P.I.D.

Wat een fantastisch boek !
Prachtig verhaal over Paul McCartney.
Ik ken de muziek van The Beatles, vele zing ik uit volle borst mee.
Ben geen groot fan maar toch pakte dit boek me beet en liet me niet meer los.
Dus dit voor de die hard fan maar ook zonder deze kennis..
Ik ging zelf aan het Googlen.
Vind het prachtig dat het gewoon allemaal terug te vinden is via internet.
Chapeau ! Ik heb er van genoten.
Wel verdiende dikke vette 5 sterren !
Ik ga zeker meer van deze schrijfster lezen

In 2013 verscheen “De dode kamer“, het debuut van Bronja Hoffschlag – en tevens het eerste deel van een thrillertrilogie “Project X” – dat bekroond werd met de Crimezone Debuutprijs 2014. In 2015 verscheen het tweede deel, “De Skinner Methode“. Beide boeken waren enorm succesvol. Tussendoor verscheen in 2014 nog de losstaande thriller “Snuff“. Hoffschlag zette zich meteen neer als een van de beste en meest vernieuwende thrillerschrijvers van Nederland. Dat ze kon schrijven was mij dus al bekend. Voor “P.I.D.” maakte ze echter een uitstapje buiten het thrillergenre en dat leverde een boeiende roman op over de samenzweringstheorieën rond Paul McCartney. Volgens sommigen zou McCartney namelijk in 1966 al overleden zijn en vervangen zijn door een dubbelganger.De titel “P.I.D.” staat dan ook voor “Paul Is Dead”. Ik was bekend met de speculaties rond de dubbelganger van Paul McCartney, maar zag niet hoe iemand daar een roman van kon maken. Dat zag Bronja Hoffschlag echter wel en schreef (tussen haar werk aan haar thrillertrilogie door) deze ijzersterke roman over de achttienjarige Thomas Fremont die o.a. in foto’s en de songteksten van de Beatlesliedjes steeds meer bewijzen ziet voor de dood van Paul. Hij probeert zijn ontdekkingen te delen met andere mensen, maar dat blijkt niet ongestraft te blijven. Dertig jaar later woont zijn moeder Beth, die al die tijd geen contact met Thomas heeft gehad en ook geen idee is waar Thomas gebleven is, naast de tiener Syd. Als de vader van Thomas sterft, beginnen de geheimen uit het verleden aan het licht te komen en Beth probeert er samen met haar buurjongen Syd achter te komen wat er met haar zoon Thomas is gebeurd.

“P.I.D.” is een ijzersterk geschreven roman. Het is duidelijk dat Bronja Hoffschlag meer kan dan ijzingwekkende thrillers schrijven. Met even groot gemak heeft zij deze spannende roman geschreven over geheimen, vriendschap, familiebanden en muziek. Er zitten talloze verwijzingen in boek naar het leven in de sixties en naar de muziek van die periode. Het is duidelijk dat Hoffschlag veel research heeft gedaan. Ze schrijft met veel kennis van zaken. Deze roman is niet alleen een aanrader voor Beatles-fans. Ook niet-fans zullen smullen van deze ingenieuze roman. Hoewel ik vol spanning zit te wachten op de derde thriller in de “Project X“-trilogie, hoop ik ook dat Hoffschlag besluit nog eens een roman te schrijven. “P.I.D.” smaakt naar meer. Veel meer!

Wat mij betreft is P.I.D. echt een volstrekt uniek verhaal verweven met feitelijke geschiedenis momenten. Het zal mij dan ook nog lang bijblijven en altijd een aanrader zijn voor mij mede leesliefhebbers. Juist doordat er waargebeurde stukken inzitten betreffende Charles Manson, muziek uit de jaren 60 & 70 enzovoort, komt het geheel nogal realistisch over. Je wordt meegenomen in de theorie van Thomas en de zoektocht die Syd erop loslaat. Maar ook de andere ontwikkelingen en nare omstandigheden die de hoofdpersonages meemaken plus ondergaan beleef je mee. De gedachtegang en psychologische ontwikkeling van de karakters, met name die van Syd, zijn wonderwel goed te volgen. Geeft verhaal lading en gelaagdheid. De karakters zijn zo beschreven dat je hen meerdere eigenschappen kan toedelen en hun reacties aan ziet komen. Je hoeft je als lezer zijnde geen moment te vervelen en dat verklaard ook waarom ik het binnen twee dagen uit had. Alles te danken aan de schrijfstijl van Hoffschlag, die indringende maar soepel verlopende bewoording gebruikt en het mogelijk maakt om mee te voelen met de personages. Ook de verschillende omgevingen zo beschrijft dat je het letterlijk voor je ziet tijdens het lezen. Ondanks dat er waargebeurde feiten in het verhaal zitten is het daaromheen gebouwde verhaal zeker wel origineel als je het mij vraagt.
Ik vond het verrassend fijn om dit boek te mogen lezen en heb er oprecht van genoten. Het was mijn kennismaking met werk van deze schrijfster maar ben hierdoor absoluut nog nieuwsgieriger geworden naar haar eerdere uitgebrachte boeken. Die overigens sowieso al op mijn wensenlijst stonden voordat ik de kans kreeg om P.I.D. te lezen.

Goed verhaal. Met humor en mooi uitgewerkte karakters. Een boek dat je laat nadenken en opzoeken.

Geweldige schrijfster en leuk onderwerp

Bronja Hoffschlag (1981) debuteerde in 2013 met de psychologische thriller ‘De Dode Kamer’, waarmee ze de Hebban Debuutprijs won. Ook het vervolg ‘De Skinner Methode’ (2015) ontving lovende kritieken en behaalde de eerste plaats in de Hebban leesclub Hall of Fame. In 2014 verscheen van haar hand de thrillernovelle ‘Snuff’. Bronja Hoffschlag is tevens tekstschrijver voor de metalband Burning. Met ‘P.I.D.’ heeft ze haar romandebuut geschreven. Hoffschlag woont met haar familie in Rotterdam.

1967. De 18-jarige Thomas Fremont ziet een nieuwe foto van de Beatles. Op dat moment is hij er stellig van overtuigd dat Paul McCartney is vervangen door een bedrieger die zijn naam heeft aangenomen. De echte Paul zou bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Met ieder album dat verschijnt begint hij meer aanwijzingen te vinden op de cover en in de teksten, die erop duiden dat er iemand anders met de naam Paul McCartney is gaan strijken.
1999. Beth denkt vaak aan die nacht terug dat haar zoon Thomas verdween. Dertig jaar lang heeft ze hierin berust, maar wanneer ze papieren in het nachtkastje van haar man ontdekt, die een ander licht op de verblijfplaats van hun zoon werpen, neemt ze een beslissing. Ze moet en zal haar zoon Robert terugzien.

P.I.D. (Paul is dead) is de eerste roman van Bronja Hoffschlag, en wat voor één! Hierin schrijft ze over Paul McCartney, een bandlid van The Beatles, en de complottheorie of hij nu wel of niet de echte Paul is. Sommige mensen, waaronder Thomas Fremont, beweren dat de echte Paul om het leven gekomen is bij een auto-ongeluk op 9 november 1966 en is vervangen door een nep Paul. Andere mensen zeggen dat dit volstrekt onwaar is. Hoffschlag deed voor dit debuut jarenlang research en interviewde verschillende mensen waaronder de echte ‘Tom’ en ‘Beth’.
Het verhaal speelt zich in twee periodes af, namelijk in 1969 en 1999. Gaandeweg wisselen de tijdsperiodes elkaar af. Er wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Het boek heeft een fijne schrijfstijl en leest vlot. Hoffschlag weet hoe ze onze aandacht moet vangen, ook al ben je geen Beatles-fan. P.I.D. gaat over verschillende thema’s waaronder: verdriet, vriendschap, eenzaamheid, vertrouwen en een onvoorwaardelijke liefde. Het is een origineel geschreven verhaal met verschillende verhaallijnen. De personages zijn goed uitgewerkt en levensecht neergezet. P.I.D. is gebaseerd op waargebeurde feiten. Namen, data en locaties zijn waar nodig gefingeerd om de privacy van haar bronnen te waarborgen aldus Hoffschlag.

P.I.D. is een indrukwekkend romandebuut. Voortaan kijken we heel anders tegen Paul McCartney aan. Ben jij na het lezen van dit boek ook een believer of non-believer?

"Misschien waren fantasie en waanzin soms de enige juiste reactie op de realiteit, gewoon wanneer je dat even nodig had." ~ p174.

Wauw, gewoon wauw. Het lijkt wel of alles wat er uit Bronja's pen komt gewoon een meesterwerk is!? Tijdens het lezen besefte ik me dat ik haar schrijfstijl gemist had. Er is er maar één die op deze manier met woorden en personages kan spelen. Die ervoor kan zorgen dat je elke letter leest, en geen punt overslaat, puur omdat ALLES er tijdens het lezen toe doet.

"De feiten worden niet anders door er mooie, overbodige woorden aan toe te voegen." ~ p200.

P.I.D., oftewel "Paul is Dood". Dit is de basis van het verhaal. De theorie van een jongen over The Beatles en de dood van Paul McCartney. Een theorie die zijn leven uiteindelijk op zijn kop zette, maar niet alleen zijn leven. Een moeder, achter gebleven zonder zoon, komt 30 jaar later achter het grootste geheim van haar man. Op bijna magische wijze weet Bronja heden en verleden in elkaar over te laten lopen, zodat je met elke pagina die je omslaat een stuk dichter bij de waarheid bent. Als een tapijtenmaker weet ze vele losse lijnen te knopen tot een geheel, tot er uiteindelijk geen losse lijntjes meer over zijn en er enkel nog een prachtig boek over blijft waarin alles tot in de puntjes klopt. En het aller mooiste? Je gelooft elke letter die er in staat!
Of je nou wel of geen Beatles fan ben, of misschien heb je wel nooit van ze gehoord (het kan!?), het maakt allemaal niet uit. Al lees je dit boek als pure fictie, dan nog is het een waanzinnig verhaal die je gewoon niet weg kan leggen. Je moet weten wat er gebeurd is, wat er gaat gebeuren en zelfs na de laatste bladzijde wil je eigenlijk nog meer... De personages zijn zo sterk opgezet, de emoties zo begrijpelijk, en zelfs de stiltes in de gesprekken zeggen zoveel meer dat een auteur typen kan.

"Het is zoals je zei: als je eenmaal weet waar je op moet letten, kun je het niet meer niet zien." ~ p260.

Ik hoop echt dat Bronja Hoffschlag nooit stopt met schrijven. Mijn hart zou in duizenden stukjes breken als ik nooit meer boeken zoals dit van haar hand mocht lezen. Ik kijk nu alweer rijkhalzend uit naar het volgende boek, hopelijk het derde deel van de Project X trilogie, want dat einde laat me ook nog steeds niet los!

Toen ik de achterflap las wist ik al dat dit een boek voor mij zou zijn. Het boek krijgt zoveel lof, dus ik had ook meteen hoge verwachtingen. En ze zijn allemaal uitgekomen!
Het verhaal gaat over een jongen van 18 jaar oud: Thomas Freemont. Het is 1967 en hij is fan van The Beatles. Maar dan ziet hij een foto van de band, die volgens hem niet klopt. Er is iets mis met Paul Mccartney! Hij is er heilig van overtuigd dat Paul dood is. En hij is vervangen door een look-a-like. Hij ontdekt steeds meer aanwijzingen: in liedjes, foto’s en zelfs op de albumhoezen. Hij besluit dat de wereld het moet weten: ze worden voor de gek gehouden! Zodra hij dit naar buiten brengt, staat zijn leven op zijn kop. Ze sluiten hem op voor een andere reden. Maar hij weet zeker dat het komt omdat hij bewijzen heeft dat Paul dood is.
32 jaar later wacht de moeder van Thomas nog steeds op zijn thuiskomst. Ze kan niet met het feit leven, dat ze haar zoon nooit meer zal zien. Maar dan komt ze een stapel documenten tegen, die haar mand voor haar geheim gehouden heeft. De laatste 32 jaar waren een grote leugen! Van af dat moment wil ze haar zoon weer in haar armen sluiten.
Als Beatles fan is dit zo gaaf om te lezen! Je wilt in eerste instantie, Thomas niet geloven. Maar het begint wel te kriebelen, je wilt weten of het nu waar is of niet. In het begin dacht ik: die man spoort niet. Maar naar mate de spanning en het mysterie opbouwt, ga je steeds meer twijfelen. Je wilt het liefste zelf op onderzoek uit en weten of het waar is. Dit is echt heel knap gedaan. Ik zal nooit meer hetzelfde kijken naar een van mijn idolen: Paul McCartney. Het komt als Beatles fan zeker dichtbij, maar als gewone lezer is het ook een aanrader. Ik noem het een mysterieuze Roman. Het is niet echt in een hokje te stoppen!
De stukjes uit songteksten tussendoor, passen ook heel goed bij het verhaal. De teksten krijgen sowieso al een dubbele betekenis als je dit boek gaat lezen. Je gaat na het lezen van dit boek, anders naar hun liedjes luisteren!
Ik kreeg zelfs kippenvel zo nu en dan. Er komt namelijk iemand in voor, die de auteur als mens weet neer te zetten. De meesten van ons zien deze man als een Monster. De auteur laat hem van zijn menselijke kant zien. Dat is heel bijzonder. Hij is ook ooit een mens geweest. Duim omhoog om van een monster een mens te maken! Dat kom je niet vaak tegen!
De auteur verweeft het heden en het verleden zo goed met elkaar, dat je niet kunt stoppen met lezen. Het heeft een sterk plot en is ook nog eens super spannend. Je gaat door allerlei emoties heen. Verdriet, Angst, Liefde, Vertrouwen en nog zoveel meer! Dit maakt het tot een echte pageturner en je leest het in een ruk uit. Wegleggen is geen optie (soms moet het wel, je moet immers ook eten en drinken en slapen, maar dat deed je omdat het moest).
De cover ga je ook helemaal begrijpen als je het boek gaat lezen. De blauwe kever is duidelijk na het lezen en de foto’s en krantenknipsels ook. De titel is een beetje mysterieus, maar je weet al vrij snel wat de betekenis is/ kan zijn.
Ik vind dit het boek van de zomer en zal hier nog veel over praten, of niet over uitgepraat raken. 5 dik verdiende sterren!*****

Schitterende roman. Feiten en fictie zo knap met elkaar verweven. En de personages zijn levensecht en geloofwaardig neergezet. Verhaal dat je blijft boeien tot het eind. Na afloop de vraag, zou het dan toch waar zijn dat gerucht dat al jaren gaat? En ja, ik ging googlen en zal voortaan Paul McCartney aandachtig bekijken.

Geschreven bij P.I.D.

Ik vreesde dat P.I.D. niet zou kunnen tippen aan vorige boeken als De donkere kamer en De Skinner methode.

Maar gelukkig stelt Bronja niet teleur. Want ook dit boek is weer van topniveau! De verhaallijn klopt, je wordt meegenomen vanaf het begin en het is lastig om dit boek weg te leggen als je er eenmaal in begonnen bent.

Waarheid en fictie zijn op een geloofwaardige manier met elkaar verweven en tijdens het lezen heb ik regelmatig via Google een aantal uitspraken over de Beatles en Charlie opgezocht.
Van mij krijgt P.I.D. 5 sterren met een plus!

Ik had hem gedownload om op onze vakantie te lezen maar dat heeft 'ie helaas niet gered. Nu mag ik dus weer op zoek naar een andere pageturner voor de vakantie. :)