Maannachten Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. het leven van Joséphine met kunstschilder J.B. Jongkind

De titel van van deze historische roman ‘Maannachten', geschreven door Marja Visscher verwijst naar een aantal schilderijen van J.B. Jongkind met deze titel. Het verhaal begint in de zomer van 1860 als de 41-jarige Josephine Fesser het schilderij ‘Maannacht’ van Jongkind wil kopen en in de galerie in Parijs kennismaakt met de even oude kunstschilder. Hij is net teruggehaald naar Parijs door zijn kunstenaarsvrienden na een tijdelijk, noodgedwongen verblijf in Nederland. Josephine is onder de indruk van Jongkind en neemt hem al snel onder haar hoede. Jongkind, die aan lager wal is geraakt, voelt zich geborgen bij haar en trekt bij haar in. Terwijl zij hoopt op een meeslepende liefde, is ze voor hem meer een moederfiguur. Ze redt hem meerdere keren uit vervelende situaties en stimuleert hem om zich op zijn schilderkunst te concentreren. Ze ondernemen samen reizen naar plekken waar Jongkind graag schildert. Josephine, die voordat ze Jongkind ontmoette, getrouwd is en een zoon heeft, woont gescheiden van haar man en kind. Samen met Jongkind zoeken ze hen geregeld op, waarbij er een vriendschap tussen beide mannen ontstaat. Ook raakt Jongkind erg gesteld op zoon Jules. Jaren later gaan Josephine en Jongkind bij Jules en zijn gezin in huis wonen. Jongkind en Josephine sterven 9 maanden na elkaar in 1891 en liggen naast elkaar begraven.

‘Maannachten’ is een verhaal over een getroebleerd kunstschilder die aan de wieg van het Impressionisme heeft gestaan en de sterke vrouw die zijn rots in de branding was. Het verhaal neemt je mee naar het Parijs van halverwege de 19e eeuw, maar ook naar andere delen van Frankrijk, zoals Normandië, waar Jongkind graag kwam om er te schilderen. Het geeft een goed beeld van de normen en waarden in die tijd.

Het boek is beschrijft op een liefdevolle manier het niet al te gemakkelijke leven van J.B. Jongkind en Josephine Fesser. Het leest vlot en bezorgt je een paar heerlijke uren leesplezier!

Geschreven bij Maannachten

Maannachten is een historische roman geschreven door Marja Visscher. Het boek gaat over de bekende Nederlandse schilder Johan Barthold Jongkind en zijn vriendin Joséphine Fesser. Joséphine is een vrouw van Nederlandse afkomst en woont gescheiden van haar ex-man Alexandre en haar zoon Jules. Zij geeft tekenles op een meisjesschool in Parijs. Het verhaal begint in 1860 als Jongkind en Joséphine elkaar ontmoeten bij kunsthandelaar Martin. Zij koopt een schilderij genaamd Maannachten van Jongkind en raakt met hem in gesprek. Dit leidt ertoe dat hij haar grote liefde wordt en zij zijn beschermvrouwe.

Het boek volgt het leven van Jongkind en Joséphine tot aan hun dood in 1891. Hun leven in Parijs, hun reizen naar Nevers, Normandie en Nederland worden beschreven en hun laatste jaren in het familiehuis zuidelijker in Frankrijk. Jongkind was een labiele man, eigenlijk een groot kind, die door Joséphine werd bemoederd en van de alcohol afgehouden. Ook zorgde zij voor zijn zakelijke belangen. Hij was erg op haar gesteld en had haar nodig. Tevens is er een driehoeksverhouding met ex-man Alexandre.

Het boek is vlot en empatisch geschreven en biedt een interessant inkijkje in de kunstenaarswereld in Parijs aan het eind van de 19e eeuw. Jongkind ging om met bekende schilders zoals Monet en de schrijver Zola. De auteur heeft veel onderzoek gedaan en zich goed verdiept in de tijdgeest. Het boek is een leuke voorbereiding op een bezoek aan de tentoonstelling over Jongkind in het Dordrechts Museum, die zeer de moeite waard is.

Ik heb bijna alle boeken van Marja Visscher gelezen, met veel plezier. Ze is mijn favoriete auteur. Helaas viel dit boek mij heel erg tegen. Moeilijk door heen te komen, langdradig. Jammer.

Geschreven bij Maannachten

Een heel mooi en meeslepend geschreven boek.Zo geschreven alsof het lijkt of je er zelf bij bent.

Geschreven bij Maannachten

Marja Visscher schrijft hier een geromantiseerde biografie van Joséphine Fesser als muze, maecenas en moederlijke geliefde van de schilder Johan Jongkind. Dat is de notendop van de historische roman Maannachten. Jongkind was als geen ander in staat om in zijn schilderijen het maanlicht te vangen. De maan staat symbool voor de moedergodin en de vrouwelijke kracht. Joséphine beschermde en koesterde Jongkind met haar liefdevolle, moederlijke zorg. De maan, als onbewuste, weerspiegelt het zonlicht, het bewustzijn. Zoals Joséphine het werk van Jongkind voor het voetlicht van het grote publiek bracht. De maan, als symbool, weerspiegelt de stemmingswisselingen van Jongkind als afnemende en wassende maan. Joséphine behoedde Jongkind in zijn duistere perioden, hun afnemende maan, voor de buitenwereld en stimuleerde plus vertroetelde hem in zijn productieve periode. Hun wassende maan.
Al met al een prachtige en adembenemende liefdesgeschiedenis op de wijze waarop Marja Visscher deze beschreven heeft aan de hand van haar feitenonderzoek. Ik houd van verhalen waarin het vrouwelijke aspect bekrachtigd wordt. Om me heen zie ik dat vrouwen niet meer weten waar hun kwaliteiten liggen. Ook zelf vind ik het moeilijk mijn kwaliteiten te vinden, hoogstwaarschijnlijk omdat de stille kracht van de ‘maan’ niet echt gerespecteerd, erkend of gezien wordt. Vrouwelijke rolmodellen liggen bloot in het onaanschouwelijke. Juist daar in het verborgene ligt onze kracht als vrouw en verdient het zonlicht of de schijnwerpers op het podium met veel applaus. Dankzij vrouwen als Joséphine ervaren we de schoonheid van het heilig huwelijk tussen zon en maan, tussen de dans van man en vrouw, het rollenspel van yin en jang, het spel van licht en schaduw en eenmaal per maand een volle maannacht. En dankzij Marja Visscher’s schrijfkunst schilderachtige Maannachten.

Geschreven bij Maannachten

Het verhaal is goed geplaatst in de tijd en heeft verschillende historische details die het interessant maken. Ik vond het alleen niet zo goed geschreven. De tekst is wat houterig, zakelijk en daardoor soms wat saai. Met name de dialogen vind ik niet zo natuurlijk lopen. Verder wel een aardig verhaal, al lijkt de hoofdpersoon wel erg naïef.