Opwindende tijden roman

Top boek, met een bijzonder hoofdpersoon. Ze boeit, met sterke analyses van personen en (eigen) situaties. Grappig, verrassend en intelligent.
Wat een lánge verhalen hieronder van “echte lezers” die het boek ‘gratis’ ontvingen, voor een ‘verplichte samenvatting’. Wat een identiek geklaag, over hun niet-uitgekomen verwachtingen (welke?). Die “echte lezers” raad ik aan om Dolan’s interview met NRC te lezen 19/11/2020, met uitleg over Hong Kong, haar fascinatie voor status, waarom een hoofdpersoon zich niet (op zijn Amerikaans) hoeft te ‘ontwikkelen’, etc.
Het boek is sowieso een aanrader voor iedereen die van “overthinking” houdt.

Opwindende tijden van Naoise Dolan werd door talloze professionele recensenten gekroond tot een fantastisch debuut. Ze werd regelmatig vergeleken met Sally Rooney door haar geestige, gevatte opmerkingen. Mij kon het echter niet zo bekoren.

Dolan vertelt het verhaal van de 22-jarige Ava die net van Ierland naar Hongkong is verhuisd en probeert te achterhalen wat ze met haar leven moet doen. Ze heeft een slecht betaalde baan als lerares Engels en is bevriend met Julian, een rijke Engelse bankier. Eenzaam en blut trekt Ava bij hem in. Julian betaalt voor zo'n beetje alles en ze beginnen te vrijen. Maar als Julian voor een paar maanden in Londen gaat werken, valt Ava voor Edith, een jonge advocaat.

Dit verhaal, wat verteld wordt over de tijdspanne van anderhalf jaar, heeft eigenlijk weinig body. Ava kent amper personen in Hongkong en haar leven wordt geleid door andere, drukbezette mensen. Dit saaie bestaan van het hoofdpersonage kan opzettelijk bedoeld zijn, in functie van haar existentiële crisis, maar al bij al voelt dit verhaal al erg saai aan.

De debutantschrijver gebruikt regelmatig moeilijkere woorden. Deze woorden hebben amper een toegevoegde waarde, en laat voor mij vaak voelen alsof Dolan op zoek was naar woorden in tegenstelling tot andere schrijvers die woorden laten klinken alsof ze ze zomaar vinden.

(Over de drie puntjes die je kan zien als iemand aan het typen is) “De puntjes golfden als trillers op notenbalken van Chopin, hoe of je ze ook bekeek.”

Toch is haar schrijven niet alleen maar vergezocht.

“Het was alsof ik iets opdronk waarmee ik in mijn handen had gestaan tot het was afgekoeld, maar wat nog steeds te heet bleek en ik desondanks achteroversloeg omdat ik het al te lang koud had gehad.”

Zoals ik reeds vermeldde aan het begin van deze recensie, werd er me heel wat gevatte opmerkingen beloofd. Toch heb ik dit soort humor niet gevonden, tot mijn spijt. Ik vraag me af of dit een resultaat is van een te letterlijke vertaling, maar daarvoor zou ik de Engelstalige versie moeten lezen van het boek.

Dit brengt me nog naar een ander heikel punt van dit boek. Aangezien ik zelf leraar Engels ben, stoort het me mateloos hoe de Engelse les die het hoofdpersonage geeft in het Nederlands vertaald wordt. Ik voel dat er heel wat Britse, droge, ruwe humor verloren raakt in de Nederlandse vertaling.

Naast wat gemiste taalkansen en een saai verhaal waarin weinig gebeurd, gaat Naoise Dolan heel erg de mist in op vlak van etnische kwesties.

Dolan laat het verhaal afspelen in Hongkong. Dit zou op zich een erg interessante plek kunnen zijn voor een verhaal aangezien we in Westerse cultuur erg weinig te lezen krijgen over verhalen die zich afspelen in Aziatische regio’s. Dit verhaal, echter, had geen enkele reden om in Hongkong gesitueerd te zijn.

Er werd zelfs geen enkele regel besteed aan de intrigerende politieke situatie ginds.

Het hoofdpersonage omringt zich met enkel Engelstalige blanke mensen, met uitzondering op één Aziatisch persoon, Edith. Zelfs naar haar, komt het hoofdpersonage regelmatig racistisch en ronduit dom over.

‘Het valt je niet op omdat je wit bent,’ zei Edith. ‘Als mensen mij zien nemen ze aan dat ik hiervandaan kom.’
‘Maar je komt hiervandaan.’
‘Min of meer,’ zei ze. ‘Maar je mist veel als je je tienertijd in het buitenland hebt doorgebracht.’
Het klonk als iets wat ze van een therapeut kon hebben gehoord, gekunsteld geformuleerd om het opvoedkundige inzicht in weinig woorden te persen.

Hoewel het verhaal en de schrijfstijl me niet kon bekoren, maakte Dolan wel een verhaal dat je wou lezen door de herkenbaarheid en het hoge soapserie gehalte.

Bedankt aan De Club van Echte Lezers voor het boek.

Opwindende tijden
Veel opwindender dan de titel wordt het helaas niet.

Voor de club van echte lezers mocht ik dit boek lezen en recenseren, zowel de titel, de achterflap en de cover spraken mij direct aan, ik dacht leuke invalshoek, 2 expats, Julian en Ava in Hongkong met een ingewikkelde ‘liefdes’ relatie waarbij Julian voor langere tijd terug naar Londen gaat en Ava in die tijd Edith, een Hongkongse advocaat ontmoet waar ze verliefd op wordt. De voorflap met de 3 tandenborstels, 2 samen in een beker en 1 ernaast, voorspelde een boek vol intrige en bedrog.

Helaas, het boek bestaat uit 3 delen, waarin in het eerste deel heel lang wordt gedaan om de ingewikkelde relatie tussen Ava en Julian vorm te geven, Ava analyseert alles en iedereen tot in den treure en praat zo voor zichzelf goed dat de relatie die ze met Julian heeft gelijkwaardig is, maar echte liefde of verbondenheid haal ik er niet uit.

Wat een opluchting was deel 2 van het boek, waarin ze Edith ontmoet, dit vond ik het beste deel van het boek, mooi omschreven hoe deze twee verliefd werden en in elkaar opgingen, al werd de eerste liefdesscéne erg kort en plat beschreven

In deel 3 zakte het weer helemaal in, Julian komt terug, ze trekken een tijdje samen op, maar Edith zet Ava voor het blok, waarin Ava geen stap durft te nemen en op oude voet verder gaat met Julian, ondertussen probeert ze via conceptberichten Edith uit te leggen wat er in haar omgaat, maar dit blijven voor lange tijd concepten en wordt dit een soort dagboek voor Ava waarin ze haar gevoelens omschrijft. Tot een echt plot komt het uiteindelijk ook niet en dooft het verhaal als een soort nachtkaars uit naar mijn idee
Het ingewikkelde taalgebruik soms en lange zinnen, maken het niet altijd makkelijk leesbaar, de verschillen tussen de Ieren en Britten komen niet lekker uit de verf.

Ik hoop altijd dat ik na een boek in een zwart gat val en even twee dagen moet bijkomen van een boek, alvorens een ander boek te pakken, na dit boek, gelijk in een ander boek begonnen.

Dankzij deel 2 van het verhaal krijgt dit boek toch nog 3 sterren van mij, van dit deel heb ik echt genoten.

Opwindende tijden, naar Exciting times, van Naoise Dolan legt de complexiteit van liefde en de zoektocht daarnaar bloot.

Deze debuutroman speelt zich af tegen de achtergrond van het leven in Hongkong. We volgen hierin de 28-jarige Ava, geboren in Dublin, en docent Engels. Ava ontmoet in Hongkong bankier Julian, met wie zij een voornamelijk seksuele relatie begint. Ava trekt bij Julian in, waarbij Julian graag geld aan haar uitgeeft. Deze omgangsvorm mag vooral geen naam hebben en de voortgang ervan wordt voornamelijk in bed bepaald. Daar waar Ava naar bevestiging of signalen van wederzijdse gevoelens zoekt, is Julian afstandelijk en emotioneel niet op hetzelfde level.

Wanneer Julian voor zijn werk naar Engeland terugkeert, ontmoet Ava in zijn afwezigheid de advocate Edith. Na meerdere dates met Edith vindt Ava wat ze bij Julian mist: verbinding en waardering. Zonder dat Edith en Julian van elkaars bestaan afweten, spelen ze beiden tegelijkertijd een rol in het leven van Ava. Wanneer Julian laat weten naar Hongkong terug te keren, staat Ava voor een dilemma.

De grootsheid van Opwindende tijden zit in de intellectuele taligheid waarmee situaties en gedachtes worden beschreven. Ava worstelt met de complexiteit van gevoelens en verwachtingen van millennials in de huidige 21e eeuw.

Met dank aan De club van echte lezers en Uitgeverij Atlas Contact voor de mogelijkheid tot het lezen van deze intellectuele debuutroman! Volg LekkerGelezen op Instagram en Facebook onder @lekkergelezen.

Uitgeverij Atlas Contact schaarde mij onder de club van Echte Lezers en gaf mij de kans om dit boek te gaan lezen en recenseren. Na het lezen van de samenvatting leek het me een mooie aanwinst om tussen mijn 'gelezen boeken' te hebben staan. Maar helaas was het meest opwindende moment het openmaken van het pakketje dat al snel in de brievenbus lag.

In "Opwindende tijden" verlaat Ava Dublin om in Hongkong te gaan wonen. Ze gaat Engelse lesgeven aan kinderen. In HongKong ontmoet ze Julian, een bankier, en neemt intrek in zijn luxe appartement. Ze gaan met elkaar naar bed en Julian geeft veel geld uit aan Ava, maar het predikaat liefde krijgt het niet. Als Julian enkele maanden op zakenreis is, ontmoet Ava de mooie Edith. Vanaf het begin is ze geïnteresseerd in Edith, maar ze acht zichzelf niet goed genoeg voor haar. Er vormt zich langzaam een mooie relatie tussen Ava en Edith. Ze gaan samen op pad en ze ontmoet zelfs haar ouders. Ondertussen blijft Ava ook contact houden met Julian en gaat ze op bezoek bij zijn vader. Op een gegeven moment komt Julian terug, wat moet Ava doen? Pakt ze haar leven met Julian weer op of gaat ze verder met Edith?

De titel en de samenvatting suggereren een opwindend verhaal met een spannende driehoeksrelatie. Niets is minder waar. Het is een relaas dat zich grotendeels in het hoofd van Ava afspeelt. Met enorm veel interessante woorden, lange zinnen en woordspelingen raak je verdwaald in de veelal negatieve hersenspinsels van een meisje dat op zoek is naar zichzelf en worstelt met haar verhouding tot de mensen om zich heen. Na de eerste paar hoofdstukken was ik de trage saaie deels echte en onechte dialogen al zat. Het feit dat ik beloofde een recensie te schrijven, was de enige reden om door te lezen. Het interessantste is de uitleg over de Engelse taal die ze aan de jonge kinderen probeert over te brengen. In het tweede en derde deel van het boek wordt het verhaal iets sterker, maar al met al gaf het dichtslaan na de laatste bladzijde geen bevredigend gevoel. Geen aanrader wat mij betreft.

Geen uitgebreide recensie, maar voelde mij geroepen mijn mening te delen als 22 jarige.

Het is een vrij lastig geschreven boek. (Engelse) woordgrapjes komen niet lekker uit de verf. Er is vrij weinig diepgang, wel in tekst, niet in de ontwikkeling van het personage. Veel onduidelijkheden. Ik was het boek begonnen om te lezen: waarom de naar HongKong was gegaan en voor wie ze zou kiezen.
Helaas was dat ook het enige wat mij door het boek sleepte.
2 punten voor het tweede gedeelte met Edith, toen had ze me even te pakken.

Overall ook niet een hele realistische 22 jarigen situatie.

Opwindende tijden heeft me niet voor de volle 100 % weten te overtuigen, maar ik vond het nog steeds wel de moeite. De schrijfstijl van Naoise Dolan wordt vaak vergeleken met die van Sally Rooney (mijn lievelingsauteur!), maar die vergelijking gaat niet volledig op. Ze hebben wel dezelfde stijl, maar ik vond dat Naoise Dolan soms wel stroef schreef, een gevoel dat ik nog nooit heb gehad bij Sally Rooney.

Toch vond ik heel wat dingen wél fijn aan Opwindende tijen! De personages (Ava, Julian en Edith) zijn heel goed en diepgaand beschreven, waardoor de relatie tussen deze drie ook authentiek overkomt en interessant is om te volgen. Ik vind het altijd boeiend om de dynamiek tussen personages tot in detail te volgen en voor lezers zoals ik is dit boek ideaal. Ben je echter een lezer die van spanning houdt en verhalen waarin veel gebeurt, dan ga je het niets vinden. Met andere woorden: dit boek zal niet elke lezer liggen.

Naoise Dolan schrijft in Opwindende tijden misschien niet zo goed als Sally Rooney, maar zij weet een krachtig portret te schetsen van drie jonge mensen die hun weg zoeken in het leven. De personages zijn goed uitgewerkt en levendig beschreven, wat een interessante leeservaring oplevert!

Eén verhaal over een driehoeksverhouding, geld en liefde.

Maar zijn het nu echt zo'n opwindende tijden?

De achterflap maakt mij nieuwsgierig, en als ik een exemplaar ontvang wil ik dan ook enorm graag in dit boek beginnen.

Ik heb er vrij hoge verwachtingen van maar dit valt helaas tegen.

De personages voelen oppervlakkig alsof je niet echt dichtbij kunt komen.

Er word veelvuldig gebruik gemaakt van moeilijke woorden die het er niet fijner op maken om te lezen.

De personages zijn in mijn ogen saai en negatief.

Wat ik mezelf afvraag is of de vertaling hierbij te kort is geschoten. 

Sommige zinnen lijken niet lekker te lopen, hebben ook geen melodie.

In het begin kan ik het verhaal niet zo goed volgen, er worden sprongen in het verhaal gemaakt zonder verdere uitleg. 

Dit boek had in mijn ogen meer pagina's nodig om het verhaal beter uit te diepen.

Het lijkt nu namelijk of het maar een beperkt aantal pagina's heeft waardoor het niet tot zijn recht kan komen.

De thema's zijn namelijk goed gekozen en hier had naar mijn idee veel meer mee gedaan kunnen worden.

Het verhaal heeft mij helaas niet kunnen grijpen terwijl het zeker meer zou kunnen hebben.

Ik mis diepgang en melodie in het verhaal.

Conclusie: 2 sterren voor dit boek.

Ergens ben ik nieuwsgierig naar het Engelstalig boek omdat ik benieuwd ben of het aan de vertaling ligt.

Opwindende tijden
Naoise Dolan

Het boek Opwindende tijden van Naoise Dolan is haar romandebuut. Ik vind het altijd leuk om debuutromans te lezen. Het geeft namelijk een inkijkje in het gevoelsleven van een beginnende schrijver of schrijfster. Toen het ook nog een Iers schrijfster bleek leek het mij bijzonder om haar debuut te mogen lezen. Zo ook heb ik mij heel bewust ingeschreven.

Het boek gaat over liefde, geld en gevoelsleven van drie personen: de Dublinse Ava, de Engelse bankier Julian en de Hong Kongse advocate Edith. Drie personen uit verschillende achtergrond. Het boek is ingedeeld in drie delen. In het eerste deel ontmoet ze Julian, in het tweede deel ontwikkelt zich een relatie met Edith en het derde deel bestaat uit een driehoeksverhouding welke geen driehoeksverhouding is.

Ava is afgestudeerd en geeft Engelse les aan rijke kinderen voor een mager loontje. Ze ontmoet Julian in een bar en waarbij zij samen het uiteindelijk comfortabel hebben, zodanig dat zij uiteindelijk de logeerkamer van Julian betrekt. Ze deelt het bed met Julian, ze leven met elkaar, of beter gezegd naast elkaar. Een compassionate relatie zou je het niet kunnen noemen. Op haar vraag van Ava of hij van haar houdt komt een nietszeggend antwoord. Een verdieping in hun relatie zie je ook niet tevoorschijn komen. Ook al hoop je misschien wel dat die er zou kunnen zijn. Julian introduceert Ava aan zijn vader. Je voelt in deze hele relatie de minderwaardigheid van Ava en haar Ierse afkomst. Op gegeven moment moet Julian voro zijn werk terug naar London, waarbij Ava het huis van Julian blijft bewonen.

Nadat Julian naar is vertrokken voor zijn werk leeft Ava haar leven door les te geven, naar feestjes te gaan van de vrienden van Julian en het bezoeken van de vader van Julian. Totdat ze Edith ontmoet. Edith een succesvolle advocate. Gestudeerd in Engeland, en lesbisch. Edith en Ava leven een intensieve relatie, waarbij Ava eigenlijk Edith wil zijn. Haar kleren draagt. Haar socials volgt. Een verdieping in deze relatie zie je niet tot stand komen. Behalve dat Edith Ava probeert te ontlokken om te kiezen. Dit hoofdstuk is intenser qua gevoel dan het hoofdstuk waarin de verhouding tussen Julian en Ava wordt beschreven. Vanuit het gevoelsleven van Ava leer je haar tot zekere hoogte kennen, maar echt de diepte in blijft achterwege.

Uiteindelijk komt Julian terug. En zeker in het begin van het derde hoofdstuk gaan de drie samen er op uit. Julian heeft geaccepteerd dat Edith en Ava een stel zijn. Tegelijkertijd voel je dat Ava door Edith wordt uitgedaagd om te kiezen. Te kiezen voor haar. En dus niet te kiezen voor Julian.

Het boek heeft mij niet zo geraakt als dat ik had gehoopt. Het blijft relatief erg op de oppervlakte, maar misschien is dat dan ook wel hetgeen je als lezer kunt invullen.

“toen we samen waren voelde ik soms te veel en dan praatte ik met hem om rustig te worden. Hij maakt me niet zo gelukkig of verdrietig als jij. Wat betekent dat ik minder om hem geef, maar wat het ook lastig maakt om hem helemaal te verlaten. Hij is als de golfstroom. Heb je ooit over de golfstroom geleerd? Hij houdt Ierland gematigd”
Opwindende tijden is de titel van het debuut van Naoise Dolan, een Ierse schrijfster. Of de titel nou echt recht doet aan het boek betwijfel ik, want het geeft de schijn van opwinding, spannende situaties of wilde sexy tijden. Aan de oppervlakte zit dat er in ieder geval niet in. Ik had echt moeite met het begin van het boek, kon er moeilijk doorheen komen. Er wordt gebruikt gemaakt van lange zinnen met soms lastige termen, misschien dat het in de oorspronkelijke Engelse versie beter tot zijn recht komt. Maar halverwege werd het toch interessanter en heb ik het zelfs met plezier en nieuwsgierigheid uitgelezen.
Het boek vertelt het verhaal van de Ierse Ava die in Hongkong als onderwijzeres, ze leert de Engelse taal aan kinderen van rijke ouders. Ava heeft een laag zelfbeeld en dit komt ook tot uiting in haar relatie met “de bankier” waar ze genoegen neemt met zijn liefdesverklaring: ik mag je graag.
Als ze Edith ontmoet en aan de liefde durft toe te geven, komen haar ware gevoelens naar boven en weet ze dat dit is wat ze eigenlijk al jaren wil. Maar ook hier speelt uiteindelijk haar lage zelfbeeld en weinige zelfvertrouwen haar parten.
Het boek was voor mij geen hoogvlieger maar tussen de lijnen door toch zeker interessant en wat ik misschien nog wel het leukste vond aan het boek, dat hoofdpersoon Ava in haar werk eigenlijk heel veel vertelt over de verhoudingen tussen Engeland en Ierland.