Na de val

De tweede roman van Gert-Jan van den Bemd is, net als zijn debuutroman, een boek waar je als lezer in wordt gezogen. Het verhaal weet je direct te pakken en je bent van begin tot eind nieuwsgierig naar wat er is voorgevallen. Doordat de hoofdstukken vaak slechts uit enkele pagina’s bestaan leest het als een trein. Vaak denk je als lezer: nog één hoofdstuk dan… en voor je het weet heb je het boek uit.

De auteur heeft een beeldende manier van schrijven waardoor je je als lezer helemaal kan inleven in het verhaal. De beschreven locaties en personages zullen voor velen een feest van herkenning zijn. Ik kan iedereen het boek van harte aanbevelen: dompel je onder in de wereld van Sofie en ga met haar mee in de zoektocht naar de waarheid.

Geschreven bij Na de val

Ook in zijn tweede roman heeft Gert-Jan van den Bemd een intrigerend personage bedacht. Je wil absoluut weten hoe het Sofie zal vergaan.
De auteur heeft een schrijfstijl die zich onder meer kenmerkt door milde ironie en nuchterheid, en die mede daarom prettig leest. Details en innerlijke belevingswereld worden beschreven als door de lens van de camera: precies en beeldend. Zo trekt hij je de complexe gevoelswereld van Sofie in, die het raadsel van de dood van haar vader ontrafelt en zo onbedoeld een mysterie rond haar moeder ingezogen wordt.
Een zoektocht die haar o.a. de universitaire wereld van haar vader binnenloodst, waar oude vriendschappen de verhoudingen lijken te bepalen. En dan is er nog die broer, Max. Pijnlijk scherp legt de schrijver de relaties bloot. In een spannend verhaal dat je op het puntje van je stoel doet zitten, ziet Sofie haar zekerheden wankelen.
Mooi hoe de schrijver - ook beeldend kunstenaar - in vergelijkingen en metaforen de beeldende kunst betrekt. Een vrouw uit een doek van Edward Hoppe: je ziet het zo voor je.
Heb je het boek uit? Ga dan nog even terug naar de eerste twee hoofdstukjes. Daarna mag je het écht dichtklappen. Een mooie leeservaring!

M. Philippens

Geschreven bij Na de val

Onlangs in contact gekomen met de auteur Gert-Jan van den Bemd. Wat dan ook inhoudt kennis maken met zijn werk. In dit geval het boek ” Na de val”. Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Het was een aangename kennismaking.

In het boek maken we kennis met Sofia Nauta, een jonge dame die plotseling voor de taak staat alles rond het overlijden van haar vader te regelen: o.a. de crematie en het leeg halen van de woonruimtes van haar vader. Dat is het begin van een spannend en boeiend verhaal op zoek naar de waarheid. Wat heeft er voor gezorgd dat het gezin waaruit Sofie komt zo verbrokkeld is?

Er volgt een zoektocht naar de waarheid, vol spanning, emoties en ook humor. Deze combinatie zorgt er samen met de vlotte schrijfstijl van de auteur voor dat je door het boek heen vliegt. Het is ook allemaal heel beeldend geschreven. Je hebt het gevoel als lezer dat je aan de zijlijn het allemaal mee beleeft. Het is allemaal levensecht. Tussen de regels door voel je ook thema’s die er toe doen zoals : Eenzaamheid, schuldgevoel, familie, vriendschap en loyaliteit. Loyaliteit met soms vergaande gevolgen….

Samengevat : Een boek dat heerlijk is om te lezen, en wie goed tussen de regels door kan lezen weet waar het omdraait : Wat maakt de personages hoe ze nu zijn? Dat weet de auteur op een boeiende wijze neer te zetten. Een goede psychologische roman. Absoluut het lezen waard.

Geschreven bij Na de val

Sofie is na het overlijden van haar vader Ward belast met het leeghalen van twee huizen. Ze staat er alleen voor want haar broer Max woont in New York en is niet van plan om terug te komen voor de crematie. In het verleden is er iets gebeurd wat ervoor heeft gezorgd dat Ward en Max een slechte verstandhouding hebben. Sofie is er nooit achtergekomen wat de oorzaak hiervan is geweest. Totdat ze bij het opruimen op dingen stuit die haar aan het denken doen zetten en dwingen om op zoek te gaan naar de waarheid.

Een zeer spannende en prachtige roman. Rustig opgebouwd verhaal totdat je naar het einde toe in een rollercoaster van onthullingen beland. Dit maakt dat het blijft boeien tot het einde toe en je als lezer overrompeld en verrast achterlaat. Het wordt vanuit het perspectief van Sofie verteld. Door middel van tekenen gaat Sofie op zoek naar de ‘waarheid’. In de beschrijving van die tekening kun je als lezer een goed beeld van de situatie vormen. De auteur laat hierbij zien dat hij zowel bekwaam is in woord als in kunst. De korte hoofdstukken en de humoristische schrijfstijl maken dat het makkelijk leest. Je vliegt door het boek. Waar het boek mee begint eindigt het ook, een verhaal dat rond loopt. Verrassend en origineel.

Geschreven bij Na de val

Na de val van Gert-Jan Van Den Bemd

Het verhaal gaat over Sofie Nauta. Plotseling staat ze voor de taak alles te moeten regelen na de dood van haar vader. Op haar enigste broer hoeft ze niet te rekenen, hij woont in New York en wil niet terug komen voor de crematie. Er is in het verleden iets gebeurt want de verstandhouding met zijn vader, is ronduit slecht te noemen. Wanneer Sophie begint aan het opruimen van haar vaders boeken, wordt er iets gevonden wat haar aanspoort op zoek te gaan naar de waarheid.

Je gaat helemaal mee in Sofie haar gedachtengang. En daarbij tekent Sofie het verhaal ook nog eens, waardoor je als lezer je een goed beeld kunt vormen. Het is een zeer spannend verhaal dat rustig begint maar aan het eind helemaal losbreekt. Het zijn korte hoofdstukken en leest gemakkelijk. Het blijft boeien ook in de rustige gedeeltes, dat komt doordat de schrijver alles goed uitgebreid omschrijft. Zo beeldend omschreven dat ik soms het idee had dat ik na een film zat te kijken.

Dit is voor de eerste keer dat ik wat van Gert-Jan Van Den Bemd gelezen heb. En ik ben blij verrast.

Wil je erachter komen welke geheimen Sophie ontrafelt? Lees dan nu het boek Na De Val

Een zoektocht naar de waarheid. Knap geschreven, ik was zo door dit boek heen.

Sofie Nauta, is net haar vader verloren. Haar moeder heeft ze nooit gekend en met haar oudere broer Max heeft ze een slechte band. Omtrent het overlijden moet veel gebeuren en Sofie staat hier alleen voor. Tijdens het uitzoeken van haar vaders spullen komt ze erachter dat er veel dingen zijn die ze niet weet over haar ouders. Hier start een zoektocht naar de waarheid over haar gezin.

Deze roman is levensecht en beeldend geschreven. Je deelt mee in Sofie haar gedachtestromen en leest dan ook vlot door het boek heen. Het boek geeft diverse verwijzingen en elementen die de lezer aan het denken zetten. Sofie tekent haar verhaal, om haar gedachtes en gevoelens uit te werken. Door de omschrijving van wat zij tekent leef je extra mee in dit verhaal.
Gert-Jan van den Bemd: “Ik daag de lezer uit om verder te denken als het boek uit is”
Dit raad ik ook zeker aan, er zijn vele lagen en verwijzingen in dit verhaal.

Na de dood van haar vader moet Sofie zijn begrafenis zonder de hulp van haar broer, Max, regelen en zijn twee huizen leegruimen. Al snel leert ze meer over het verleden van haar vader en de verstoorde band tussen haar broer en hem. Na een bizarre ontdekking gaat Sofie op zoek naar antwoorden.

Dit boek is zo bijzonder, op een positieve manier. Ik heb er tot de laatste bladzijde niet helemaal mijn vinger op kunnen leggen waarom maar ik wilde maar blijven doorlezen. Gert-jan van den Bemd heeft met Sofie een beeldend personage tot leven gebracht. Ze is niet anders dan jij of ik en maakt dingen mee die je zo zelf zou kunnen hebben meegemaakt en in mijn ogen is dat juist de kracht van het verhaal. Een gebroken familie, overleden ouders en een geheim wat pas na de dood van één van de ouders boven water komt. Dit zou iedereen kunnen meemaken en gebeurt ook ontzettend vaak. Ik denk dat dat de reden is dat het verhaal zo’n grote aantrekkingskracht had.

In het begin van Na de val komen er vooral heel veel vragen op bij de lezer en wil je alles uitpluizen om erachter te komen wat er nou allemaal aan de hand is en doordat Gert-Jan langzamerhand steeds maar een klein beetje onthuld is doorlezen het enige wat je kan en wil blijven doen. Tussen de opgeworpen vragen en de gegeven antwoorden door leer je ook veel over Sofie zelf en voel je je als lezer steeds meer tot haar aangetrokken, de beslissingen die ze neemt, de kracht die ze uitstraalt maakt haar tot een personage waar je alleen maar meer over wilt weten.

Gaandeweg krijg je, zoals hierboven genoemd, antwoorden op een aantal vragen die worden opgeroepen maar het einde dat is geweldig in elkaar gezet. Alles valt op zijn plek en sommige dingen zijn zo onverwacht dat je mond er van openvalt. Doordat een aantal interacties en situaties voor mijn gevoel niet helemaal goed uitgewerkt waren of in het verhaal pasten krijgt het boek niet de volledige vijf sterren maar is het zeker een boek wat ik iedereen kan aanraden.
Ik blijf in ieder geval heel benieuwd naar de volgende boeken van Gert-jan van den Bemd.

Gert-Jan van den Bemd is een Nederlandse auteur, kunstenaar en wetenschapsjournalist. Hij won met zijn korte verhalen verschillende prijzen voordat hij in 2018 debuteerde met zijn roman De verkeerde vriend. Na de val is zijn tweede roman.

De vader van Sofie en Max is overleden. Na de crematie belt Sofie haar broer Max, Max vroeg aan Sofie of hij nog moest komen helpen. Nee, dat was niet nodig! Sofie ging de woningen van hun vader alleen leeghalen.

Een opgave die niet al te makkelijk blijkt te zijn. Sofie besluit dat de boeken het beste naar de universiteit gebracht kunnen worden en na wat telefoontjes kan ze dit ook voor elkaar krijgen. Eventjes nadat ze de boeken daar afgeleverd heeft, krijgt ze een telefoontje. Ze hebben iets in de boeken gevonden wat Sofie zelf maar even moet gaan bekijken.

Sofie ontdekt een aantal zaken en besluit om verder op onderzoek uit te gaan. Echter hoe meer ze ontdekt, hoe verondrustender het verhaal wordt.

--

Toen ik het boek begon te lezen vond ik het eigenlijk maar een vaag verhaal. Ik snapte niet wat de bedoeling was en waar het heen zou gaan. Toen ik eenmaal op het punt kwam dat Sofie op onderzoek uitging, werd het toch interessant. Want ik wilde dan toch graag weten wat ze te weten zou komen over haar familie. Zodoende werd het toch nog een spannend verhaal.

De schrijfstijl is niet helemaal naar mijn voorkeur, waardoor ik er wat moeilijker doorheen kwam dan ik had gehoopt. De karakters zelf vond ik verder ook niet bijzonder interessant.

Echter is het boek een puzzel, waarvan je langzaam steeds één stukje toegereikt krijgt. Wanneer je dan eenmaal alle stukjes bij elkaar krijgt en het als één geheel ziet, zie je dat het verhaal ijzersterk in elkaar steekt en dat alles op zijn plek valt. Dit was voor mij een heel bevredigend gevoel waardoor ik het boek met een enorm dubbel gevoel heb afgesloten. Dubbel omdat ik de aanloop niet geweldig vond, het verhaal eigenlijk heel bizar vond, maar toch ook weer heel geweldig. Lange tijd heb ik ook moeten nadenken over wat ik zou zeggen over dit boek, omdat het mij gemengde gevoelens blijft geven.

Het boek is dus zeker onder mijn huid gekropen en dat maakt het dat ik het boek wel degelijk een goed boek vind.

Na het overlijden van haar vader Ward is het aan Sofie om het ouderlijk huis en het appartement van haar vader leeg te halen. Op hulp van haar broer Max, die in Amerika woont, hoeft ze niet te rekenen. Ze doneert de vele boeken van haar vader aan de universiteit en daar vinden ze bij het catalogeren van de boeken foto's in terug. Die foto's zetten Sofie aan het denken en ze gaat op zoek naar wie, wat, waarom...

Ik had soms wel met Sofie te doen en vooral door de manier waarop anderen met haar omgaan. Ze is op zoek naar antwoorden en stelt dingen in vraag, maar omdat ze niet de juiste vraag stelt aan de juiste persoon, krijgt ze ook maar antwoorden waar ze op dat moment ook niet veel mee is. Ze krijgt geen puzzelstukjes maar een deel van een puzzelstuk. Tumbleweed noemde haar vader haar. Tumbleweed; van die bollen kruid wanneer je naar een westernfilm kijkt om het desolate te benadrukken. Zo komt Sofie over bij mij, wat verloren, wat in de steek gelaten, al laat zij dat niet per se zo uitschijnen. Zij heeft het echter ook nooit over vader, papa of pa... maar enkel over Ward.

Het verhaal begint wanneer een hele reeks gebeurtenissen reeds heeft plaatsgevonden en Sofie probeert dit allemaal in kaart te brengen, en dat doet ze op haar eigen manier aan de hand van tekeningen, want in woorden is ze niet zo goed. Later moet ze vaststellen dat ook tekeningen voor interpretatie vatbaar zijn; 'een beeld zegt niet altijd meer dan woorden'. Ze doet haar relaas ook in haar eigen tempo, gedoseerd, waardoor ik heel langzaam meegenomen werd en een zekere traagheid in het verhaal ervoer. Tegelijkertijd had ik wel het gevoel dat er iets is, dat het ergens naartoe ging, maar ik kon er mijn vinger nog niet opleggen, ik wou soms eens schudden aan het boek, wat heb ik gemist?!

Het verhaal gaat niet chronologisch (maar wel heel goed gedaan van de schrijver dat je dit soms vergeet als lezer), een beschrijving van een tekening die verder in het hoofdstuk verduidelijkt wordt, een situatie die teruggaat naar het verleden toen Sofie jonger was, iets dat zich recent heeft afgespeeld, maar door de korte hoofdstukken en de heel beeldende schrijfstijl leest dit wel heel vlot. Vaak lees je iets als een soort van fait divers en pas na een aantal hoofdstukken heb je het belang door. Niet alles wordt verteld, maar je moet het zelf ontdekken. Een van de eerste tekeningen waarover Sofie het heeft kun je pas plaatsen na het lezen van de laatste hoofdstukken. En dat doet schrijver met een aantal zaken, op het juiste moment iets droppen. Heel mooi gedaan, maar vergt wel een aandachtige lezer. Je zou op het einde van het boek eigenlijk helemaal opnieuw kunnen beginnen en een heleboel andere zaken kunnen vinden. Wat ik trouwens wel ga doen, want ik ben zeker dat er nog zaken in te vinden zijn. Ik vind het een aanrader en heeft veel te maken met de schrijfstijl; mooi, helder, soms met een knipoog. Maar je moet wel wat geduld hebben als lezer.

Bij het zien van de schitterende cover van Na de val van Gert-Jan van den Bemd wil je weten waarom er voor een knikker is gekozen. Heeft iemand gewonnen of verloren van een knikkerwedstrijd? Of zit er iets anders achter? Pas aan het eind wordt de keus voor de knikker op de cover duidelijk. De titel maakt nieuwsgierig. Je wilt weten of je het letterlijk moet opvatten of niet. Ook de titel wordt pas aan het eind duidelijk. Het is in ieder geval een goed gekozen titel, net zoals de knikker goed is gekozen voor de cover.
In Na de val van Gert-Jan van den Bemd is de vader van Sofie en Max overleden. Het overlijden roept nogal wat vragen bij Sofie op en ze besluit op onderzoek uit te gaan. Dan wordt er ook nog eens iets verontrustends tussen de bezittingen van haar vader gevonden. Dat zet haar band met haar vader en broer en nog een aantal anderen in een ander daglicht zet. Een van de vragen is hoe goed ze haar vader kende. Wat is er in het verleden precies gebeurd en had nooit verteld mogen worden aan Sofie? Sofie gaat op onderzoek uit en heeft geen rust tot ze de waarheid kent. Ze rijt bij veel mensen met haar onderzoek vele oude wonden open.
Gert-Jan van den Bemd heeft zich in Na de val heel erg goed ingeleefd in de personages. Door zijn beeldende schrijfstijl voel je de emoties en zie je de omgeving waar het verhaal zich afspeelt voor je. Na het lezen van het eerste hoofdstuk wil je alleen maar verder lezen omdat je wilt weten hoe het precies zit met haar broer en haar vader. Wil je weten of Sofie achter de waarheid komt van wat er in het verleden is gebeurd. De auteur heeft de spanning heel erg goed weten op te bouwen. Op een gegeven moment krijg je een vermoeden van hoe het zit, maar dan blijkt het toch weer anders gegaan te zijn dan je verwachtte. Pas op het eind kom je achter de schokkende waarheid. Een waarheid die je niet had kunnen zien aankomen, hoe vaak je ook terugleest. Het enige wat misschien een tikkeltje voorspelbaar is, is de reis van een bepaalde persoon naar Nederland.
De situaties in Na de val van Gert-Jan van den Bemd kunnen voor veel mensen (deels) herkenbaar zijn. Het is een verhaal over familiebanden, vriendschappen loyaliteit die soms te ver gaat, liefde die niet altijd terecht is, jaloezie, schijn ophouden, de lieve vrede bewaren, eenzaamheid en schuldgevoelens. Je wordt geregeld aan het denken gezet zoals bijvoorbeeld over wat jouw spullen laten zien als je overleden bent, wie je was. Het boek kan je tussendoor lezen. De meeste hoofdstukken zijn vrij kort, heb je zo uit waardoor je steeds denkt van dat je nog één hoofdstuk gaat lezen alvorens je iets anders gaat doen, maar of je daaraan toekomt is nog maar de vraag. Voor je het weet heb je het boek uit.
Kortom; Na de val van Gert-Jan van den Bemd is een verhaal dat voor veel mensen (deels) herkenbaar kan zijn. De auteur heeft de spanning naar het plot heel erg goed weten op te bouwen. Na het lezen van het eerste hoofdstuk wil je alleen nog maar weten hoe het echt zit, wat er echt is gebeurd.