Noorderlicht

De in Hengelo wonende schrijfster Mariska Overman had al een drietal thrillers in een serie met bijzondere thema’s (postmortale zorg, euthanasie, voltooid leven en zelfmoord) op haar naam vóór haar in februari 2021 verschenen boek “Noorderlicht”.

Dit is een standalone met als hoofdpersoon Noor (Eleonora) Nagtzaam. Noor is tot op zekere hoogte het alter ego van de schrijfster.
Het boek draait om een origineel, uitzonderlijk thema. Noor, Frode (Deens), Magnus (Engels) en Katja (Duits), kennen elkaar louter van een digitaal literair forum, zij weten nagenoeg niets over hun privésituatie. In hun overpeinzingen aldaar over het boek “Misdaad en straf” van Dostojewsky komt, geïnspireerd door de figuur Raskolnikov uit dat boek, een bizar idee op. Ze willen onderzoeken of ze in staat zijn om iemand te vermoorden en na die daad onbekommerd verder te leven. Daartoe boeken ze gezamenlijk een reis op een zeilschip met negen andere passagiers en een vijfkoppige bemanning. In zeven dagen gaan ze vanuit Tromsø langs de noordelijke kust van Noorwegen op zoek naar walvissen en het befaamde, mysterieuze noorderlicht.

De doelstelling van het kwartet is dat op het schip iemand dood moet vanuit een meerderheidsbeslissing. Als Frode op een bepaald moment gedoseerd aan de anderen meedeelt dat hij iets ernstigs onder de leden heeft, worden de verhoudingen tussen de vier herschikt.
De passagiers vormen een rijk geschakeerd gezelschap. Onderweg maken de reisgenoten in havens ook uitstapjes in de ijzige koude. Die worden samenhangend met het onderwerp van het verhaal in kernachtig proza mooi beschreven.

“Niemand van ons vertelde de volledige waarheid, dat was onmogelijk. Sneeuw knerpte, iemand kwam weer in beweging. Ik hoorde het ruisen van de zee. Of van het bloed in mijn hoofd. Ik sloot kort mijn ogen. Adem in, adem uit. Ze loog zonder moeite. Zelfs ik had haar geloofd, als ik niet beter wist.”

De vier potentiële daders leren langzaam maar zeker de andere passagiers beter kennen en beginnen met afwegingen over de persoon van het komende slachtoffer. Dat leidt tot boeiende psychologische spelletjes tussen hen die mooie inzichten bieden in hun gedachtewereld. De reizigers worden regelmatig afgeleid door zeeziekte, de diversiteit van het gezelschap, walvissen en uiteindelijk ook het felbegeerde zicht op het noorderlicht.
De ontknoping is uiterst origineel gevonden. Datzelfde geldt voor de epiloog van het boek die diverse verrassingen herbergt.

Mariska Overman is een puur schrijftalent. Haar taalgebruik is voortreffelijk en haar schrijfstijl doet weldadig én eenvoudig aan. In korte zinnen schetst zij snel een goed beeld van de gebeurtenissen en de karakters. Gewrongen metaforen ontbreken en de hoofdstukken zijn prettig kort zonder aan kracht te verliezen. De lezer schakelt voortdurend van de boeiende gebeurtenissen tijdens de reis naar korte weergaves van de internetchat van het viertal en naar een beschrijving van een tv-show in Noorwegen over de wederwaardigheden van de zeereis. De plot is origineel bedacht, zowel de structuur als de afloop. De spanningsboog is laag, doch daar staat tegenover dat de psychologische aspecten van het verhaal de lezer steeds bezighouden.

Liefhebbers van nagelbijtende spanning kunnen het boek wellicht overslaan, maar voor een verhaal met een intrigerende plot en een onderhuidse spanning ben je bij “Noorderlicht” absoluut aan het goede adres. Het boek is geen echte thriller in de klassieke zin des woords maar gewoonweg een zeer goede roman met lichte spanning en bovenal een bijzonder verrassende plot en afloop. Een verfilming zou niet verbazen.
Na lezing blijven ten minste twee vragen over die uit eigen fantasie moeten worden beantwoord. De schrijfster zal dat vermoedelijk ook bedoeld hebben. Het past in ieder geval prima bij de structuur van het verhaal.
“Noorderlicht” is een zeer goed boek en verdient vier flonkerende sterren.

Geschreven bij Noorderlicht

Een passende cover maakt direct duidelijk dat Noorderlicht zich afspeelt in Scandinavië, waar deze kleine knusse huisjes te vinden zijn. Maar niet alleen de cover geeft een beeld, door de wijze waarop de omgeving door Overman word neergezet kun je je als lezer je zonder probleem in Noorwegen wanen. De ruige kusten, prachtige luchten en de eenzaamheid spatten van de pagina’s af. Voor een jaar waarin het reizen door Corona onmogelijk is geworden, zijn dit boeken waarin auteurs dit kunnen creëren ook de ideale manier om toch even op reis te gaan.
Overman heeft er voor gekozen om het verhaal vanuit het ik-perspectief van Noor te schrijven, waardoor je haar steeds een beetje beter leert kennen. Stukje bij stukje geeft Overman ook kleine snippers weg over het verleden van Noor en dat wat haar drijft om op deze reis te zijn. Het maakt duidelijk wat de overweging van Noor zijn en geeft ruimte, doordat ook haar gedachtegangen beschreven worden, om voor jezelf ook bij de vraagstukken stil te staan. Naast Noor spelen Frode, Magnus en Katja een wat grotere rol, maar weet Overman ook een aantal van de andere aanwezigen op de boot met slechte enkele pennenstreken tot leven te wekken waardoor het fijn is dat zij her en der een stempeltje drukken op het verhaal.
Naast het perspectief van Noor wisselt Overman af met online gesprekken op het literair forum tussen het viertal dat de hoofdrol speelt en terugblikken op de reis tijdens een tv programma. Vooral deze laatste hoofdstukken bevatten vaak slechts enkele zinnen die steeds een stukje meer context schetsen, maar hierdoor soms ook wat de vaart uit het verhaal halen.
Belangrijk thema binnen Noorderlicht is de vraag of je kan leven de schuld wanneer je iemand ombrengt, waarbij vooral de dialogen die plaatsvinden en de gedachten van Noor maken dat je mee wordt genomen binnen dit thema. Hierdoor levert Overman een ander soort thriller af dan we tot nu toe van haar gewend zijn, waarbij de psychologische laag de bovenhand voert. Juist in de onderhuidse spanningen die ontstaan door een deadline die dichterbij komt, het effect dat andere mensen op iemand hebben en de dingen die iemands gedachtegang en beslissingen beïnvloeden ligt de spanning in dit boek. Er is sprake van een mooie opbouw waardoor je als lezer betrokken blijft bij Noor terwijl je samen richting de climax gaat.

Geschreven bij Noorderlicht

Mariska Overman (1970) is Nederlandse en vooral bekend als thrillerschrijfster; met name de serie over Isabel Dieudonné zal bij menig liefhebber van spannende verhalen een belletje doen rinkelen. Toch staat er ook een historische roman in de steigers en schreef ze eerder een non-fictieboek over rouwverwerking. Na een studie theologie en een carrière als docent Levensbeschouwing richtte Overman samen met haar partner een bedrijf op waar het bespreekbaar maken van de dood centraal staat.

In Noorderlicht neemt de auteur ons mee op een zeiltocht door de Noorse fjorden. Op het schip bevinden zich vijf bemanningsleden en dertien passagiers. Noor, Frode, Magnus en Katja (aka Wolf) zijn vier van de reizigers. Bovenaan hun bucketlist staat niet het spotten van walvissen of het zien van het noorderlicht. Nee, zij willen een moord plegen. Dat hebben ze tijdens hun online chats afgesproken. Een plan dat heel simpel leek – kies samen een slachtoffer dat de reis niet zal overleven – blijkt in de praktijk niet zo makkelijk uit te voeren.

Het uitgangsidee van het boek is origineel. Kun je iemand doden en daarmee leven? Hoe schuldig voel je je? Zijn goed en fout altijd van elkaar te onderscheiden? Overman haalt er telkens opnieuw het personage Raskolnikov van Dostojevski bij. Het boek Misdaad en straf – of is het Schuld en boete – speelt een belangrijke rol in het verhaal en werpt een blik op mogelijke motieven. Het is jammer dat dit thema niet verder uitgewerkt werd, het had de privéchats en de gebeurtenissen op het zeilschip intenser kunnen maken.

De vier potentiële moordenaars zijn met elkaar overeengekomen om zo weinig mogelijk persoonlijke informatie te delen. Op die manier is het gevaar minder groot dat ze elkaar in de toekomst kunnen beschuldigen, mocht hun plan op een of andere manier foutlopen. Dit is begrijpelijk, ware het niet dat de lezer daardoor ook bijzonder weinig weet over de leefwereld van Noor, Frode, Magnus en Katja. Die weet niet wat deze hoofdpersonages drijft en kan minder makkelijk een band met hen opbouwen. Toch is de keuze verdedigbaar, gezien de ontknoping van het verhaal.

De opbouw van het boek is schitterend. Allereerst is er Noor die in de ik-vorm minutieus verslag uitbrengt van de zevendaagse reis. Elke dag is verdeeld in een tiental korte stukken, waardoor de lezer goed meekrijgt wat er aan boord en tijdens de excursies te zien en te beleven is. Deze verhalende hoofdstukken worden regelmatig onderbroken door de privéchats die de groep hield gedurende de twee jaar voorafgaand aan de reis. En alsof dat nog niet genoeg is, wordt er meermaals vooruitgeblikt naar een show op de Noorse televisie. In dat programma, dat uitgezonden wordt een half jaar na de zeilreis, worden deelnemers en bemanningsleden geïnterviewd. Wie aan het woord is, wordt in het midden gelaten.

Echt spannend is Noorderlicht niet. De ene na de andere dag gaat voorbij, mogelijke slachtoffers passeren de revue, maar de emoties die dat bij de groep van vier teweegbrengt, blijven onderbelicht. Ze kennen elkaar niet, vertrouwen elkaar niet en zijn geen seconde op hun gemak. De lezer voélt het echter niet. Het verloop van de reis is braaf, te braaf. Pluspunten zijn er dan weer voor het leesplezier dat het boek bezorgt. Overman schrijft heel prettig en heeft een aangename mix tussen beschrijvingen en dialogen gerealiseerd. Het taalgebruik is bijna altijd rechttoe rechtaan. Hier en daar duikt er een stukje tekst op dat qua taalregister niet bij de rest past, maar echt storen doet dat niet.

Noorderlicht heeft alle ingrediënten voor een topgerecht, maar mist wat peper en zout. Het einde van het verhaal, noem het het nagerecht, is dan weer fantastisch. Het zorgt ervoor dat je toch met een uitermate tevreden gevoel de tafel verlaat.

* deze recensie verscheen eerder op hebban.nl *

In het boek “Noorderlicht” reizen we samen met Noor en vrienden naar Noorwegen, per zeilschip. Het lijkt op het eerste gezicht een prachtige vakantiereis, want ja wie wil er nu niet het noorderlicht zien? Het noorderlicht is echter maar bijzaak.. Noor en haar 3 vrienden hebben andere plannen…Gaat hun plan lukken?

Het verhaal bevat veel personages, die aan het begin van het boek worden weergegeven. Best handig als dan ben op al die namen een beetje voorbereid. Ondanks de vele personages wordt het verhaal vertelt vanuit de persoon Noor. Af en toe blikken we terug naar het verleden van Noor, naar chat berichten van Noor en haar vrienden Wolf, Magnus en Frodo. Zo krijg je een goed beeld wat hun bewogen heeft hun plan uit te voeren. Daarnaast wordt er verslag gedaan van een tv show in Noorwegen die over het gebeuren gaat. Op deze manier wordt voor de lezer langzaam duidelijk over hoe wat en wie…

De schrijfstijl is vlot en de hoofdstukken niet al te lang. Het verhaal wordt goed beelden beschreven. Je waant je echt in het prachtig landschap van Noorwegen. De spanning die je normaal in een thriller vind, blijft hier wat achter. Dat is eigenlijk wel jammer. Het is een rustig verhaal waarin Noor en haar vrienden naar hun plan toe werken. Het plot aan het einde is wel verrassend te noemen.

Samengevat : Een leuk, vlot geschreven boek, die de juiste dosis spanning een beetje mist. Het interessante van het boek is waarschijnlijk de beschrijving van het Noorse landschap en de beleving van het zien van walvissen, orka’s en het Noorderlicht.

Spannend boek met een verrassend eind.
Het boek gaat over een groep mensen op een schip, die graag het Noorderlicht willen zien en walvissen willen spotten.
Echter bevindt zich onder dit gezelschap een groepje mensen die iemand willen vermoorden.
De vraag is wie wordt het slachtoffer?

Noor, Katja, Frode en Magnus hebben elkaar ontmoet op een online literair forum. Een van hen had een idee. Nu bevinden ze zich op een zeilschip in de ijzige winterkou van Noorwegen. Net als de andere passagiers zijn ze op zoek naar het befaamde noorderlicht.
❤
De verteller in het boek is Noor. Haar echte naam, want online heet ze EL.BOOKS7. Ze heeft zo haar eigen reden om mee te gaan op deze reis, net als de rest van het groepje en de overige passagiers. In totaal zijn er dertien passagiers aan boord. Verreweg de meeste hebben het noorderlicht op hun bucketlist staan, of walvissen, maar het groepje heeft daarnaast nog een ander doel. Ze zijn op zoek naar een slachtoffer: iemand moet dood. Dat hebben ze afgesproken. Maar zo simpel als van tevoren bedacht blijkt het allemaal niet te zijn, want hoe selecteer je wie het moet worden en waarom? En is het te rechtvaardigen als je iemand dood maakt?
❤
De opmaak van het boek is uniek opgebouwd. Je leest naast het verhaal van Noor, de chatberichten van de online leden, (waardoor je al snel meer van hen te weten komt) reisinfo over Noorwegen (wat een beetje de vaart uit het verhaal haalt) en getuigenverslagen (achteraf) van een tv-serie. De korte hoofdstukken zijn een speelse toevoeging en het doet het psychologische effect vergroten. Als lezer ga je al snel meedenken, over het hoe en waarom van het gebeuren.
❤
De schrijfstijl van Mariska Overman is prettig leesbaar en beeldend. Ik heb zelf eens een dag meegevaren op een soortgelijke boot in Noord-Noorwegen, om walvissen te spotten en het komt helemaal overeen. Ook de omgeving en de dorpjes. Terugdenkend, aan die persreis ga ik het groepje nog bijna verdenken. Haha, je moet er toch niet aan denken dat mensen dat soort vreemde plannen hebben. Een zeilschip is misschien wel de perfecte locatie voor moord.
❤
Dit is niet mijn eerste boek van Mariska Overman. Het verhaal is net als de andere boeken, prettig geschreven. Zoals in de eerste alinea staat, is het geen thrillers waar het bloed van af spat, maar dat hoeft van mij ook niet. Ik hou ervan om op veilige afstand het psychologisch spel en de spanning van een goed verhaal te ervaren. Alsof je zelf op het schip zit en toekijkt. Dat stukje komt goed naar voren in Noorderlicht. Wie kan je vertrouwen en wie niet? Wat doet zo'n pact met de duivel? Het raakt een nieuwsgierigheid naar de duistere kant van de mens. Een kant die in een beschaafde samenleving wordt beteugeld door regels, wetten, normen en waarden en dus vaak verborgen blijft.
❤
Moest je je vroeger als crime fanaat behelpen met moordseries, tegenwoordig kun je je op internet urenlang verliezen in de details van de laatste sensationele zaak. Verhalen (en steeds vaker ook beelden) gaan via de media en de sociale kanalen in no time de hele wereld over. Dat is wat dit originele verhaal ook meteen actueel maakt. Eigenlijk schuilt in ieder mens een potentiële misdadiger.

Geschreven bij Noorderlicht

Een apart verhaal, beetje moeilijk in te komen, met al die verschillende namen. Ook onwaarschijnlijk dat dit ooit kan gebeuren, wel leuk geschreven over het schip en zo, de kou en de kleine hut.
Had meer van het boek verwacht. Wel leuk om te lezen, en verassend einde.

Geschreven bij Noorderlicht

Het Noorderlicht zien staat bij veel mensen op het lijst van dingen die men eens in het leven wil meemaken. Je kan dan inderdaad zoals deze hoofdpersonen afreizen naar het Hoge Noorden, het licht laat zich niet sturen, je moet maar net mazzel hebben. De vraag is of de hoofdpersonen die elkaar kennen van het forum voor het Noorderlicht gaan of de walvissen of dat ze andere redenen hebben.
Noor, Frode, Magnus en Katja, van diverse nationaliteiten ontmoeten elkaar op een literair online forum. Ze lezen samen boeken en praten erover. Tot ze naar aanleiding van een boek praten over de dood. Hoe zou het zijn om iemand te doden, zou je kunnen leven met schuldgevoel? Is het net zo iets als een dier doden, zoals je een koe dood en opeet? Op zich is daar nog niets geks mee aan de hand maar dan spreken ze af het plan ten uitvoer te gaan brengen. Ze boeken daarom een bootreis naar Noorwegen, een bootreis die het Noorderlicht en walvissen belooft. Een reis van een week. Daar zal een keuze gemaakt moeten worden en dat is toch een stuk lastiger dan je denkt….
Het is een bijzonder gegeven voor een boek en het is zo goed opgebouwd dat vanaf het begin de spanning er in zit, wat zou er gaan gebeuren, zou het echt gebeuren of gebeurt er iets anders? Blijven de hoofdpersonage in het echt ook wel echt vrienden of zal de band alleen online aanwezig zijn. Welke motieven spelen er? Spreken ze de waarheid of toch niet? Wie kan je geloven, wie kan je vertrouwen? Wat is waarheid?
Mariska Overman bouwt het vanaf het begin op vanuit twee later drie verhaallijnen, de reis, de chat en een televisieprogramma waarin mensen worden geïntervieuwd die iets vreselijks hebben meegemaakt. In het begin is wel even de personages goed uit elkaar zien te houden, maar dat went heel snel. Je wordt al snel meegenomen op reis. Het is mooi beschreven, niet moeilijk maar ook met prachtige omschrijvingen. Heel filmisch alsof je meereist op de boot en meeleeft met iedereen. De spanning is vanaf het begin aanwezig maar halverwege heb je het gevoel de reis is nu bijna voorbij, gaat er nog wel wat gebeuren? Tot het omslaat en je het in een ruk uitleest naar het einde.
Kortom een absolute aanrader die je aan het nadenken zet. In hoeverre bepaalt het verleden het heden en welke herinneringen zijn echt waar? Ik heb genoten van het verhaal en de diepgang erin. Daarom 4 sterren van mij.

Dank Crime Compagnie en Vrouwenthrillers dat ik dit boek al mocht vooruit lezen.

Wat een leuk weetje is, is dat Mariska Overman zelf ook de zeiltocht heeft gemaakt waar dit boek Noorderlicht over gaat. Hierdoor worden de eilanden wel prachtig beschreven.

Noor, Magnus, Frode en Katja ontmoeten elkaar na 2 jaar actief te zijn met elkaar op het online literair forum, op een zeilschip in de ijzige winterkou van Noorwegen. Een zeiltocht met passagiers uit verschillende landen, die op zoek zijn naar het befaamde Noorderlicht en walvissen.
Wat de andere passagiers niet weten is, dat zij ook op zoek zijn naar een slachtoffer, iemand moet dood.
Ze denken elkaar te leren kennen, maar wantrouwen en spanning overheersen het gevoel op het zeilschip. Mariska weet dit gevoel duidelijk naar voren te halen.
Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm door Noor en je leert haar zeer goed kennen. Want wat betekend schuld, onschuld, slachtoffer zijn?
Kunnen ze er samen uit komen wie het slachtoffer zal zijn? Wat online vanzelfsprekend leek, lijkt in het echt toch geheel anders te verlopen.
Het verhaal bestaat uit verschillende verhaallijnen wat niet storend is tijdens het lezen.
Het is duidelijk zichtbaar dat het verhaal gaat over de reis, vooraf aan de reis en na de reis.
De verhaallijnen lopen prima in elkaar over.
Tijdens de reis leer je ook de karakters van de passagiers meer kennen en hoe apart het kan zijn om in zo’n gezelschap elkaar beter denkt te kennen.
De schrijfstijl is kort en duidelijk en makkelijk leesbaar. De hoofdstukken zijn niet te lang.
De spanning is wel aanwezig, maar kon wat mij betreft wat meer naar voren gehaald worden.
De plot vond ik toch wel verrassend en dat maakte het voor mij toch goed om alsnog 3 sterren te geven.

4 mensen boeken een bootreis op zoek naar het noorderlicht en walvissen. Dit klinkt als een reisboek, maar deze vier reizigers spreken af dat ze iemand tijdens de reis gaan vermoorden. Maar of dat nu zo simpel is als ze vooraf op het literaire forum bespreken?

Het boek komt langzaam op gang. In het begin had ik even moeite om in het verhaal te komen. De spanning is vooral onderhuids en groeit door het boek heen.

De sfeertekeningen zijn mooi. Ik zag het voor me, voelde de koude en de vreugde als ze walvissen of het noorderlicht zien. Als zonaanbidster wil ik nu bijna ook mee met zo'n reis. Zonder de moordopdracht dan graag. ;-)

De ik-persoon (Noor) vertelt over de reis en de zoektocht naar een slachtoffer. Ook is er een verhaallijn over het online forum waar de vier elkaar ontmoeten en een boek bespreken waarbij ze op het idee van een moord komen en de bootreis. En er is een verhaallijn na de reis tijdens een tv-show, waarbij de reizigers ingaan op wat er uiteindelijk op de reis voorgevallen is.

Stapje voor stapje leer je de personages kennen en hun motivatie om voor deze bijzonder moordreis te kiezen.

Dan komt de ontknoping. Het eind van het boek is het lezen meer dan waard. Een plot dat ik graag zelf had willen bedenken. Wow, goed gedaan Mariska