Mangelvrouw

Ik vond het een origineel verhaal. Je wordt het boek ingezogen en zit dan continu te bedenken wie nu wat gedaan heeft. Zoals het hoort bij een goed geschreven 'whodunit'. Je voelt dat het niet klopt en het blijft spannend tot het einde. Aanrader!

Inhoudelijk is er al veel over dit boek geschreven, dus volsta ik met het delen van mijn eigen ervaring. Het boek leest lekker vlot weg. Ondanks toch wel de nodige herhalingen verveelt het niet, wat best knap gedaan is. Ik vond het verhaal enorm voorspelbaar. Op de achterkant wordt ook al veel te veel prijs gegeven en ik hoopte op een verrassing, die niet kwam. Het boek gaat eigenlijk steeds over de relatie tussen Bette en Monica en pas de laatste 50 bladzijden zijn echt spannend. Al met al toch wel wat teleurstellend.

Langdradig, veel herhalingen
Gebeurd niet zo veel.
Einde wel leuk.

Mangelvrouw begint goed met veel informatie, maar daarna valt de boel stil. En duurt het lang, erg lang, voor er iets gebeurt. Bette twijfelt over veel en denkt over nog meer na. Jammer, maar ik kan het niet aanbevelen.

Op het moment dat Bette en Lucas elkaar leerden kennen was Bette in een opstandige ontdekkende fase van haar leven en het uitbundig aan het verkennen. Ook op de minder geijkte manier. Lucas zag toch haar potenties en wist haar voor zich te winnen. Hij vormde haar al snel om tot een pronkstuk waarmee hij zich als zakenman goed kon profileren. Bette ging daarmee lange tijd tegen haar natuur in maar hè, geld en status maken veel goed. Zijn zekerheden en vertrouwen waren haar houvast. Haar eenzaamheid in de statige villa ontvlucht ze door te winkelen, sporten en de nodige spa’s te bezoeken want Lucas eist dat ze er altijd representatief uitziet. Bette cijfert zichzelf voor hem weg.

Wanneer Lucas door een ongeval in het ziekenhuis komt te liggen proeft Bette sinds jaren weer wat vrijheid. Iets dat haar wel bevalt en wat ze ook duidelijk heeft gemist. In het ziekenhuis maakt ze kennis met de hoofdverpleegkundige van Lucas, Monica. Bette herkent haar niet maar Monica haar des te meer. Ze schijnen samen op school te hebben gezeten waar Monica niet zulke goede herinneringen aan heeft. Bette is zich echter van geen kwaad bewust en na een goed gesprek begraven ze het verleden en bekommeren zich verder om het welzijn van Lucas. Laatstgenoemde en Monica kunnen het goed met elkaar vinden en wanneer er sprake is van revalidatie en naar huis mogen is het idee dan ook snel geopperd: Monica wordt voorlopig de privéverpleegkundige van Lucas. Bette vindt het allemaal prima want Lucas is alles behalve een gemakkelijke patiënt en zo hoeft zij niet voor hem te zorgen, iets wat alleen maar voor irritatie en ruzie zorgt. Dit is een perfecte oplossing zo. Alle drie wennen al snel aan de nieuwe situatie maar er ontstaan gaandeweg heel subtiel onderlinge veranderingen die op termijn niet geheel zonder risico’s zijn als er niet wordt ingegrepen. Voor zowel Lucas, Bette als Monica niet. Een fascinerende ontwikkeling volgt.

Conclusie/beoordeling
Mangelvrouw begint met een krachtige proloog die ook de epiloog zou kunnen zijn, het kan voor allebei de mogelijkheden worden toegepast. Er wordt best wat aan informatie gegeven die later in het verhaal op zijn plek valt. Ondanks de vlotte start en het gevoel dat er veel staat te gebeuren duurt het lange tijd eer er écht iets gebeurt. Het verhaal kabbelt wat voort en er is geregeld wat aan herhaling te lezen. Vooral de twijfels van Bette en haar overdenkingen blijven terugkomen. Op zich wel begrijpelijk maar het vernieuwt zich niet, het herhaalt zich en dat is jammer.

Gezien het verleden van Bette doet het verhaal zo nu en dan een beetje denken aan dat van ‘Pretty woman’ en dat geeft een stukje herkenning op een positieve manier. Maar ook ‘Misery’ komt om de hoek kijken. Meer vertellen zou jammer zijn. De mix is in ieder geval interessant maar door de herkenning niet 100% origineel. Er is vaker een boek geschreven met deze ingrediënten. Een mooi jonge vrouw, met een verleden, komt een rijke zakenman tegen en voor beiden heeft dat zo zijn voordelen als ze samen verdergaan. Van de Coolwijk onderscheidt zich wel door er spanning in te bouwen. Die komt op het moment dat je het niet meer verwacht en had dus wel eerder gemogen, het verhaal leent zich daar ook voor. Vervolgens ontwikkelt het verhaal zich wat sneller en zijn er zelfs wat grappige momenten, vooral omdat die ontstaan uit de ergernis t.a.v. Lucas. Verdere invulling van het verhaal is dus niet geheel origineel maar wel voldoende is uiteengezet. Je mist de psychologische verdieping waar juist deze verhaallijn zich uitstekend voor leent. Het verhaal is dan ook niet bloedstollend spannend maar leest lekker weg. De schrijfstijl is sowieso erg prettig en vlot, Van de Coolwijk hanteert een gemakkelijke pen en dat is een welgemeend compliment.

Ergens bekruipt het gevoel dat Van de Coolwijk nog maar net is begonnen. Je proeft dat er meer in zit, alleen is dat niet in dit verhaal volledig tot ontplooiing gekomen. ‘Mangelvrouw’ is een knap thrillerdebuut!

Geschreven bij Mangelvrouw

Dit boek wordt een thriller genoemd maar de spanning ontbreekt.

Ik ben een liefhebber van thrillers. Dit boek is echt in alle opzichten ijzersterk. Boeiend geschreven, als je eenmaal bent begonnen met lezen is het boek moeilijk weg te leggen. Het einde (in tegenstelling tot veel andere thrillers) is onvoorspelbaar. Complimenten voor Marion. Ik zie uit naar haar tweede thriller!

Lekker leesbaar boek. Leuk dat er stukjes beschreven worden in Amsterdam zodat het ook nog zo vertrouwd voelt. Je voelt dat er iets niet klopt, ik had aan het eind wel een idee waar het verhaal heen zou leiden, maar het was toch erg verrassend.

Begint rustig en is prettig leesbaar. Toch weet de schrijfster me mee te nemen in een romance die ik niet voor ogen zou hebben. Met een bijzonder eind die je denkt te voorspellen maar blijkt toch zeer verrassend.

De verklaring van de titel Mangelvrouw zou kunnen slaan op het feit dat deze hoofdpersoon iets tekort komt, dat haar iets ontbreekt, maar het zou ook kunnen betekenen dat de hoofdpersoon uitgewrongen, gemangeld wordt. Ik ga voor de eerste verklaring.

De spannende proloog zorgde er voor dat ik meteen benieuwd was naar de rest van het verhaal. Later zie je dat deze proloog een gebeurtenis beschrijft die midden in het verhaal past.

Bette neemt je mee in haar leven met Lucas waar later ook Monica een belangrijke plaats inneemt. Haar leven en daarmee ook het verhaal kabbelt rustig verder, maar dat wil niet zeggen dat er geen spanning voelbaar is.
Er gebeurt van alles maar steeds op een rustige manier en je denkt te weten wat er zal gebeuren, maar niets is minder waar.

De spanning die je tijdens het lezen ervaart is te danken aan de manier waarop Van de Coolwijk de gevoelens van Bette heeft neergezet; eerlijk, menselijk en erg vrouwelijk. En bovenal een persoon die zich er van bewust is dat ze niet alles weet en zeker niet alles in eigen hand heeft.

Vooral die onzekerheid is goed neergezet en door de vlotte schrijfstijl blijf je heerlijk doorlezen. Het is geen snelle thriller, maar een angstaanjagende roman met een pracht van spanningsboog. Een thriller waar naar mijn mening nog wat meer ingezeten zou hebben door minder herhalingen te gebruiken en bij het einde van het verhaal voor meer verdieping te zorgen van de gebeurtenissen die op dat punt wel snel de revue passeren.

Het was al duidelijk dat Marion van de Coolwijk een verhaal prachtig kan verwoorden want dat heeft ze met haar andere boeken al bewezen, maar met Mangelvrouw bewijst ze ook dat ze de eerste, maar stevige stappen in thrillerland heeft gezet. Dat belooft nog zeker wat voor de toekomst. Ik kijk uit naar een volgende thriller van haar hand en waardeer Mangelvrouw met vier sterren.