Ploef

Ploef is echt een heel mooi verhaal over een jongetje en zijn beste vriend, een oude hond, die niet zo nodig meer hoeft te rennen, hij droomt liever over vroeger… Een verhaal over dromen, over herinneringen, over vriendschap en over afscheidnemen… Ontroerend mooi!

Als er iets zeker is in het leven is dat het niet eeuwig duurt. We leven, worden ouder en sterven uiteindelijk. Dat geldt voor mens en dier.
In 'Ploef' lees je over een hond die loyaal is aan zijn baasje Edward maar zelf ook weet dat het einde voor hem in zicht is. Het gaat allemaal niet meer zo gemakkelijk.
Dit verhaal gaat bovendien over het moment dat ze afscheid nemen van elkaar en hoe ze daarna verder kunnen. Ieder op hun eigen manier.

Het is geen zielig drama geworden, maar een verhaal waarbij je met beide voeten op de grond kunt blijven staan. Na het overlijden van zijn hond weet Edward dat hij niet meer kan gaan wandelen met deze vriend, maar wat hij wel kan doen is dromen over Ploef. Op deze manier kunnen ze toch weer samen zijn.

"Het is koeltjes buiten.
Ploef weet waar ze naartoe gaan.
Hij doet kalm aan.
Ploef hoeft niet meer te hollen.
Hij heeft genoeg gehold."

De tekeningen zijn een mooie aanvulling op het verhaal.
'Ploef' is een prentenboek dat heel geschikt is om uit voor te lezen bij het overlijden van een huisdier, maar dat hoeft zeker niet de enige reden te zijn. 'Ploef' is een boekje dat hoop geeft; het is klein maar fijn.
Ik heb 'Ploef' graag gelezen.

Ploef is de hond van Edward.
Ploef is een lieve oude hond die op de bank ligt en droomt over konijnen. Hij wil niets liever dan zijn oude dag binnen slijten, zonder nog een poot te verzetten. Hij heeft genoeg gehold en gerend!
Edward daarentegen, jong en fris, wil niets liever dan naar buiten gaan en neemt Ploef telkens met zich mee.
‘En dan valt Ploef in slaap. Een diepe slaap. Een slaap zonder dromen’
---
Mooi boek over ouder worden van dieren, maar ook over hun sterven en over de rouwverwerking van hun baasje(s).
Het boek is aanvankelijk heel kleurrijk met passende warme tedere en respectvolle tekeningen en met korte vlotte eenvoudige tekstfragmenten.
De auteur en ook de illustrator geven heel erg goed weer hoe Ploef zich voelt en hoe hij zijn voorbije leven overschouwt.
Pas op de voorlaatste pagina worden de tekeningen donkerder en somber. Ploef’s einde nadert en dan is er plaats voor het verdriet van Edward.
Gelukkig kan Edward nog dromen …

Zowel Ploef als Edward zijn om in te bijten. Een prachtig stel gewoon.
Dit boek is ondanks het onderwerp geen somber boek. Op kinderniveau wordt mooi uiteengezet dat ook dieren kunnen sterven en dat de baasjes daarover verdriet mogen hebben.
Dit boek kan niet alleen een steun zijn bij het overlijden van een huisdier, maar kan ook helpen bij het overlijden van een familielid.
Er is daarvoor genoeg ruimte om zelf een invulling te geven en hier samen met het kind over te praten.
Het boek is een mooie hardcover uitgave in handig formaat.
Voor de prachtige vormgeving, voor de fijne tekst, voor de passende warme illustraties van Mari Kanstad Johnsen, voor het beklijvende onderwerp, voor de grote emoties rond sterven en rouw, waardeer ik dit boek graag met vijf (5) sterren.

Meer leuke recensies op www.indeboekenkast.com