Maanman roman

In Maanman neemt de kleine Margot ons mee in haar wereld, met een vader die anders is dan anderen. Een kunstenaar die geestelijk de weg kwijtraakt - maar wat weet een kind van de weg kwijtraken? Elke weg is immers mogelijk, dat de meeste mensen blijkbaar andere paden volgen, gebaande wegen veelal, maakt de weg die haar vader volgt alleen maar des te interessanter. En hij neemt haar ook een heel eind mee, tot in zijn atelier waar ze zelfs mee mag schilderen aan een van zijn grote doeken. Langzaam maar zeker zakt de vader echter verder in zijn waanzin, tot hij op een dag daar helemaal in verdwijnt. Letterlijk en figuurlijk. Het slot van het boek is buitengewoon aangrijpend.

Maanman
De titel Maanman maakte me nieuwsgierig evenals de korte beschrijving vandaar dat ik dit boek heel graag wilde lezen en het heeft me niet teleurgesteld. Het is een echte aanrader en ik geef dit boek dan ook 4 tot 5 *****
Maanman is een ontroerende roman over een jong meisje dat met de psychotische ontwikkeling van haar vader te maken krijgt. De context van de vijftiger jaren wordt haarscherp neergezet en versterkt op overtuigende wijze de beklemmende sfeer van die tijd.
De hoofpersoon is Margot van 10 jaar en de dochter van August. Het verhaal wordt verteld vanuit de visie en beleving van Margot. Dit maakt meteen dat het boek gemakkelijk te lezen is. Het heeft bovendien een prettige schrijfstijl.

In het begin van het boek lijkt het alsof Margot de leukste en liefste vader heeft die je je maar kunt bedenken. Hij is kunstschilder dus in feite al anders dan de vaders van haar vriendinnetjes. Echter al snel wordt duidelijk dat hij ook vreselijk kan schreeuwen en anders doet dan anderen. Hij is dan niet voor rede vatbaar en doet de raarste dingen die Margot absoluut niet begrijpt. Het brengt haar in verwarring en ook is ze vaak gefrustreerd hierdoor. Op het laatst wordt ze zelfs bang voor hem en ze schaamt zich voor haar vader. Hij trekt zich terug op zijn kamer en leeft in zijn eigen wereldje.

De liefde van Margot voor haar vader wordt stelselmatig zwaar op de proef gesteld. Niemand, ook haar moeder niet vertelt Margot wat er met haar vader aan de hand is. Typisch jaren 50. Toen werd de vuile was niet buiten gehangen en bleef alles binnen de 4 muren van de kamer en er werd niet over gepraat. Nu is dit gelukkig heel anders.

Na het lezen van het boek heb ik me afgevraagd: Zou het leven van Margot anders zijn verlopen als dit verhaal nu had gespeeld ?

Maanman is een psychologische roman die je naar de keel grijpt zeker op de momenten dat het psychotisch gedrag van Margot’s vader wordt uitgediept en je de worsteling van Margot voelt en meebeleeft.

De 10-jarige Margot is dol op haar vader, die als kunstschilder een niet alledaags beroep heeft. Ook zijn gedrag is anders en niet altijd te begrijpen voor Margot. De ene keer is hij de allerliefste en meest grappige vader die je maar kunt bedenken en de andere keer is hij eigenaardig, schreeuwt hij en is hij niet voor rede vatbaar. Hij trekt zich terug op zijn kamer en leeft helemaal in zijn eigen wereld. Margot vindt dit allemaal moeilijk en begrijpt het ook allemaal niet zo...

Toen ik de titel zag vroeg ik me meteen af waar ‘Maanman’ op zou slaan en wat voor rol die zou spelen. Dit wordt allemaal duidelijk tijdens het lezen. Het verhaal wordt verteld en gezien uit de beleving van de 10-jarige Margot. De schrijfstijl is makkelijk en vlot leesbaar. Je verwacht dat het hierdoor wat kinderachtig overkomt maar dat is het is juist niet. Je kan je makkelijk verplaatsen in het doen en laten van Margot, voelt enorm mee met haar en wat ze allemaal moet doorstaan. De jaren vijftig laten zien dat je familieproblemen binnenshuis hield en dat de kinderen niet werden betrokken bij situaties die zich voordeden. Tijdens het lezen van dit boek vroeg ik me vaak af wat voor invloed dat op Margot gehad zou hebben als ze ouder was.

‘Maanman’ is een roman met een hoog psychologisch gehalte, die je laat nadenken over situaties die in de jaren vijftig speelden en hoe je daar in deze tijd mee om zou gaan.