Nabelichting Autobiografische Verhalen Uit Het Leven Van Een Modefotograaf

Van Leeuwen schrijft als een fotograaf die door een lens kijkt. Details zijn belangrijk, het taalgebruik is specifiek en beeldend. Kleur, glans en structuur van materialen worden tastbaar beschreven. In de laatste twee hoofstukken beschrijft van Leeuwen dat hij ziek wordt - Myasthenia Gravis - en dat zijn wereld ineen krimpt. Het laatste hoofdstuk vloeit moeiteloos terug naar het eerste; op een manier waarop een fotograaf een groothoeklens zou gebruiken.

De 27 hoofdstukken - eigenlijk flashbacks - beginnen in 2001 als van Leeuwen net geopereerd is en weer probeert te gaan werken. Zijn leven lang heeft hij (portret) foto’s gemaakt en is gevierd in de mode- en kunstwereld. Maar bij deze foto-sessie wordt zijn jarenlange ervaring en manier van fotograferen in twijfel getrokken door een nerveuze, misschien wel wat onzekere romanschrijfster.

Het thema door het boek heen is de ontwikkeling van de modefotografie. Van gestilleerd studiowerk naar foto’s die indruk maken en inhoud hebben. De schrijver maakt foto’s met dynamiek en drama en zoekt naar nieuwe benaderingen. In hoofdstuk 17 is Parijs de lokatie, het model Plonja (Apollonia v an Ravenstein) en de creaties van Dior en Chanel liggen in de achterbak van de oude Datsun. Samen met Frans Ankoné jakkert hij door Parijs en maakt opnames waar het licht mooi is en de plek uitdagend.

Foto’s die nu, als vanzelfsprekend, door musea verzameld worden zijn daar niet vanzelf gekomen. Pas in 2007 kwam er een overzichtstentoonstelling van Annie Leibovitz in London. Modefotografie bleef lang het lelijke stiefkindje in de kunstwereld maar is nu deel van de moderne kunst. Van Leeuwen relativeert veel van die moderne kunst met humor. Zoals in het hoofdstuk Kunst maken met Andy waar het losliggende geld op de stoel waar van Leeuwen op zat door Warhol met tape wordt vastgeplakt , ‘And now it’s a piece of art’ , en zo tot kunst wordt verheven . Niet moeilijk om Warhol’s geldzucht als aanloop voor Damian Hirst te zien!

Het boek leest rap en boeit van begin tot eind.

NABELICHTING – NIETS IS ECHT

Nabelichting geeft een zeldzame kijk op de kunstwereld vanaf ca 1960 tot en met de jaren ‘90. Het is het verhaal van de auteur - Bart van Leeuwen - die als succesvol modefotograaf de groten der aarde op het gebied van kunst en cultuur ontmoette. Hij verlegde de grenzen van de modefotografie door werkelijkheid en fictie te vermengen en zijn foto’s te doordrenken met drama en sfeer, waardoor een nieuwe werkelijkheid ontstond.
Er komen zeer amusante passages in voor waarin rockstars, fashion-guru’s en kunstenaars ontdaan worden van hun ‘public image’ en ‘gewone mensen’ worden met even zo gewone wensen en verlangens, gedachten en idealen. Menselijke gevoelens en typeringen worden gezien in een filosofisch licht.
Door de prachtige beschrijvingen van New York in de jaren ‘70 en ‘80, trendy plekken in Amsterdam en Parijs en de idealen in de kunst, lees je dit boek, ademloos, in één keer uit.
De stijl is ‘beeldend’; iedere zin heeft kleur, licht en sfeer en door de enorme vaart voelt het alsof de auteur het in één keer, achterelkaar, heeft opgeschreven.
Het was alsof ik naar een film keek.
Wanneer bij de schrijver de diagnose Myasthenia Gravis, een slepende auto-immuun aandoening, gesteld wordt is het feest plotseling voorbij.
De laatste hoofdstukken gaan over de acceptatie van het lot en het omgaan met een plotseling zo andere werkelijkheid. Niets is echt, schijn bedriegt en niets is wat het lijkt.
Eén van de grappigste en tegelijk meest aangrijpende boeken die ik in lange tijd heb gelezen!