Moordschoenen

Om de behandeling van haar zieke zoontje Michael te kunnen betalen houdt Cindy er een dubbelleven op na. Ze gaat aan de slag als gezelschapsdame voor hooggeplaatste mannen. Wanneer Jeremia R. Rutherford, haar eerste klant, vermoord wordt, is ze daar getuige van. Tijdens de moord verschuilt ze zich onder het bed en ziet hierdoor alleen de opvallende schoenen van de dader. Eenmaal thuis biecht haar geliefde George op dat hij Rutherford geld afhandig gemaakt heeft. Ze ontdekt dat George dezelfde opvallende schoenen als de moordenaar heeft, dus ze kan maar één conclusie trekken. Wanneer George vervolgens opgepakt wordt, bevestigt dit haar vermoedens. Ze neemt haar werkgever Ricardo Todaro in vertrouwen. Hij helpt haar aanvankelijk, maar is hij wel te vertrouwen?

‘Moordschoenen’ is een goed verhaal; het kent meerdere verhaallijnen die weten te boeien en er gebeurt het nodige. De achtergronden van de verschillende personages komen voldoende aan bod waardoor het geen platte karakters zijn, maar je je een prima beeld van deze mensen kunt vormen. Het verhaal is interessant, maar geen echte pageturner. Echt spannend is het namelijk niet, maar het boek zorgt wel voor een aantal uren aangenaam leesplezier. Dat komt misschien wel door de beeldende manier van schrijven. Als je het boek leest, zie je het verhaal prima als televisieserie of film voor je. Volgens de flaptekst zijn enkele eerdere boeken van Benn Flore verfilmd, wat dus niet verbaast.

Waar ‘Moordschoenen’ weet te raken met een goed verhaal, daar laat het boek te wensen over wat betreft de uitwerking. Het boek is doorspekt met taalfouten die er op duiden dat het boek geen redactieslag ondergaan heeft. Eenvoudige dt-fouten (zoals ‘ik wordt’, ‘ik schudt’ en ‘u vind’) hadden niet mogen voorkomen in het boek. Ook veel slordigheden zoals ‘ik strekt’, ‘hoe bedoelt je’ en ‘wart daarop volgt’ sterken het vermoeden van het ontbreken van een degelijke redactieslag. Naast taalfouten staan er ook regelmatig woorden te veel of te weinig in de zin, of komen er kromme zinnen voor, zoals ‘Ik kan geen reden bedenken waarom Ricardo in mijn naam niet zou noemen’. Dit maakt het boek soms moeilijk leesbaar en zorgt ervoor dat het leesplezier het zwaar te verduren heeft. Zelfs de namen van de personages worden op verschillende manieren gespeld. ‘Kadija’ wordt bijvoorbeeld ook als ‘Kadije’ geschreven.

De vraagt rijst dus of dit wel een boek is of een ongecorrigeerd filmscript. Door de vorm neigt het naar het eerste, maar door de uitwerking naar het tweede. Jammer, want Flore doet zijn creatie hiermee tekort.

Ik denk dat de redacteur met vakantie was. Enorm veel taal- en spelfouten (een kind van acht weet zelfs dat je neiging niet met een ij schrijft en dat er geen t aan te pas komt bij “ik word”). Gruwelijk! Ik ben gestopt met lezen.

Cindy komt oorspronkelijk uit Goes maar is verhuisd naar Amerika. Samen met haar man George hebben ze de zorg voor hun zieke zoontje die een kostbare behandeling ondergaat in een ziekenhuis. Niets is hen te veel en Cindy houdt er een dubbelleven op na om de behandelkosten te kunnen betalen. George weet niet dat ze als gezelschapsdame opgeroepen kan worden voor mannen die hoog op de ladder staan in de financiële wereld.

Wanneer ze zenuwachtig naar haar allereerste afspraak gaat heeft ze geen enkel idee hoe enorm hun leven vanaf dat moment zal veranderen. Ze weet dat de tienduizend dollar in een envelop de enige reden is waarom ze dit doet. Alleen daarom!
Haar klant, Jeremia R. Rutherford is een belangrijke man in de bankwereld en hij probeert haar gerust te stellen; wat hem betreft kunnen ze ook gewoon even praten.
Dan hoort Rutherford een geluid en zegt tegen Cindy dat ze zich moet verstoppen. Ze kruipt onder het bed en is getuige van de moord op haar cliënt. Ze kan alleen maar de schoenen van de dader zien en haar aanwezigheid wordt gelukkig niet opgemerkt. Nadat ze alle vingerafdrukken van zichzelf heeft verwijderd gaat ze naar huis en wil alles opbiechten aan haar man George.
Maar George is haar voor en vertelt haar dat hij een bankier veel geld afhandig heeft gemaakt.

Cindy ziet tot haar ontzetting dat George dezelfde opvallende schoenen aanheeft als de moordenaar en ze trekt haar conclusies. Wanneer George later ook nog gearresteerd wordt begint voor Cindy de wanhopige zoektocht naar de waarheid.

In de twee verhaallijnen neemt de auteur je mee naar de wereld van politici, bankiers, pooiers en gezelschapsdames en laat je zien dat deze werelden hier en daar raakvlakken hebben. Ook fantasie is volop aanwezig.

Over het algemeen valt het boek me tegen. Het lijkt alsof het verhaal geschreven is door een anderstalige die het verhaal zelf in het Nederlands heeft vertaald. Uitdrukkingen smelten samen tot vreemde zinnen.

'Nu oppert hij voor dat ik me uitkleed achter het kamerscherm.'
'Jij hebt met de politie ze gesproken.'

Er staan ook veel taalfouten in het boek en het is duidelijk dat niemand de moeite heeft genomen om het manuscript te redigeren; alsof dat niet belangrijk genoeg is.
Dat zet een heel grote domper op mijn leesplezier.

De personages zijn goed beschreven, duidelijk genoeg om je een beeld te kunnen vormen van de karakters.
'Ik geniet van de rit. Al woonde ik vroeger vijfhonderd kilometer meer naar het noorden en lijkt geen enkel gebouw op dat van Goes, Parijs voelt als thuiskomen. Als een wandeling door de stad op je eigen vertrouwde gympies.'
Moordschoenen is niet uitgesproken spannend, maar leest alsof het een filmscript is. Flore weet de sfeer goed neer te zetten.
Ik zou het geen literaire thriller willen noemen, maar een spannende roman.

Het zou mooi zijn om dit boek nog een keer te kunnen lezen nadat het geredigeerd is.
2,5/5*