Perfume - Story Of A Murderer

Perfume heeft al mijn verwachtingen overtroffen. De film is op alle vlakken grandioos. Het is spannend, bevat precies genoeg drama en is bovendien prachtig om na te kijken. Een schitterend decor. Een verhaal die eigenlijk helemaal niet zo spannend oogt en ik van tevoren zeker niet als een superfilm zou beschrijven, maar Tykwer doet iets. Ik weet niet wat, maar hij doet iets waardoor de film 2,5 uur een genot is om naar te kijken. Is het de prachtige muziek? Is het de perfecte timing? Of wellicht het perfecte acteerwerk van Ben Whishaw? Hij zet namelijk een moordenaar neer waar de haren op je rug van omhoog gaan staan! Ik denk dat het uiteindelijk een perfecte combinatie van deze factoren is.

Kortom: Een prachtige film. Een authentiek totaalplaatje, zoals ik ze zelden ben tegengekomen.

-Perfume: The Story of a Murderer is een 2006 Duitse fantasie thriller film geregisseerd door Tom Tykwer en starring Ben Whishaw, Alan Rickman, Rachel Hurd-Wood, en Dustin Hoffman. Tykwer, met Johnny Klimek en Reinhold Heil, composeerden de muziek ook. Het screenplay door Tykwer, Andrew Birkin, en Bernd Eichinger is gebaseerd op Patrick Süskind's 1985 novel en bestseller Perfume. Plaats vindend in 18de eeuws Frankrijk, de film vertelt het verhaalt van Jean-Baptiste Grenouille (Whishaw), een reukzin gevoelig genie en zijn moorddadige zoektocht voor de perfecte geur.
"visuele rijk, snel-bewegend verhaal"
"De vreemde conclusie verandert het zowat indirect, maar Perfume is een feest voor de zintuigen. Ruik het met uw ogen..."
-Mogelijke inspiratie:
Het ware verhaal van de serie moordenaar Manuel Blanco Romasanta, ook gekend als de wolfman, die verscheidene vrouwen en kinderen vermoorde en uitfiltreerde hun vet om zeep te maken en hun kleren verkocht toont gelijkenis tot het karakter.

Een heerlijke, ontspannende film. Laat je niet afschrikken door hetgeen in de eerste twintig minuten wordt getoond. (Misschien wel even de pinda´s aan de kant zetten. Beter nog: vergeet die pinda´s en geef je over aan de film.) Maar je hebt de intro nodig om te begrijpen van waaruit Jean Baptiste tot zijn daden komt. Niet dat het zijn daden goedpraat, maar je doet uit wanhoop naar liefde soms verkeerde dingen. De film is werkelijk één groot kunstwerk. Ik heb het nu meerdere keren gezien en ik blijf ervan genieten. Zeker van de muziek, maar evenzeer van het goede acteerwerk en de prachtige shots. Misschien is dat sowieso wel aan te raden om hetgeen in de film gezegd wordt goed te kunnen intepreteren. "Behandel de bloem als ware het een vrouw." Jean Baptiste krijgt door deze opmerking het lumineuze idee dat om te draaien... Mijn advies dus: KOPEN

Ik verbaasde me erover dat er in deze film weinig tot niet gesproken werd! Maar desondanks is de film zeer ontroerend!

Ik vind het heel goed in elkaar gezet, ook met de tijd. Je leeft echt mee in de tijd waarin de film zich afspeeld. De film heeft een heel mooi en realistisch decor.

Je leeft ook mee met Grenouille, zijn emoties worden heel goed weergegeven, omdat je wel kan zien wat hij denkt. Ik vind het acteerwerk in deze film dan ook goed!

Als eerste had ik het boek gelezen en ik was verrast hoe goed het verhaal over geur in beeld werd gebracht. De beelden, de rust waarmee alles getoond word en het acteerwerk, je kunt het bijna 'ruiken'.
Buitengewone verfilming van 'geur'.

Bijzondere verfilming van het al even bijzondere boek "Das Parfum: die Geschichte eines Mörders" (verschenen in 1985) van de Duitse auteur Patrick Süsskind, wiens werk lang als 'onverfilmbaar' werd geacht. Topproducent Bernd Eichinger (1949-2011) wilde het succesvolle boek van Süsskind, met wie hij goed bevriend was, al vanaf het begin verfilmen, maar de eigenzinnige en teruggetrokken schrijver, die naar verluidt als een kluizenaar leeft in de Franse Languedoc, gaf pas in 2001 toestemming en kreeg 10 miljoen euro voor de verkoop van de rechten. Samen met regisseur Tom Tykwer en scenarist Andrew Birkin, schreef Eichinger mee aan het briljant geconstrueerde scenario. Het meer dan wonderlijke relaas wordt aan de toeschouwer ontvouwt middels de prachtige vertelstem van acteur John Hurt. Ben Whislaw is schitterend en intrigerend tegelijk als de vreemde, door geuren geobsedeerde, Jean-Baptiste Grenouille. Dustin Hoffman is sterk als zijn Parijse leermeester Giuseppe Baldini. Rachel Hurd-Wood vertolkt de rol van de mooie, roodharige Laura, terwijl Alan Rickman een uitstekende prestatie ten beste geeft als haar bezorgde vader. Verder in de cast nog onder andere Sara Forester als Jeanne, Ramon Pujol als Lucien, Corinna Harfouch als Madame Arnulfi, Jessica Schwarz als Natalie en Harris Gordon als Markies de Montesquieu. Deze film telt overigens maar liefst 67 sprekende rollen! Het wondermooie, sprookjesachtige camerawerk is van Frank Triebe, die zijn kleurrijke plaatjes onder meer in Barcelona, de Provence, Parijs en Grasse mocht schieten. De perfect klinkende muziek, gecomponeerd door Reinhold Heil, Johnny Klimek en Tom Tykwer, vormt één van de vele pluspunten, waarbij men vooral moet letten op het geniale gebruik van de engelachtige sopraanstem van Chen Reiss. Grote regisseurs als Martin Scorsese,Milos Forman en Stanley Kubrick lukte het niet wat de jonge, Duitse regisseur Tom Tykwer wel lukte. En hoe! Het resultaat, inclusief het opzienbarende einde, mag er dan ook wezen en onttrekt zich volledig aan het bekende standaardwerk uit de commerciële filmindustrie. Deze Duits/Frans/Spaanse co-productie stond in 2006 te boek als de duurste Duitse film ooit (kosten een slordige 50 miljoen euro) en werd overladen met Europese filmprijzen. Kortom, het neusje van de zalm!

Prachtige verfilming van get gelijknamige boek

Een interessante film , eens iets anders .
Aparte sfeer en een vreemd maar boeiend verhaal.
Prachtige film met bijzonder einde wat ik zeker niet had verwacht en eigenlijk voor mij niet hoefde .
De laatste minuten van deze film vond ik maar raar . Voor de rest een aardige film en zeker het bekijken waard .

De film is sfeervol. En er wordt goed geacteerd. Maar voor een film van bijna 2 en half uur had ik, mede dankzij de titel, toch meer achtergrond verwacht van de hoofdpersoon.
Waar de titel van de film vertelt dat we het verhaal over een moordenaar te zien krijgen, vertelt het eigenlijke verhaal eigenlijk heel weinig over de moordenaar zelf. Ik had graag willen weten wat hem precies tot zijn daden aanzette, maar dit aspect ontbreekt irritant veel in de film. Dankzij het ontbreken aan achtergrond, is het voor mij als kijker heel moeilijk me in het hoofdpersonage in te leven, of om ook maar enige symphatie voor hem op te wekken. En het slot van de film maakt het geheel er alleen maar onbegrijpelijker op. Het slot is vreemd, onwaarschijnlijk en eigenlijk ronduit ongeloofwaardig.
Maar gelukkig weet de film op veel momenten, zeker aan het begin van de film, wel te boeien. Dit komt door de mooie manier waarop het in beeld wordt gebracht, en door het zeer goede camerawerk dat in de film aanwezig is.
Het verhaal op zich is wel redelijk goed. Maar omdat de personages zo slecht zijn uitgewerkt, lijkt dat verhaal vaak meer de vorm van een standaard horror-thriller aan te nemen dan van een psychologische thriller. En ik neem aan dat dat laatste de bedoeling was geweest.
Zoals eerder gezegd is het acteerwerk goed. Daar ligt het zeker niet aan. Maar de makers hadden veel meer tijd moeten nemen om de hoofdpersonen uit te werken, zodat we wisten met wat voor iemand we te maken hadden, en zodat we wisten wat ze aanzette tot wat ze deden en hoe ze dachten.
In zijn geheel moet ik zeggen dat Perfume een sfeervolle, maar verder standaard thriller is met slecht uitgewerkte personages. Als daar in de film meer tijd voor was genomen, en als het onbegrijpelijke slot door een ander einde was vervangen, dan zou dit een zeer goede film zijn geweest. Maar helaas is hij dat dus niet.