Na 72 uur

Het boek is geschreven vanuit verschillende personages met elk hun eigen perspectief op de vermissingszaak. Het zorgt er voor dat er veel gebeurd in het verhaal maar het geeft hier en daar ook wel wat verwarring. De hoofdpersoon maakt een duidelijke persoonlijke groei door, al is haar privéleven soms wat te nadrukkelijk aanwezig en haalt het de spanning uit het verhaal. De schrijfstijl is vlot waardoor je makkelijk doorleest.
De vermissingszaak heeft weinig aanknopingspunten en het is knap om te lezen hoe ze van het ene (doodlopende) spoor bij het andere komen. Toch mist het boek het echte thrillergehalte en lijkt het verhaal teveel op een politieverslag met heel veel plotwendingen en een goed einde maar nergens heb je een nagelbijtend moment.
Het is wel een goed afgerond verhaal maar het sluit niet uit dat er in de toekomst meer verhalen zullen komen over rechercheur Manon Bradshaw.

“Ze denkt aan het doodsbange gezicht van Lady Hind en beseft dat de pijn voor de familieleden van de vermiste eruit bestaat dat ze niets hebben wat ze onder ogen kunnen zien: niet de afgrond van de dood, geen hoop, maar een afgrijselijk heen en weer bewegen tussen die twee. Als er een vagevuur bestond, dan is dit het”
Na 72 uur vertelt het verhaal van een vermissing van Edith Hind, het is totaal onduidelijk wat er met haar gebeurd kan zijn en waar men zoeken moet. Het politieteam van Cambridge start het onderzoek en een hoofdrol is daarin weggelegd voor Manon Bradshaw. Een alleenstaande vrouw van tegen de 40 die via internet probeert een man te vinden, dit en nog meer van haar privéleven wordt omschreven in het boek.
De schrijfster neemt de tijd om alle personages uit te diepen, met het oog op een vervolg en ik vond het niet storend maar juist wel interessant. Het maakt de politiebrigadier menselijk en niet de harde getrainde tante die meestal opgevoerd wordt in thrillers.
De oorspronkelijke titel Missing, Presumed doet meer recht aan het boek dan de Nederlandse titel en het zou niet omschreven moeten worden als een thriller maar meer als een spannende roman, want de gebruikelijke spanning die een thriller biedt mist het wel een beetje.
Al met al een goede roman met een tikje spanning, wie weet wordt een volgend deel over Manon Bradshaw spannender….?

Recensie komt van mijn blog hillybillybeauty.nl

“‘Will? Met Ian. Wanneer heb je haar voor het laatst gesproken? Heb je Helena al gebeld?’ Ze ziet dat hij fronsend naar de gangtafel kijkt, luisterend. Dan zegt hij: “Goed, bel de politie. Nu meteen, Will. Vertel wat je tegen ons hebt gezegd. En bel ons dan direct terug.’ Hij legt de hoor neer. ‘Nee,’ zegt Miriam, die Ian hoofdschuddend in de ogen kijkt, met haar hand voor haar mond geslagen. ‘Nee, nee, nee, nee.'”

Samenvatting
Manon Bradshaw is negenendertig en werkt als rechercheur bij de politie in Cambridge. Op een nacht, na een rampzalige internetdate, luistert ze naar haar politiescanner om in slaap te vallen en ontvangt ze een melding die haar naar een uitermate vreemde plaats delict zal leiden. Studente Edith Hind is inmiddels vierentwintig uur vermist en de politie moet in actie komen. Er zijn weinig aanwijzingen: een klein bloedspoor in de keuken, sleutels en een telefoon die op tafel liggen en de voordeur die openstaat. Omdat de vader van Edith voor de koninklijke familie werkt, is er meteen veel aandacht van de pers voor de zaak. Al snel blijkt dat Edith er een verborgen leven op na hield. Manon staat onder zware druk om de zaak meteen op te lossen, want als een vermist persoon niet binnen 72 uur wordt gevonden zijn ze meestal vermoord…

Je hoeft niet lang te wachten als duidelijk wordt waar dit boek over gaat. De verdwijning van Edith..

Het verhaal wordt vanuit verschillende personages verteld. Zo komen Manon, Davy (collega Manon), Helena (vriendin Edith) en de moeder van Edith aan bod. Wat deze vier personages gemeen hebben is dat ze allemaal niet helemaal gelukkig zijn. De personages worden allen goed uitgediept in het verhaal.

Het blijft heel lang onduidelijk wat er met Edith is gebeurd. Leeft ze nog? Als er een lijk wordt gevonden van een jonge man krijgt het verhaal weer een andere wending en wissel je als lezer tussen verschillende mogelijke verdachten. Dit houdt het verhaal boeiend en zorgt voor de nodige plottwisten.

Er zijn de nodige verdachte omstandigheden in het boek. Waarom bezocht Edith een zware crimineel in de gevangenis? Wat voor geheimen heeft de vader van Edith? En ook de vriend van Edith is een man met een zeer verdachte houding. Naast deze verhaallijn is hoofdpersonage Manon een interessante persoonlijkheid. Een personage, met een interessante baan als rechercheur, is natuurlijk voer voor een serie! Hier kan de auteur vast mee verder.

Of ik ‘Na 72 uur‘ echt zou scharen onder een thriller weet ik niet direct. Er zat niet echt een flinke dosis spanning in het verhaal. Door de wisselingen in de personages welke óf op zoek zijn naar Edith, óf afwachten wat er is gebeurd, neemt de spanning af. Sommige elementen in het verhaal waren wellicht spannender geweest als ze meer uitgediept waren. Wellicht was psychologische thriller een betere benaming voor dit boek geweest. Toch heb ik van het boek genoten. Ik werd telkens in verwarring gebracht en heb diverse personages als verdachte gehad. Dit zijn voor mij elementen om te genieten van een boek. Daarom 4 sterren!