. Verder blijkt uit andere boeken dat de F-104 Starfighters niet 4 keer zoals hier genoemd maar 2 keer overkwamen. Welke bron is nu juist.
Overigens geloof ik niet in de theorie van “shoot-to-kill’ zoals recente weer aangevoerd door complot-theoristen. Het vervelende alleen is dat genoemde detailfouten weer door personen kunnen worden aangegrepen om het volledige verhaal te ontkrachten en dat is jammer.
Het is ook schokkend om te zien dat de B.V. Nederland in de jaren 70 wel de noodzaak ziet van een anti-terreur eenheid maar dat het allemaal niets mag kosten en dat de aangewezen marinierseenheid het zelf maar moet uitzoeken en dat ze vrij snel een redelijk professioneel niveau weten te bereik ondanks alle tegenwerking maar dat de daarboven geen enkel besef bestaat wat de inzet van een dergelijk eenheid eigenlijk inhoud.

goed om te lezen hoe het werkelijk is gegaan van mensen die het zelf hebben meegemaakt

Ik twijfel over of het boek 100 procent waarheidsgetrouw is al lijkt dat in eerste instantie wel

Alleen maar positief: goede kwaliteit, voordelige koop en duurzaam.

Ik heb in die tijd gediend bij het Korps Mariniers (1974-1980), dus ik kan wel zeggen dat dit boek de waarheid verteld en goed om te lezen is.

Een boek dat vrij nauwkeurig weergeeft hoe het er toen aan toe is gegaan. Het leest als een soort van documentaire en is zeer lezenswaardig geschreven.

Wanneer je geïnteresseerd bent zou je deze moeten lezen

Heb het cadeau gegeven. Wat ik las over het boek raakte me. Ik wilde er meer over weten. Ik leen het dus nog wel!