One for the birds

prettig en verassend boek, met korte verhalen. ideaal voor als je graag leest voor het slapen gaan. je leest een verhaal en kunt je de volgende dag laten meeslepen in de Mitchells fantasie. haar debuut, zeker de moeite.

Eerlijk gezegd, ben ik niet zo'n lezer, en gun mijzelf de tijd niet, maar de titel en de cover intrigeerde mij dusdanig dat ik weer eens een poging ondernam om er eens voor te gaan zitten.
Meestal heb ik de neiging om in slaap te vallen als het mij niet boeit.
Dat is Silvia niet gelukt....
Al bij de eerste pagina bekruipt je het gevoel dat er iets mis is...de spanning wordt geraffineerd opgebouwd, en ik had het gevoel dat ik steeds sneller ging lezen om maar zo snel mogelijk de plot te achterhalen.
Die is altijd verrassend en soms mindblowing...
Ik kreeg het heerlijke déjà vu met King en Dahl. Je fantasie gaat heerlijk op de loop.
Het was voor mij een ware pageturner, nog één verhaaltje ? Vooruit dan, maar daarna wel het licht uit...morgen vroeg weer op.
De korte verhalen lezen heerlijk weg, het Engels is absoluut geen barrière..
Alle verhalen de revue laten passeren ? No way....één advies : lezen !!
Chapeau Silvia, ik ben er van overtuigd dat we nog veel meer van je gaan "horen".....

De cover van dit boek vond ik meteen al erg mooi. Schedels, vogels, je kunt er van alles in zien! Dit is een Engelstalig boek. De verhalen staan op alfabetische volgorde in het boek. Het engels is ook zeer vlot en het leest lekker weg. Het zijn vooral verhalen met een dosis horror. Soms gaan je haren ervan rechtop staan…..En op andere momenten moet je meedenken en probeer je te bedenken wat er nu aan de hand is…. Ook kom je een aantal personages tegen die je misschien van andere verhalen al kent! Dit vond ik erg leuk zelf. En soms denk je een verband te kunnen leggen met een eerder (in het boek) gelezen verhaal. Het is niet zomaar een verhalenbundel! En zeker niet de bekende happily ever after einde, deze verhalen.

De verhalen zitten goed in elkaar en ik heb wel een paar favorieten. Ik zal alle verhalen in een korte zin samenvatten :
• De rillingen lopen je over het lijf, als je alleen in een lockerroom staat en iets engs hoort!
• Een gruwelijk (en bekend) schilderij met een eigen leven.
• Samenzijn tot in de eeuwigheid
• Een doolhof: kom je er (n)ooit nog uit?
• Hordes geïnfecteerden…Einde van de wereld..Echt een van mijn favorieten.
• Lady of the lake…Is ze echt of een weerspiegeling in het water?
• In dit gesticht in niet wat het lijkt. Creepy einde.
• Wat hebben filmcredits en een seriemoordenaar met elkaar te maken?
• Er staat een verhaal in dat me deed denken aan Crimson Peak.
• Horror museum met slachtoffers uit het verleden.
• Professionele killers spelen met elkaars leven
• De geboorte van Sleepy Hollow
• Kun je een deal met de duivel wel overleven?
• Sommige kunst is gruwelijk echt.
• Het verleden haalt je in, zeker als je iets ernstigs op je kerfstok hebt staan.
• Ground hogday gevoelens en een versnipperaar die levens verwoest.
• Komt het te snel? Wil je het echt wel?
• Is Star onder controle te houden? Of is zij de baas?
• Waar ben jij bang voor? Is dit gesprek wel onschuldig? Hier moet je bij nadenken.
• Nachttrein naar nergens
Spreekt deze mix van triggerende zinnen je aan? Dan is dit echt een boek voor jou! Ik heb ze lekker door elkaar gemixt, dus je weet niet welke zin er bij welk verhaal hoort. Als je het boek leest, kun je het waarschijnlijk wel bij een verhaal neerzetten!
Heerlijk boek. Genieten! 4 ****

one for the birds - Een bonte verzameling van twintig korte verhalen. Door de verschillende uitgangssituaties, de wisselende vertelperspectieven en vooral door de vaart in vertellingen verveelt dit boek niet. De verhalen staan op zichzelf, maar wat ze tot een eenheid maakt is dat ze allemaal ergens een macabere of sinistere twist kennen. Soms openbaart deze zich in de inleiding en volg je met toenemende verbazing hoe zich dit ontwikkelt, een andere keer moet je haast tot de laatste regel wachten, maar zelfs dan weet Lily Mitchell je geboeid te houden en te verrassen. Het boek is in het Engels geschreven, hoewel Mitchell Nederlandse is. Haar liefde voor elegante Engelse zinnen schijnt door haar vlotte, mooi gekozen en toch toegankelijke woordgebruik. Een punt van kritiek: om van een geboeide lezer een gekluisterde lezer te maken, zou Mitchell wellicht haar beschrijvende woorden meer aan de setting kunnen spenderen, en minder aan de gedachten en gevoelens van de karakters. Geef de fantasie van de lezer iets meer regie, en laat de gevoelens van schrik, afschuw, verbazing en het grimlachje voortkomen uit het gevoel dat de lezer zelf oproept uit de situatie. Al met al toch een fijn boek voor donkere maanden, onder genot van een schemerig lampje, een knetterend haardvuur en een wijntje.

Leuke korte verhalen met een twist. Makkelijk te lezen. Soms een beetje creepy