Opgeven is geen optie

Het onthutsende verhaal van Jermaine de Wind

In december 2008 hoort Jermaine de Wind uit Tilburg dat hij een agressieve hersentumor heeft. Het blijkt een Glioblastoma multiforme, kortweg een GBM, te zijn, in de volksmond ook wel Terminator genoemd, waarvan de prognose maximaal één tot anderhalf jaar is. Er volgt een operatie met daarna langdurige bestralingen en chemokuren. Aanvankelijk denkt Jermaine dat hij genezen is, maar in 2015 komen de tumoren terug. Zijn grote verlangen om beter te worden, wordt zijn drijfveer om te blijven strijden. ‘Opgeven is geen optie’ wordt zijn credo.

In scherpe observaties, beeldende herinneringen en na nuchtere gesprekken met Jermaine, zijn vrienden en familie, beschrijft Ineke van Pelt het verhaal van zijn ziekte en van zijn dramatische jeugd die gekenmerkt wordt door een gebrek aan liefde, aandacht en geborgenheid. Jermaine beseft dat hij, wil hij ooit een normaal leven kunnen leiden, afstand moet nemen van zijn jeugdproblemen. Door zijn best te doen leert hij hoe hij zichzelf kan redden. Door deze levensdrift weet hij ook zijn terugkerende ziekte te overwinnen. Mede door de inzet en hulp van veel vrienden, maar ook van onbekenden die geld storten voor zijn stichting Main Life, weet hij een groot bedrag bijeen te krijgen voor de omstreden en peperdure behandeling door Dr. Burzynski. Ondanks de omineuze berichten in de media reist hij toch af naar Houston. De behandeling lijkt aan te slaan. Zijn MRI-scans zijn clean. Toch blijft hij geconfronteerd met de onzekerheid over het uitblijven van nieuwe tumoren. Gaat hij het redden blijft de vraag. En heeft hij geld genoeg om zijn genezingstraject te vervolgen?

Naschrift
De tekst op de achterkant van het boek “Opgeven is geen optie” eindigt met de vraag: "En heeft hij geld genoeg om zijn genezingstraject te vervolgen?", toen nog niet wetend wat het werkelijke vervolg zou zijn. Het genezingstraject verliep zo hoopvol. De tumoren in zijn hoofd waren verdwenen na zijn behandeling in Amerika. Helaas niet voor lang. Op 23 juli volgde de onheilspellende en gevreesde uitslag: de tumoren waren teruggekeerd.

Donderdag 14 september eind van de middag was zijn boek, waar hij zo naar uitkeek, onderweg van de binder naar Gianotten Printed Media.

Donderdag 14 september eind van de middag was ook Jermaine op weg om de aarde te verlaten. Hij was bezig aan zijn laatste reis.

Hij had er maanden naar uitgekeken om zijn boek vast te kunnen houden. Maanden heeft hij gevochten om het leven te behouden.

Hij heeft het niet gered. Rust zacht Jermaine.