Opvliegers! de roman een echte vriendinnen-comedy

In ‘Opvliegers!’ maken we kennis met de vier vriendinnen Lydia, Ellen, Sas en Keet. Ze kennen elkaar al meer dan dertig jaar en hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Als lezer val je als het ware midden in hun vriendschap en ontdek je gaandeweg wie wie precies is en wat ze in het verleden hebben meegemaakt. Dat gebeurt op een natuurlijke wijze. Je hebt niet het idee dat je essentiële informatie mist. Sabine van den Eynden ligt zaken toe waar dat nodig is. Ideaal!

Het verhaal leest vlot en zit vol humor. Van den Eynden laat de verschillende personages aan het woord. Het ene hoofdstuk lees je bijvoorbeeld vanuit Sas en het volgende dan vanuit Ellen. Daardoor leer je de vriendinnen steeds beter kennen. Het geeft je haast een vertrouwd gevoel, alsof je je in je eigen vriendengroep bevindt. Meerdere malen moet je hardop lachen om bepaalde fratsen die een van de dames uitspookt. Naast de humor is er ook ruimte voor serieuze zaken, zoals de overgang en een eventuele overspelige echtgenoot.

‘Opvliegers!’ kan wellicht voor herkenning zorgen voor vrouwen die al in de overgang zitten of erin gezeten hebben. Daar heb ik gelukkig nog geen ervaring mee. Elke vrouw (en iedere man) zal dit boek met een grote lach op zijn gezicht lezen.

De cover laat vier blije meiden op het strand zien, handen in de lucht en genieten! Dit geeft heel goed het gevoel weer dat je krijgt tijdens het lezen; vrolijkheid overheerst!

In 'Opvliegers! de roman' maak je kennis met Sas, Keet, Lydia en Ellen, vier gewone vrouwen waarvan ieder op haar eigen manier bijzonder is. Maar je beseft hierdoor ook weer dat ieder mens dat heeft; dat bijzondere en speciale dat hem of haar anders maakt dan de rest.

Deze vrouwen kennen elkaar al dertig jaar en delen lief en leed met elkaar en de lezer kan meegenieten in de wisselende verhaallijnen.
Er is volop humor aanwezig maar ook de serieuze dingen uit het leven worden niet uit de weg gegaan. Zo komen overspel, de overgang met al zijn besognes en het gevoel iets heel anders te willen in het leven aan de orde.
'Werk. Ik wil ander werk. Werk dat iets betekent.' 'Maar jouw werk is toch verschrikkelijk zinvol?' 'Ja, voor de patiënten en voor de maatschappij misschien wel, maar voor mij betekent het niets.' 'Ik wil iets doen wat mij iets geeft.'

Dit boek is op een luchtige toon geschreven, waardoor je heerlijk ontspannen door kunt lezen. De personages zijn zo goed beschreven dat ze tot leven komen; in gedachten zie je zelfs de haarkleur van ieder van hen. Je mag ze niet allemaal even graag, maar dat is ook vaak het geval in het werkelijke leven. Dit verhaal heeft bijna voortdurend gezorgd voor een glimlach op mijn gezicht tijdens het lezen. Hier en daar gingen mijn wenkbrauwen even omhoog, maar ik kan met overtuiging zeggen:
'Graag gelezen!'

Voor elke vrouw die de overgang aan ziet komen, er midden in zit of er, gelukkig, vanaf is…. een feest van herkenning! Op lichtvoetige en humoristische wijze heeft Sabine van Eynden het leven van 4 vriendinnen beschreven die strugglen met de overgang. De karakters zijn heerlijk over de top geschreven en ik denk dat elke vrouw zich wel met 1 van deze dames kan vereenzelvigen. Naast het feit dat zij op een kruispunt in hun leven staan is de invloed van relaties en kinderen niet uit te vlakken…. Het boek had voor mij een erg oooooh jaaaaa-gehalte en ik vind het niet meer dan logisch dat er een toneelstuk van is gemaakt!

Vlot geschreven belevenissen van vier vriendinnen in de leeftijd rond "De Overgang". Herkenbare situaties op gebied van relaties, kinderen, kwalen etc. en vaak (ook onbedoeld) grappig. Fijne vakantielectuur.

Ik ben zeker niet de doelgroep van ‘Opvliegers!’, aangezien ik pas halverwege de dertig ben en zeker nog geen last heb van de overgang. Maar dat maakt op zich niet uit, ik vond het boek wel ok om te lezen. Niet helemaal geweldig, want sommige acties van de vier dames vond ik niet heel realistisch overkomen.

Vaak vind ik in dit soort verhalen ook dat er gebruik wordt gemaakt van standaard types, dat is in films vaak ook het geval. Dat was hier helaas ook het geval, vooral Ellen vond ik de meest stereotype vrouw en daar zat dan voor mij ook weinig origineels in.

Toch heeft Sabine van den Eynden ‘Opvliegers!’ leuk geschreven, er zit genoeg afwisseling in het verhaal doordat je echt over de vier hoofdpersonen leest. Dat maakt dat het tempo hoog blijft liggen en je je niet teveel hoeft te ergeren aan één minder leuke hoofdpersoon. Het boek leest prima weg, ik had het dan ook binnen een dag uit. Helaas is ‘Opvliegers’ geen boek dat me echt heel lang bij zal blijven.

Wat ik wel grappig vond, was dat Sabine van den Eynden een aantal keer Jamie Cullum noemt als artiest waarnaar geluisterd wordt. Ik kan je verklappen dat ik misschien wel een klein gilletje geslaakt heb toen ik dit las, haha!

‘Opvliegers!’ is misschien leuker om te lezen als je zelf in de overgang zit. Ik vond de personages stereotypes, maar het verhaal was wel lekker geschreven.

Leuk onderwerp en leuk geprobeerd, maar beetje flauwe schrijfstijl en net niet echt geestig.